What do you think?
Rate this book
Ο βίος του Ισμαήλ Φερίκ Πασά
Η αιχμαλωσία ενός αγοριού, η αλλαγή θρησκείας και η σταδιοδρομία του στη διοίκηση δεν ήταν ασυνήθιστο φαινόμενο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η περίπτωση του Ισμαήλ Φερίκ πασά υπήρξε, ίσως, διαφορετική.
Μισόν αιώνα μετά την αιχμαλωσία του επέστρεψε στη γενέτειρα Κρήτη, ως αρχηγός του Αιγυπτιακού στρατού, για να καταστείλει την επανάσταση του 1866-1868. Κατά τη διάρκεια της, όμως, δολοφονήθηκε ή σκοτώθηκε. Ο αδερφός του, με τον οποίο είχαν αιχμαλωτιστεί μαζί αλλά η μοίρα του επιφύλαξε άλλη οδό, χρηματοδοτούσε και εμψύχωνε την ίδια επανάσταση από την Αθήνα.
Και, όπως συμβαίνει συχνά με τα πρόσωπα που κινούνται στις παρυφές της ιστορίας, το κενό των γραπτών πληροφοριών καλύπτεται από τις προφορικές παραλλαγές, αφήνοντας βέβαια τις απαραίτητες ρωγμές για τη λογοτεχνία.
Το δίδυμο χώρου και ιστορίας, το μεσογειακό δηλαδή σκηνικό του 19ου αιώνα, δίνεται από τις δύο διαφορετικές σκοπιές. Από τη σκοπιά του μύθου η αφήγηση είναι το τρίτο πρόσωπο, το ύφος δανείζεται ποιητικούς τρόπους, τα γεγονότα υπάρχουν σχεδόν αφηρημένα και ο χρόνος συμβολικά. Από τη σκοπιά της ιστορίας η αφήγηση είναι στο πρώτο πρόσωπο, ο ρεαλισμός των πολεμικών επιχειρήσεων διακόπτει το μονόλογο του αφηγητή, ο χρόνος απλώνεται στην εξαντλητική καθημερινότητα των εννέα μηνών.
Ο βίος του Ισμαήλ Φερίκ πασά διατρέχει τους δύο τρόπους αφήγησης, αποτελώντας το συνδετικό τους ιστό. Η αιχμαλωσία του και η επιστροφή, το αίσθημα του αθώου και του εναγούς, το κάλεσμα του θανάτου, η εξιδανίκευση της χαμένης ζωής και η διάψευσή της, οι διαφορετικές κάθε φορά παγίδες της ιστορίας και η είσοδος των σύγχρονων ευρωπαϊκών ιδεών στην Ανατολική Μεσόγειο, ο κλειστός, συναισθηματικός κόσμος του ήρωα, αποτελούν μερικά από τα βασικά θέματα του μυθιστορήματος.
Μισόν αιώνα μετά την αιχμαλωσία του επέστρεψε στη γενέτειρα Κρήτη, ως αρχηγός του Αιγυπτιακού στρατού, για να καταστείλει την επανάσταση του 1866-1868. Κατά τη διάρκεια της, όμως, δολοφονήθηκε ή σκοτώθηκε. Ο αδερφός του, με τον οποίο είχαν αιχμαλωτιστεί μαζί αλλά η μοίρα του επιφύλαξε άλλη οδό, χρηματοδοτούσε και εμψύχωνε την ίδια επανάσταση από την Αθήνα.
Και, όπως συμβαίνει συχνά με τα πρόσωπα που κινούνται στις παρυφές της ιστορίας, το κενό των γραπτών πληροφοριών καλύπτεται από τις προφορικές παραλλαγές, αφήνοντας βέβαια τις απαραίτητες ρωγμές για τη λογοτεχνία.
Το δίδυμο χώρου και ιστορίας, το μεσογειακό δηλαδή σκηνικό του 19ου αιώνα, δίνεται από τις δύο διαφορετικές σκοπιές. Από τη σκοπιά του μύθου η αφήγηση είναι το τρίτο πρόσωπο, το ύφος δανείζεται ποιητικούς τρόπους, τα γεγονότα υπάρχουν σχεδόν αφηρημένα και ο χρόνος συμβολικά. Από τη σκοπιά της ιστορίας η αφήγηση είναι στο πρώτο πρόσωπο, ο ρεαλισμός των πολεμικών επιχειρήσεων διακόπτει το μονόλογο του αφηγητή, ο χρόνος απλώνεται στην εξαντλητική καθημερινότητα των εννέα μηνών.
