Το γαλάζιο βιβλίο

by Stratis Myrivilis, Στρατής Μυριβήλης

«Επιθυμώ ακόμη να αναφερθώ στις συλλογές διηγημάτων με τους χρωματικούς τίτλους: "Το πράσινο βιβλίο, "Το κόκκινο βιβλίο", "Το βυσινί βιβλίο", "Το γαλάζιο βιβλίο", για να τονίσω πόσο ο Μυριβήλης, σε ευτυχισμένες ώρες της έμπνευσής του, ανανέωσε ένα είδος με τόσο πλούσια παράδοση στη λογοτεχνία μας. Το χιούμορ, ο σαρκασμός, η ειρωνεία, η αλληλοσχέτιση του συμβολικού με το πραγματικό, του νοητού με το απτό, η διαδοχή του ιλαρού απ' το τραγικό, του φαιδρού από το αποτρόπαιο προβάλλουν σε συνθέσεις μοναδικού θέλγητρου και μορφικής τελειότητας. Τις σελίδες τους τις διατρέχει μια διεγερτική χνωτιά αρσενικάδας, ένα πνεύμα παγανιστικό. Ο έρωτας είναι το κυρίαρχο γεγονός -ένας έρωτας συγκλονιστικός, πάθος σαρκικό, που την ανάφλεξή του την προκαλεί κάτι το δαιμονικό, εισχωρώντας στο σύμπλεγμά του για να προδιαγράψει μια μοιραία συχνά κατάληξή του. Στις αισθήσεις εμπιστεύεται ο Μυριβήλης να του αποκαλύψουν το μυστικό της ζωής -το νόημα του κόσμου. Κάθε μεταφυσική ερμηνεία του τη θεωρεί παραπλανητική. Μέσα από αυτό το εύθραυστο ηχείο, το σώμα, ακούει τη σιβυλλική σιωπή -ό,τι αποκαλούμε ένστικτο- να συνοψίζει τη σοφία μίας αρχέγονης πείρας. Σ' αυτήν την άσφαλτη πείρα θεμελιώνει τη συμπεριφορά των ηρώων του. Το σώμα, γι' αυτόν, δημιουργεί δεσμούς αγάπης αλλά και αιχμές μίσους. Μέσα απ' τις σελίδες τους αυτοψυχογραφείται ένας επικούρειος, ο φίλος των ταπεινών ανθρώπων, ο εραστής του γυναικείου φύλου, ο αντικληρικός, ο εχθρός της λογιότητας, ο φανατικός πιστός στις έννοιες έθνος και ελληνισμός -αμετακίνητος πια στο βάθρο του ως αναμφισβήτητος "κλασικός" της γενιάς του».

Genres: Short Stories, Literature

175 pages, Hardcover

First published January 1, 1939

About the author

Stratis Myrivilis was a major figure in the literary history of 20th Century Greece. He wrote mostly fiction: novels, novellas, and short stories.

Reviews

[Liberty K · Rating 3 out of 5]

Η γραφή του Στρατή Μυριβήλη δε γίνεται να μην δε σε παρασύρει (δεν είχα διαβάσει ποτέ ξανά και με ενθουσίασε η συγγραφική του πένα) και οι περιγραφές του για την παλιά Ελλάδα με τους ναυτικούς στα καράβια, με τους πολέμους και τις επιπτώσεις που έφεραν αυτοί στην ψυχολογία των ανθρώπων ήταν κάτι παραπάνω από συγκινητικές.

[Stella's book corner · Rating 4 out of 5]

Φαίνεται πως η απόχρωση του μπλε στο μπλε βιβλίο δεν δόθηκε καθόλου τυχαία καθώς η απόχρωση αυτή απλώνει το φως της προς κάθε κατεύθυνση.Το μπλε βρίσκεται στα φουσκωμένα κύμματα, σε αντικείμενα των ηρώων ή ακτινοβολεί στα μάτια των ανθρώπων προσδίδοντας ένα χαρακτήρα μελαγχολικό και ονειρικό συνάμα που μας οδηγεί συνειρμικά στα μελαγχολικά έργα του Πικάσσο από την γαλάζια περίοδο. Βλέπουμε έναν ρεαλιστή Μυριβήλη, που όμως αφήνει πάντα χώρο για να τρυπώσει ο λυρισμός και η ποιητικότητα, και ίσως, κάποιες φορές να παρασύρεται και λιγάκι. Ο συγγραφέας μας ταξιδεύει στο νησί της Λέσβου με τα ήθη και έθιμά του, εξυμνεί τον έρωτα με κάθε τρόπο και με την ματιά του ομορφαίνει και μαλακώνει κάθε περιστατικό που περιλαμβάνει απώλεια. Από σκληρές σκηνές μέσα σε χαρακώματα μέχρι τις πιο ονειρικές και ερωτικές ξεχειλίζει τρυφερότητα και ευαισθησία. Εξαίσια τα διηγήματα: " Οι νεκροί που θυμούνται" και η "Κεροδοσιά", σπαρακτικός ο "Καπιτάνιος", λυρικότατη και τρυφερή η "Αστρούλα" όπως και το "Μεγάλο σαλπάρισμα".

