Night Haunts

by Sukhdev Sandhu

";I would add Sandhu’s work to the likes of Lights Out for the Territory as offering some of the greatest insights we have into contemporary London.";€”Michael Moorcock, Daily TelegraphTraditional depictions of London at night have imagined a lawless orgy of depravity and pestilence. But is Britain’s capital after dark now as bland and unthreatening as an evening in any new provincial town? Sukhdev Sandhu journeys across the city to find out whether the London night really has been rendered insipid by street lighting and CCTV. Night Haunts seeks to reclaim the mystery and romance of the city€”to revitalize the great myth of London for a new century. 12 black-and-white illustrations

Genres: London, Nonfiction, British Literature, Cities, Travel, Cultural, Essays

144 pages, Paperback

First published September 1, 2007

Reviews

[Mewa · Rating 2 out of 5]

Zastanawiam się, co czuli rozmówcy Sukhdev Sandhu, gdy zapoznali się z treścią książki. Czy cieszyli się pięknem zdań, wyjątkowym klimatem oraz cytatami zaczerpniętymi z literatury? Czy toneli w uczuciach, dumni, że autor odbił je tak, jak przedstawili? A może byli zirytowani czarno-białą perspektywą, skupianiem na negatywnych emocjach, ogólnikami jako ceną za zgrabny język oraz klimat? Niestety nie uda mi się tego dowiedzieć, czego ogromnie żałuję, bo od tego zależy cała moja relacja z autorem.

Sukhdev chciał odbić to, co widział i usłyszał w ukrytym przed turystą mieście, więc ciężko mi określić, gdzie coś jest jego myślą, gdzie myślą kogoś innego. Granica jest zatarta, a ja nie wiem, czy nie lubię autora, czy niektórych z jego rozmówców. Bo gdzieś pomiędzy pięknem zdań wkrada się ugładzone dzielenie ludzi na rasy, narzekanie określone zostaje „biadoleniem“, a niewrażliwość związana ze zdrowiem psychicznym rzuciła mi się w oczy. To natomiast tylko malutki wycinek z tego, na co w czasie lektury kręciłam nosem. Jako całość jego teksty opierają się na klimacie, uczuciach oraz pięknym języku, co tworzy fascynującą nocną podróż po Londynie. Tyle że czasami jest czarno-biało, czasami jest niefortunnie językowo (wręcz obraźliwie i nie mogę stwierdzić, czy to wina autora, czy osoby tłumaczącej), czasami naiwniutko. Przez to w trakcie lektury z tyłu głowy ciągle świeciła mi się czerwona lampka.

Sukhdev Sandhu ma wyjątkowy dar do opisywania krajobrazów przez pryzmat uczuć oraz klimatu. Przez zdania płynie, sięga po myśli znanych literatów, skupia się na perspektywach zwykle pomijanych. Literacko tytuł ten jest więc niesamowity, bardzo dobry i intrygujący. I gdyby nie te czerwone lampki to naprawdę byłabym zachwycona... No ale. W końcu już byłam zmęczona, bo moja cierpliwość została nadwyrężona.


przekł. Ewa Ledóchowicz

[Roz Morris · Rating 1 out of 5]

At first glance, this is exactly my kind of book - and probably is for most writers. The author picks several wonderfully unusual occupations that go on at night in London and follows them for a shift - helicopter policemen, an exorcist, an urban fox-hunter, nuns in an enclosed order. When I read about this book I could not contain my excitement - it is a terrific idea.

Unfortunately it doesn't deliver at all. The book is scant on conveying the actual experience of, say, a night with the avian police. We get a few details of what it's like, but the chapter is mostly filled with self-indulgent slush where the writer clearly feels we should be listening to him show off his prose. The author has obviously spent a night with each of his subjects, but feels that conveying the truth of the experience is not nearly as important as long passages of his 'writing'. And his writing is not that good anyway; a lot of his sentences are clumsy as though he is trying too hard to be 'literary'.

He has some impressive endorsements on the cover, but I honestly can't believe that Alain de Botton found it as remarkable as his quote suggests he did.

Makes me want to go and write the book properly.

[Margaret · Rating 2 out of 5]

This book comes under the heading of "unsatisfactory".

A book about my favourite city at night I thought would be full of wonder. It's full of depression. It's as if the author can't find a single positive thing to say about London after dark. And almost all the quotes he uses from people he interviewed are negative.