Ο βίος του Ισμαήλ Φερίκ πασά διατρέχει τους δύο τρόπους αφήγησης, αποτελώντας το συνδετικό τους ιστό. Η αιχμαλωσία του και η επιστροφή, το αίσθημα του αθώου και του εναγούς, το κάλεσμα του θανάτου, η εξιδανίκευση της χαμένης ζωής και η διάψευσή της, οι διαφορετικές κάθε φορά παγίδες της ιστορίας και η είσοδος των σύγχρονων ευρωπαϊκών ιδεών στην Ανατολική Μεσόγειο, ο κλειστός, συναισθηματικός κόσμος του ήρωα, αποτελούν μερικά από τα βασικά θέματα του μυθιστορήματος.
208 pages, Paperback
First published July 1, 1989
6 people are currently reading
223 people want to read
About the author
Rhea Galanaki
21 books38 followersRhea Galanaki (Greek: Ρέα Γαλανάκη) is an author who was born in Heraklion, Crete in 1947. She studied history and archaeology at the University of Athens. She received the Novel Prize of the Greek state in 1999.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 23 of 23 reviews
November 30, 2021
Ό,τι και να γράψω, δεν θα μπορέσω να διατυπώσω ικανοποιητικά πόσο απίθανη είναι η πέννα της Ρέας Γαλανάκη–άλλωστε τα έχουν ήδη πει πολλοί και πολύ καλύτερα απ’ ό,τι θα τα ‘λεγα εγώ. Απλώς χάνεσαι μέσα στις πανέμορφες περιγραφές, τα πλούσια σχήματα λόγου, τις ιδέες, τις παραισθήσεις, τα όνειρα, τα συναισθήματα… Ο ίδιος ο Ισμαήλ Φερίκ Πασάς είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα φυσιογνωμία και η συγγραφέας αποδίδει με τρομερή ένταση τον εσώτερο κόσμο του, με την μάχη ανάμεσα στην χριστιανική του ζωή και την οθωμανική να μαίνεται μέσα του με συνεχείς ενοχές και εμμονές και κορυφώσεις, και το αποτέλεσμα είναι πραγματικά εντυπωσιακό.
Από την άλλη, ήταν ένα μυθιστόρημα που του έλειπαν η «πλοκή», αν μπορώ να το θέσω έτσι, και οι διάλογοι. Ήταν όλα δοσμένα πολύ περιληπτικά και τυχόν κουβέντες πάντοτε σε πλάγιο λόγο, και παρόλο που η Ρέα Γαλανάκη διαχειρίστηκε την τεχνική της με φοβερή μαεστρία, πεθύμησα την ένταση της άμεσης ενεργητικότητας και το συναίσθημα της πράξης αυτοστιγμεί. Διάβασα, εν πολλοίς, ένα πραγματικά καλό βιβλίο, από το οποίο πήρα και έμαθα και θαύμασα πολλά, που ωστόσο δεν ήταν για ‘μένα· κι αυτό είναι οκ!
Από την άλλη, ήταν ένα μυθιστόρημα που του έλειπαν η «πλοκή», αν μπορώ να το θέσω έτσι, και οι διάλογοι. Ήταν όλα δοσμένα πολύ περιληπτικά και τυχόν κουβέντες πάντοτε σε πλάγιο λόγο, και παρόλο που η Ρέα Γαλανάκη διαχειρίστηκε την τεχνική της με φοβερή μαεστρία, πεθύμησα την ένταση της άμεσης ενεργητικότητας και το συναίσθημα της πράξης αυτοστιγμεί. Διάβασα, εν πολλοίς, ένα πραγματικά καλό βιβλίο, από το οποίο πήρα και έμαθα και θαύμασα πολλά, που ωστόσο δεν ήταν για ‘μένα· κι αυτό είναι οκ!
April 12, 2020
Υπέροχο βιβλίο! Η σαγηνευτική γραφή της Ρέας Γαλανάκη θα σας ταξιδέψει σε άλλες εποχές και θα σας βυθίσει σε άλλες ανθρώπινες ψυχές. Ψυχές που ταλανίζονται, που υποφέρουν, που νοσταλγούν όπως όλοι οι άνθρωποι έως σήμερα. Όλοι μας έχουμε ένα αγκάθι στην καρδιά (“spina nel cuore” όπως λέει και ο υπότιτλος του βιβλίου) να μας κατατρώει. Μαγικό μυθιστόρημα βασισμένο στην (απίστευτη) αληθινή ιστορία του Ισμαήλ Φερίκ Πασά. Διαβάστε το!