"Της έδειξε το φεγγάρι.Το πιο μεγάλο φεγγάρι που μπορεί κανείς να δει μέσα στα όνειρά του. Βγήκε στον ουρανό χρυσό,βαθύ χρυσό, σχεδόν μελί. Κρεμάστηκε στη μέση τ'ουρανού, και κουνιότανε πάνω από το ανάστροφο πρόσωπό τους, αντίθετα με το λίκνισμα του καραβιού, μια απ' εδώ, μια απ' εκεί μέσα σε μια ασημένια κούνια. Το κοίταζε τόσο πολύ που γιόμισαν τα μάτια της φεγγάρι, κι αυτός τρόμαξε σαν έσκυψε και τα είδε έτσι ολόχρυσα, και τα σκέπασε με το χέρι του να τα προφυλάξει".
Από το διήγημα: "Η Αστρούλα"

[ζανλίκ · Rating 5 out of 5]

4,5* και το μισό παραπάνω πηγαίνει αιωνίως στο Πρωτότοκο της Γης/

[Dolors · Rating 4 out of 5]

Recull de contes escrits amb una prosa poètica elegant i bella. D'un temps passat (que no antic). Alguns abasten anys i d'altres hores; alguns protagonitzats per persones i altres criatures o mites. La Natura, el mar, les plantes, les flors... el paisatge hi té un gran protagonisme. En tots l'autor crea un mon d'emocions intenses. Molt recomanable.

[Magda Tsakiri · Rating 5 out of 5]

« νεκροί που θυμούνται» , «νικημένος ήρωας», «το μεγάλο σαλπάρισμα», «το πρωτότοκο της γης», «δυο παιδιά μπροστά σ’έναν τάφο»

[Dimitrios Dritsas · Rating 4 out of 5]

Ένα κι ένα όλα τα διηγήματα της συλλογής. Ο Μυριβήλης διαπρέπει και στη σύντομη φόρμα του διηγήματος. Λυρικά όσο και κείμενα που υπηρετούν τον ρεαλισμό αποτελεσματικά. Η "κεροδοσιά" θα μπορούσε άνετα να είναι ένα κεφάλαιο από τη "Ζωή εν τάφω", ο "Καπιτάνιος" σπαρακτικός, διαπραγματεύεται την πίστη του σκύλου στον άνθρωπο κι οι "Νεκροί που θυμούνται¨ μοναδικό στη σύλληψη και ιδεοληψία του τρόφιμου αντι-ήρωα. Με αφετηρία την παράνοια, ακολουθεί μια καταπληκτική όσο και πρωτότυπη φιλοσοφία και συλλογιστική - αντίστοιχο σκηνικό περιγράφονταν σε κεφάλαιο κλινικής νοσοκομείου στη Ζωή εν Τάφω, αλλά εδώ ο συγγραφέας μέχρι και στοιχεία Ε.Φ. έχει μπλέξει ο εξαιρετικός Μυριβήλης. Και δεν είναι τα μόνα αξιόλογα διηγήματα της συλλογής.

[Parisi Georgia · Rating 5 out of 5]

Ανάλαφρες και συνάμα τόσο θλιμμένες, απλές ως προς τα γεγονότα, μα τόσο πλούσιες σε εικόνες και συναισθήματα, αυτές οι ιστορίες σε ταξιδεύουν σε καταγάλανα νερά, σε μια Ελλάδα που έχουμε σχεδόν ξεχάσει, στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και του ανθρώπινου πόνου... Διαβάζεται πολύ εύκολα και κάθε διήγημα χαράσσεται βαθιά μέσα στην καρδιά σου!

[Georgia · Rating 5 out of 5]

Ένα από τα ομορφότερα βιβλία που έχουν πέσει στα χέρια μου!Κάθε του διήγημα μοναδικό!
Το συστήνω ανεπιφύλαχτα!

[Achilleas · Rating 5 out of 5]

Υπέροχη η γραφή του Μυριβήλη.
Γεμάτη αθωότητα, παράδοση και συναίσθημα.

«...Τί θαρείς; Θελει προετοίμαση κ' η ευτυχία.»

[Josep Masanés]

𝙍𝙚𝙨𝙨𝙚𝙣𝙮𝙖 𝙙𝙚 𝙀𝙇 𝙇𝙇𝙄𝘽𝙍𝙀 𝘽𝙇𝘼𝙐 𝙙𝙚 𝙎𝙩𝙧𝙖𝙩𝙞𝙨 𝙈𝙞𝙧𝙞𝙫𝙞𝙡𝙞𝙨. 𝙐𝙣 𝙧𝙚𝙘𝙪𝙡𝙡 𝙙𝙚 𝙘𝙤𝙣𝙩𝙚𝙨 𝙧𝙚𝙛𝙡𝙚𝙭 𝙙'𝙪𝙣 𝙖𝙡𝙩𝙧𝙚 𝙩𝙚𝙢𝙥𝙨.
https://sonograma.org/quadern-de-llib...