What do you think?
Rate this book


471 pages, Paperback
First published August 21, 1986
Είτε βρήκα αυτό το βιβλίο σχετικά βατό ή απλά έπαθα ανοσία με αυτή την σειρά.
Το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν κάτι σαν μύθος του Σίσυφου για μένα.
Αφού είχα διαβάσει τους τόμους 1 και 2 που ονομάζονται το Βιβλίο των Χαμένων Ιστοριών και αποτελούν την πρώτη μορφή των μύθων του Τόλκιν και θα μπορούσαμε να πούμε και του Σιλμαρίλλιον, ξαναδιάβασα στον 3ο τόμο τους δύο βασικούς μύθους σε ποιητική μορφή, και τώρα στον 4ο τόμο διάβασα την Σύνοψη της Μυθολογίας, που αποτελεί ουσιαστικά την δεύτερη μορφή του Σιλμαρίλλιον, και ακολούθως την εκτενέστερη μορφή της με το όνομα Quenta Noldorinwa.
Με άλλα λόγια διάβασα για τα παιδιά του Χούριν στον 2ο τόμο, στον τρίτο τόμο και τώρα άλλες δυο φορές στον 4ο τόμο. Και φυσικά υπάρχει και μια τελευταία φορά στον επόμενο τον πέμπτο τόμο.
Είμαι ή δεν είμαι μετά ο Σίσυφος;
Φυσικά εδώ είμαστε στην γνώριμη και ώριμη γραφή του Τόλκιν της δεκαετίας του 30' και όχι στην υπερβολικά αρχαΐζουσα της δεκαετίας του 10'-20'.
Αυτό που όμως με ταλαιπώρησε σε αυτό τον τόμο ήταν ο υπερβολικά αναλυτικός και ακαδημαϊκής φύσεως
σχολιασμός του Κρίστοφερ Τόλκιν.
Σημειώσεις για το αν η συγκεκριμένη φράση ήταν γραμμένη με μολύβι ή κόκκινο μελάνι, ή εάν η λέξη Eledhwen στο χειρόγραφο γράφτηκε με ή χωρίς h μου ήταν παντελώς άχρηστες. Αλλά το 90% των υποσημειώσεων και το 60% του σχολιασμού ήταν αυτής της φύσεως.
Νομίζω μια πιο χρηστική έκδοση χωρίς υποσημειώσεις και άσκοπο σχολιασμό θα ήταν μικρότερη και αυτό θα έδινε δυνατότητα να τυπωθεί με μεγαλύτερη γραμματοσειρά και να είναι έτσι πιο ευκολοδιάβαστη.
Αλλά για την ώρα τέτοια έκδοση δεν υπάρχει οπότε μόνο οι μελετητές του Τόλκιν θα ενδιαφέρονται να διαβάσουν όλη την Ιστορία της Μέσης Γης μέχρι το τέλος, και μαζόχες όπως εγώ.