December 15, 2025
¿Cómo reconciliar el pasado con el presente? ¿Cuáles son las implicaciones de la identidad nacional? ¿Se puede estar del lado correcto o en el bando correcto de la historia, incluso cuando los límites del bien y el mal son ilusorios? Estas son algunas de la preguntas que se plantea esta novela, una exploración profunda de la identidad y esa lucha del ser humano por construir y reconstruir los orígenes de una vida a través de los recuerdos y el presente.
El libro está dividido en dos partes: La primera, el autor cretense nos revela el croquis de la historia, Ismail Ferik, un cretense que durante las guerras de independencia de la isla de Creta contra el imperio Otomano fue secuestrado y vendido como esclavo en Egipto, separado de su hermano, su padre y su padre. Una vez en el’ país egipcio es educado y convertido al Islam. Poco se abre camino en la élite política del país y es enviado a Creta a extinguir las revueltas independentistas. El problema adviene cuando encuentra a su hermano quien es uno de los principales gestores y soportes de dicha revolución.
Es así que en la segunda parte, el autor pasa de la narración de la tercera persona a la primera persona, para adentrarnos en la otra guerra, esa que no se ve pero que es igual de inclemente y caótica. Ismail entra en conflicto con su pasado, los recuerdos vagos de su infancia, que por mucho tiempo consideró muerta para poder darle lugar a su nueva identidad egipcia, pero poco a poco descubre que no se puede ocultar el sol con un dedo.
El libro está dividido en dos partes: La primera, el autor cretense nos revela el croquis de la historia, Ismail Ferik, un cretense que durante las guerras de independencia de la isla de Creta contra el imperio Otomano fue secuestrado y vendido como esclavo en Egipto, separado de su hermano, su padre y su padre. Una vez en el’ país egipcio es educado y convertido al Islam. Poco se abre camino en la élite política del país y es enviado a Creta a extinguir las revueltas independentistas. El problema adviene cuando encuentra a su hermano quien es uno de los principales gestores y soportes de dicha revolución.
Es así que en la segunda parte, el autor pasa de la narración de la tercera persona a la primera persona, para adentrarnos en la otra guerra, esa que no se ve pero que es igual de inclemente y caótica. Ismail entra en conflicto con su pasado, los recuerdos vagos de su infancia, que por mucho tiempo consideró muerta para poder darle lugar a su nueva identidad egipcia, pero poco a poco descubre que no se puede ocultar el sol con un dedo.
August 7, 2020
[...]
Η Γαλανάκη επιλέγει ως κεντρικό ήρωα του βιβλίου της μία ιστορική προσωπικότητα: τον Ισμαήλ Φερίκ Πασά, ο οποίος κατά τα χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας, χωρίστηκε βίαια από την οικογένειά του και μεταφέρθηκε στην Αίγυπτο. Εκεί, δούλος στην αρχή και αλλόγλωσσος, ακολουθεί την δική του πορεία και χτίζει σιγά – σιγά μια λαμπρή στρατιωτική και πολιτική καριέρα. Στο απόγειο της σταδιοδρομίας του, τα βήματά του τον οδηγούν πίσω στην Κρήτη προκειμένου να καταστείλει την επανάσταση των συμπατριωτών του. Ποιοι είναι όμως τώρα πια οι συμπατριώτες του; Οι Κρητικοί ή οι Αιγύπτιοι;
Παρά το γεγονός ότι η συγγραφέας στηρίζεται σε ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα, δεν θα χαρακτήριζα τον “Βίο του Ισμαήλ Φερίκ Πασά” ως ένα καθαρόαιμο ιστορικό μυθιστόρημα. Σε όλο το βιβλίο, το οποίο είναι γραμμένο με λυρισμό αλλά χωρίς γλωσσικές υπερβολές, η Γαλανάκη πραγματεύεται ουσιαστικά τα θέματα της ταυτότητας και του νόστου. Ποια είναι τελικά η πατρίδα; Αυτή που σε γεννά ή αυτή που σε τρέφει; Και ποια η προδοσία της; Και ο πολυπόθητος νόστος; Τι γεύση αφήνει και τι απόνερα;
Το βιβλίο έχει τον υπότιτλο “Spina Nel Cuore”, δηλαδή “αγκάθι στην καρδιά” και αυτή ακριβώς είναι η αίσθηση που συνοδεύει τον κεντρικό ήρωα σε όλο του τον βίο. Όσο είναι μακριά, ένα αγκάθι βυθίζεται στην καρδιά του κάθε φορά που θυμάται το χωριό του και την Κρήτη. Μα και όταν γυρνά, η υποψία ότι μπορεί να προδώσει το καθήκον και τη συνείδησή του τον διαπερνά και τον σταυρώνει δύο φορές. Αυτό το εσωτερικό δίλημμα του ήρωα κορυφώνεται όταν ενημερώνεται ότι ο αδερφός του, που δεν είναι άλλος από τον (υπαρκτό) Κρητικό ευεργέτη Αντώνη Καμπάνη-Παπαδάκη, βρίσκεται στην πλευρά του εχθρού.
Η γλώσσα της Γαλανάκη, πανέμορφη, ρέουσα και χωρίς περιττά στολίδια, υφαίνει ένα βαθιά ανθρώπινο μυθιστόρημα με φόντο την πανίσχυρη Αίγυπτο του Ιμπραήμ και την πολύπαθη Κρήτη του 19ου αιώνα. Πρόκειται, όπως έγραψα και παραπάνω, για ένα από τα βιβλία που ευχαριστήθηκα περισσότερο τα τελευταία χρόνια.
[...]
Αποσπάσματα από μία παλιότερη παρουσίαση του βιβλίου που έκανα εδώ
https://www.kefalonitikanea.gr/2016/1...
Η Γαλανάκη επιλέγει ως κεντρικό ήρωα του βιβλίου της μία ιστορική προσωπικότητα: τον Ισμαήλ Φερίκ Πασά, ο οποίος κατά τα χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας, χωρίστηκε βίαια από την οικογένειά του και μεταφέρθηκε στην Αίγυπτο. Εκεί, δούλος στην αρχή και αλλόγλωσσος, ακολουθεί την δική του πορεία και χτίζει σιγά – σιγά μια λαμπρή στρατιωτική και πολιτική καριέρα. Στο απόγειο της σταδιοδρομίας του, τα βήματά του τον οδηγούν πίσω στην Κρήτη προκειμένου να καταστείλει την επανάσταση των συμπατριωτών του. Ποιοι είναι όμως τώρα πια οι συμπατριώτες του; Οι Κρητικοί ή οι Αιγύπτιοι;
Παρά το γεγονός ότι η συγγραφέας στηρίζεται σε ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα, δεν θα χαρακτήριζα τον “Βίο του Ισμαήλ Φερίκ Πασά” ως ένα καθαρόαιμο ιστορικό μυθιστόρημα. Σε όλο το βιβλίο, το οποίο είναι γραμμένο με λυρισμό αλλά χωρίς γλωσσικές υπερβολές, η Γαλανάκη πραγματεύεται ουσιαστικά τα θέματα της ταυτότητας και του νόστου. Ποια είναι τελικά η πατρίδα; Αυτή που σε γεννά ή αυτή που σε τρέφει; Και ποια η προδοσία της; Και ο πολυπόθητος νόστος; Τι γεύση αφήνει και τι απόνερα;
Το βιβλίο έχει τον υπότιτλο “Spina Nel Cuore”, δηλαδή “αγκάθι στην καρδιά” και αυτή ακριβώς είναι η αίσθηση που συνοδεύει τον κεντρικό ήρωα σε όλο του τον βίο. Όσο είναι μακριά, ένα αγκάθι βυθίζεται στην καρδιά του κάθε φορά που θυμάται το χωριό του και την Κρήτη. Μα και όταν γυρνά, η υποψία ότι μπορεί να προδώσει το καθήκον και τη συνείδησή του τον διαπερνά και τον σταυρώνει δύο φορές. Αυτό το εσωτερικό δίλημμα του ήρωα κορυφώνεται όταν ενημερώνεται ότι ο αδερφός του, που δεν είναι άλλος από τον (υπαρκτό) Κρητικό ευεργέτη Αντώνη Καμπάνη-Παπαδάκη, βρίσκεται στην πλευρά του εχθρού.
Η γλώσσα της Γαλανάκη, πανέμορφη, ρέουσα και χωρίς περιττά στολίδια, υφαίνει ένα βαθιά ανθρώπινο μυθιστόρημα με φόντο την πανίσχυρη Αίγυπτο του Ιμπραήμ και την πολύπαθη Κρήτη του 19ου αιώνα. Πρόκειται, όπως έγραψα και παραπάνω, για ένα από τα βιβλία που ευχαριστήθηκα περισσότερο τα τελευταία χρόνια.
[...]
Αποσπάσματα από μία παλιότερη παρουσίαση του βιβλίου που έκανα εδώ
https://www.kefalonitikanea.gr/2016/1...
November 20, 2017
Κακογραμμενο,δυσνοητο γεματο με λογοτεχνικες σοβαροφανεις μπαρουφες. Κριμα διοτι η κατεξοχη πραγματικη ιστορια του Ισμαηλ Φερικ Πασα θα μπορουσε να αποτελεσει την βαση για ενα καλο ιστορικο μυθιστορημα. Αυτο το βιβλιο ειναι και μεσα στην περιβόητη "λιστα με τα 100 καλυτερα ελληνικα βιβλια"... !!! Φιασκο...
dnf
September 24, 2020Αισθάνθηκα πολύ ηλίθια προσπαθώντας να διαβάσω αυτό το βιβλίο. Μια παράγραφος που βγάζει νόημα, ακολουθούμενη από 2 σελίδες από πολύ ωραία γραμμένες μεν, ακατανόητες δε (για μένα) περιγραφές. Και εκεί που λέω να το παρατήσω, εκεί άλλη μια παράγραφος που βγάζει νόημα και προχωράει την υπόθεση και λέω "οκ, το'χω!" για να ακολουθήσουν πάλι οι δυσνότητες περιγραφές περί απαλών γραμμών και σκοτεινών εικόνων, που δεν ξέρεις αν αναφέρονται στο τέλος της ζωής ή στο παρελθόν του ήρωα. Γενικά η γραμμική ροή των γεγονότων δεν υπάρχει σε αυτή την ιστορία, όλα είναι ατάκτως ειρημένα ενώ ο συνδετικός κρίκος φαίνεται να είναι ο τόπος που βρίσκεται την κάθε στιγμή ο ήρωας.
Το αποτέλεσμα είναι παρόν, παρελθόν και μέλλον, ανακατεμένα σε μια πολύ όμορφα γραμμένη, λυρική αλλά εντελώς σουρρεαλιστικά δοσμένη ιστορία.
Για παράδειγμα:
"Ο Χασάν πασάς, κατακτητής του οροπεδίου και γαμπρός του αντιβασιλέα της Αιγύπτου Μωχάμετ Άλη, διέσχιζε το ξερό χώμα επιστρέφοντας στον Χάνδακα νικητής. Το μέγεθος αλόγου και αναβάτη δεν ξεπερνούσε το περίγραμμα της πεταλούδας που πετά. Είδε το άλογο ν' αφηνιάζει και να ρίχνει καταγής τον ιππέα. Το αγόρι σήκωσε τον σκοτωμένο ιππέα πιάνοντάς τον προσεκτικά από τα φτερά των κόκκινων ρούχων, κι αμέσως τον πέταξε πέρα φοβισμένο∙ το πρόσωπο του κατακτητή έμοιαζε στο δικό του.
Λίγες μέρες αργότερα οι Οθωμανοί σήκωσαν από τη γη το πτώμα του Χασάν πασά, που σκοτώθηκε πέφτοντας από το αφηνιασμένο του άλογο ενώ ξεκινούσε για την πόλη, και το κουβάλησαν κρυφά στον Χάνδακα από τον φόβο μήπως ο θάνατός του ενθαρρύνει τους νικημένους."
Προσωπικά, την παραπάνω παράγραφο, τη διάβασα 2 φορές για να καταλάβω αν όντως σκοτώθηκε ο Χασάν πασάς, αν το παιδί είχε κάποια σχέση με αυτό το θάνατο, ή αν αυτό ήταν ένα όνειρο/όραμα του πρωταγωνιστή.
"Το αγόρι μπήκε στην κοίτη του Νείλου πλέοντας προς την πρωτεύουσα της καινούργιας χώρας, το Κάιρο. Όσες φορές κι αν έκανε κατόπιν την ίδια ποτάμια διαδρομή, δεν μπόρεσε να μη χαμηλώσει το βλέμμα ως το ύψος του παιδικού του προσώπου και να μην ξαναδεί τις πρώτες εικόνες. Η ρευστότητα του τοπίου, απείκασμα της ψυχής του, τον οδηγούσε στην εντύπωση ότι το χέρι του μίκραινε στη λαβή του γιαταγανιού, ώσπου τέλος δεν εκρατούσε παρά τη λεπίδα της σπηλιάς. Και παρόλο που ο Ισμαήλ Φερίκ πασάς γνώριζε από καιρό πως η ίδια διαδρομή είχε μετατρέψει τα ταξίδια παλιών εραστών σε θεϊκά δώρα, δεν μπόρεσε ποτέ να βρει τ' αυλάκι που άφησε το όλβιο πλοίο τους. Μόνο το πρόσωπο της μάνας του χάραζε το νερό με την καμπύλη ενός χαμόγελου, όμοιου με πνιγμένη ημισέληνο. Άκουγε τότε κανακίσματα στη γλώσσα του, καθώς σκέπαζαν τις ερωτικές λέξεις της αλεξαντρινής κοινής μ' ένα παλίμψηστο ελληνικών ματαιωμένων αισθημάτων."
Αυτή ήταν και η τελευταία πα��άγραφος που διάβασα από το βιβλίο. Αφού τη διάβασα 3 φορές, χωρίς να καταλάβω τι θέλει να πει η συγγραφέας, αποφάσισα να εγκαταλείψω την προσπάθεια.
Το αποτέλεσμα είναι παρόν, παρελθόν και μέλλον, ανακατεμένα σε μια πολύ όμορφα γραμμένη, λυρική αλλά εντελώς σουρρεαλιστικά δοσμένη ιστορία.
Για παράδειγμα:
"Ο Χασάν πασάς, κατακτητής του οροπεδίου και γαμπρός του αντιβασιλέα της Αιγύπτου Μωχάμετ Άλη, διέσχιζε το ξερό χώμα επιστρέφοντας στον Χάνδακα νικητής. Το μέγεθος αλόγου και αναβάτη δεν ξεπερνούσε το περίγραμμα της πεταλούδας που πετά. Είδε το άλογο ν' αφηνιάζει και να ρίχνει καταγής τον ιππέα. Το αγόρι σήκωσε τον σκοτωμένο ιππέα πιάνοντάς τον προσεκτικά από τα φτερά των κόκκινων ρούχων, κι αμέσως τον πέταξε πέρα φοβισμένο∙ το πρόσωπο του κατακτητή έμοιαζε στο δικό του.
Λίγες μέρες αργότερα οι Οθωμανοί σήκωσαν από τη γη το πτώμα του Χασάν πασά, που σκοτώθηκε πέφτοντας από το αφηνιασμένο του άλογο ενώ ξεκινούσε για την πόλη, και το κουβάλησαν κρυφά στον Χάνδακα από τον φόβο μήπως ο θάνατός του ενθαρρύνει τους νικημένους."
Προσωπικά, την παραπάνω παράγραφο, τη διάβασα 2 φορές για να καταλάβω αν όντως σκοτώθηκε ο Χασάν πασάς, αν το παιδί είχε κάποια σχέση με αυτό το θάνατο, ή αν αυτό ήταν ένα όνειρο/όραμα του πρωταγωνιστή.
"Το αγόρι μπήκε στην κοίτη του Νείλου πλέοντας προς την πρωτεύουσα της καινούργιας χώρας, το Κάιρο. Όσες φορές κι αν έκανε κατόπιν την ίδια ποτάμια διαδρομή, δεν μπόρεσε να μη χαμηλώσει το βλέμμα ως το ύψος του παιδικού του προσώπου και να μην ξαναδεί τις πρώτες εικόνες. Η ρευστότητα του τοπίου, απείκασμα της ψυχής του, τον οδηγούσε στην εντύπωση ότι το χέρι του μίκραινε στη λαβή του γιαταγανιού, ώσπου τέλος δεν εκρατούσε παρά τη λεπίδα της σπηλιάς. Και παρόλο που ο Ισμαήλ Φερίκ πασάς γνώριζε από καιρό πως η ίδια διαδρομή είχε μετατρέψει τα ταξίδια παλιών εραστών σε θεϊκά δώρα, δεν μπόρεσε ποτέ να βρει τ' αυλάκι που άφησε το όλβιο πλοίο τους. Μόνο το πρόσωπο της μάνας του χάραζε το νερό με την καμπύλη ενός χαμόγελου, όμοιου με πνιγμένη ημισέληνο. Άκουγε τότε κανακίσματα στη γλώσσα του, καθώς σκέπαζαν τις ερωτικές λέξεις της αλεξαντρινής κοινής μ' ένα παλίμψηστο ελληνικών ματαιωμένων αισθημάτων."
Αυτή ήταν και η τελευταία πα��άγραφος που διάβασα από το βιβλίο. Αφού τη διάβασα 3 φορές, χωρίς να καταλάβω τι θέλει να πει η συγγραφέας, αποφάσισα να εγκαταλείψω την προσπάθεια.
September 9, 2023
Η τραγική ιστορία του Ισμαήλ Φερίκ πασά που μικρό παιδί, στο παιδομάζωμα του 1823, εξισλαμίζεται και μεταφέρεται από το Λασίθι της Κρήτης στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Στην Αίγυπτο θα φθάσει στα ανώτερα στρατιωτικά αξιώματα και δίπλα στον Ιμπραήμ θα καταλάβει τη Συρία και θα κατατρόπωσει τον οθωμανικό στρατό στο Ικόνιο. Το 1866 θα επιστρέψει στη γενέτειρα του για να καταπνίξει την Κρητική Επανάσταση με αποκορύφωμα το ολοκάυτωμα της Μονής Αρκαδίου. Την επανάσταση την ενισχύει και χρηματοδοτεί από την Αθήνα ο αδελφός του.
Παρόλο που η γραφή είναι αρκετά λυρική και ποιητική για τα μέτρα μου, το βρήκα πολύ ενδιαφέρον. Με συνεπήρε.
Παρόλο που η γραφή είναι αρκετά λυρική και ποιητική για τα μέτρα μου, το βρήκα πολύ ενδιαφέρον. Με συνεπήρε.
October 16, 2021
Прекрасний текст про трансформації особистості в історії, про боротьбу індивідуального та колективного, яка іноді може знищити самого суб"єкта, бо саме він, його свідомість є метою перемоги, про плинні ідеології, які скеровують наші вчинки, про вир змін та модернізації Балкан, який схожий на гонитву за тінню, про те, що минуле завжди присутнє в теперішньому і посягає на майбутнє, про те, що наше життя ніколи повністю нам не належить, але ми завжди будемо прагнути повернути над ним контроль. Хлопчик-грек, якого османи захоплюють під час придушення одного повстання на острові Крит, стає османом, єгиптянином, полководцем і повертається, щоб придушити інше повстання, а також насмілитися подивитися в обличчя тому, що існує, хоч і не може існувати/ хто помер, щоб відродитися, пізнати себе і знайти спокій.
http://litakcent.com/2021/05/19/zhitt...
http://litakcent.com/2021/05/19/zhitt...
June 20, 2022
Μπορεί να είναι μικρό σε έκταση αλλά καθώς τα πρόσωπα είναι πραγματικά, παίρνει μια αξία και βαρύτητα διαφορετικού μεγέθους. Η περιγραφή της ζωής του Ισμαήλ Φερίκ πασά, και όλων αυτών που κουβαλούσε μέσα του ήταν αρκούντως ανατριχιαστικά. Η γραφή φροντίζει να δημιουργεί έντονες και καθαρές εικόνες.
March 7, 2018
Εξεαιρετική χρήση της Ελληνικής γλώσσας! Υπέροχες παρομοιώσεις! Καθαρά ιστορικό με απειροελάχιστα ψήγματα μυθιστορίας.
Read
June 24, 2021Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η υπόθεση του βιβλίου. Με ιδιάζουσα ποιητική, και κάπως σουρεαλιστική γραφή, η μυθοπλασία συμπληρώνει την ιστορία.
February 23, 2022
Γεμάτη και πυκνή η υπέροχη γραφή της Γαλανάκη, από ένα ιστορικό μηδαμινό που γνωρίζουμε υφαίνει ένα άρτιο ψυχολογικό πορτραίτο, για τη φυγή, την επιστροφή και τα άγρια χρόνια του 19ου αιώνα. Ώρες ώρες ξεπηδούσαν από τις σελίδες εικόνες που θα μείνουν μαζί μου για πάντα.
January 5, 2013
The story at the heart of this book is intriguing, a Cretan boy who is enslaved and converts to Islam, rises to the height of military power and returns to Crete to put down a revolt there, and in the process comes to face the emotions he had buried many years before. The problem is that the story is buried in too many words. In other words, the power of the story and its themes are lost in accretions of literary description. Maybe the Greek original )(this is a translation) works better, and the slog is a product of a rough translation, but either way, I was disappointed.
August 14, 2016
Ε ναι!!!
December 17, 2019
Καλογραμμένο με άριστη χρήση της ελληνικής γλώσσας.
Θεωρω τις περιγραφές των οραμάτων του Ισμαηλ Πασά το κορυφαίο κομμάτι του βιβλίου! Δυστυχώς όμως η ιστορία για μένα δε κορυφώνεται ποτέ.
Θεωρω τις περιγραφές των οραμάτων του Ισμαηλ Πασά το κορυφαίο κομμάτι του βιβλίου! Δυστυχώς όμως η ιστορία για μένα δε κορυφώνεται ποτέ.
May 5, 2021
Η υπόθεση του μυθιστορήματος θα έλεγα ότι είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Ένα αγόρι από την Κρήτη που αιχμαλωτίζεται και αναγκάζεται να ζήσει στην Αίγυπτο. Αργότερα θα συμμετέχει ως αρχηγός του στρατεύματος των Αιγυπτίων στον Κρητικό πόλεμο του 1866, επιστρέφοντας και πάλι στην γενέτειρά του με διαφορετική εθνικότητα και νοοτροπία, με ίδιες όμως αναμνήσεις και θύμησες.
Παρά το γεγονός αυτό δεν μπορώ δυστυχώς να πω ότι το μυθιστόρημα μου άρεσε. Ήταν αρκετά φλύαρο για τα γούστα μου και αρκετά δυσνόητο σε πολλά σημεία. Η γραφή είναι όμορφη και ποιητική, είναι όμως ταυτόχρονα φευγαλέα και δεν αποδίδει κάποια ιδιαίτερη σημασία στα γεγονότα που περιγράφονται. Πολλές φορές δυσκολεύτηκα να παρακολουθήσω την πλοκή και τα όσα συνέβαιναν.
Το μόνο σημείο που μου άρεσε αρκετά και με συγκίνησε ήταν το σημείο όπου ο Ισμαήλ Φερίκ πασάς επισκέπτεται και πάλι το πατρικό του σπίτι στην Κρήτη, με τη νοσταλγία και τις αναμνήσεις μιας ξεχασμένης παιδικής ζωής να κυριαρχούν.
Παρά το γεγονός αυτό δεν μπορώ δυστυχώς να πω ότι το μυθιστόρημα μου άρεσε. Ήταν αρκετά φλύαρο για τα γούστα μου και αρκετά δυσνόητο σε πολλά σημεία. Η γραφή είναι όμορφη και ποιητική, είναι όμως ταυτόχρονα φευγαλέα και δεν αποδίδει κάποια ιδιαίτερη σημασία στα γεγονότα που περιγράφονται. Πολλές φορές δυσκολεύτηκα να παρακολουθήσω την πλοκή και τα όσα συνέβαιναν.
Το μόνο σημείο που μου άρεσε αρκετά και με συγκίνησε ήταν το σημείο όπου ο Ισμαήλ Φερίκ πασάς επισκέπτεται και πάλι το πατρικό του σπίτι στην Κρήτη, με τη νοσταλγία και τις αναμνήσεις μιας ξεχασμένης παιδικής ζωής να κυριαρχούν.
April 5, 2020
Έχοντας διαβάσει σχεδόν όλα τα μυθιστορήματά της πριν αρκετά χρόνια, επέστρεψα στη Γαλανάκη με το πρώτο της βιβλίο. Η επιλογή της να αναπλάθει λογοτεχνικά ορισμένα ιστορικά, πραγματικά πρόσωπα που, ωστόσο, παραμένουν κατά βάση μισοκρυμμένα στις σκιές της διαδεδομένης Ιστορίας είναι από μόνη της ελκυστική για ένα μυθιστόρημα. Αυτό που, ωστόσο, θαύμασα στον βίο του Ισμαήλ είναι το πόσο δεμένο έργο ήταν: πλοκή, ιδέες και γλώσσα, όλα πυκνά και αναντικατάστατα. Το διάβασα σε λιγότερο από μιάμιση μέρα για να καλύψω ένα κενό στην καραντίνα (μόλις συνειδητοποίησα ότι θα διαβάζουμε αυτό το σχόλιο στο μέλλον και θα λέμε ρε συ θυμάσαι την καραντίνα!) και πραγματικά νιώθω ότι η γραφή της θα μείνει για πολύ ακόμα έντονα χαραγμένη μέσα μου, στην τροχιά των μαχαιριών.
July 17, 2021
Basé sur faits histor, ms romancé (vécu interieur). Poétique et qq peu hallucinatoire. 2 frères crétois, dt famille décimée ss empire ottoman. L'1 emmené en Egypte, Islam, carrière militaire, général puis ministre de la guerre. Sa double appartenance intérieure. Se retrouvera en Crete, confronté aux «siens», troupes financées depuis Athènes, par son propre frère. Déchirement intérieur.
This entire review has been hidden because of spoilers.
May 19, 2020
είναι εξαιρετικό!!!!!!! μου άρεσε πάρα πολύ. ο τρόπος που γράφει είναι επίσης εξαιρετικός. η ιστορία για την απέραντη μοναξιά και την νοσταλγία. τέλειο
February 3, 2024
Εξαιρετικό
April 17, 2024
Très beau roman historique traitant d'une période très peu abordée.
July 31, 2024
Όλες οι εσωτερικές συγκρούσεις ενός εξισλαμισμένου Κρητικού, που κατέληξε στρατηγός και υπουργός, στην Αίγυπτο αποτυπώνονται με την πένα της Γαλανάκη.
February 8, 2022
Δεν έχω λόγια για αυτό το βιβλίο. Έμεινε ως «αγκάθι στην καρδιά μου». Πέρασε, άφησε χάος και έφυγε. Καιρό είχα να βυθιστώ τόσο πολύ σε ένα βιβλίο, να γίνω ένα με τον ήρωα του, να ζω μαζί του και να βιώνω την οδύνη του. Είναι και σε ποια εποχή της ζωής σου φτάνει ένα βιβλίο στα χέρια σου. Προσωπικά ευχαριστώ τη συγγραφέα για αυτό το δώρο.
Displaying 1 - 23 of 23 reviews