I am giving him the benefit of the doubt because the book was published in 2007 - over a decade ago. Things may have changed for the better.

All I know is his London after dark isn't mine.

[Zac · Rating 2 out of 5]

Finished it, but only because it was short. Really interesting ethnographies, but the author is pretty pretentious at times.

[micusiowo · Rating 1 out of 5]

DNF :(
zapowiadało się na zbiór ciekawych historii - ale nie da się tego czytać :(

[Elwira Księgarka na regale · Rating 5 out of 5]

„Gdzie się podziały londyńskie noce?” - pyta we wstępie autor. Londyńska noc była kiedyś nazywana wiktoriańskim cudem, przepoczwarzyła się z „londyńskiej nocy” w życie nocne Londynu, które ma być ekonomicznie intratną, dojną krową, która zabiła cały jej urok. Autor wyraźnie nad tym ubolewa w osobistym wstępie. Początek książki opiewa taki nostalgiczny urok, ubrany w delikatną pretensję do nowoczesności, która zamordowała „londyńską noc”. To urok, któremu z łatwością uległam i przepadłam w tych nocnych opowieściach Sandhu. Choć Londynu nocą uświadczyłam wiele lat temu, to autor ukazuje nam ciemność, którą i tubylcy i turyści ignorują.

Zaskoczyła mnie ta książka na koniec wydawniczego roku, ponieważ zabiera nas w dane miejsce w absolutnie niekonwencjonalny sposób. Niemałą rolę w tym oczarowaniu czytelniczym odgrywał język autora, który jest tak plastyczny, liryczny i nostalgiczny, że sam brzmi jak majaka senna.

A gdzie zabiera nas Sukhdev Sandhu? Zacznie od lotu ptaka i odwiedzi wydział policji, który monitoruje Londyn z pozycji helikoptera. Następnie przeprowadzi nas przez wiele innych profesji, które umykają naszym oczom. Odwiedzi szambonurków, którzy nocami niemal toną w londyńskich tłuszczach. Równie bardzo poruszyły mnie historie nocnych sprzątaczy, piekielnia zaciekawiła wizyta w klinice snu, ale też pośród kierowców minicabów. Bo jak to tak, Londyn bez taksówek? Nie spodziewalibyście, że zajrzy nawet do Mniszek z Tyburn, które modlą się za dusze londyńczyków, czy nocnego łowcę lisów. „Miasto nocą. Londyn” poruszyło mnie jednak chyba najbardziej z tego powodu, że autor przybliża nam nie tylko noc, ale i ludzi często wypychanych na margines życia, gdzie dzień skazał ich na noc i marne zarobki. Autor zgrabnie oddaje im głos i należyte miejsce w wijących tętnicach tego miasta, które niejednego pożre. Znój, smutek i ból skrywa noc, tam też trzeba zaglądać, a autor robi to z dotkliwą czułością.

[Aleksandra Gratka · Rating 3 out of 5]

Mam mieszane uczucia. Z jednej strony pomysł towarzyszenia pracownikom nocnym (szambonurkom, sprzątaczom, kierowcom itd.) jest świetny, całość napisana jest poetyckim, efektownym językiem, ale... tu się niewiele dzieje. Albo to nocne życie zwyczajnie nie jest porywające, albo autor nie dotknął faktycznego sedna. Trochę rozczarowanie.

[Błażej Pakuła · Rating 5 out of 5]

Niesamowity reportaż. 12 krótkich historii o ludziach działających nocami w Londynie. Masa niespodzianek i ciekawostek plus lekka i łatwo przyswajalna forma = idealna rozrywka na kilka popołudni.

[Carole Tyrrell · Rating 3 out of 5]

This is a slim volume but full of unexpected delights. In a 24/7 city, what does go on while the rest of us are enjoying its pleasures or dreaming of the day ahead? ‘Those wonderful people in the dark’ or prowling through ‘the city’s ripped backsides’ Sandhu’s journeys through night time London immediately brought to mind Gloria Swanson’s famous last line in Sunset Boulevard and Iggy Pop’s ‘The Passenger.’ Night Haunts is composed of vignettes of the people you never usually see, or don’t want to see in the case of graffiti artists, invisible, swallowed up in the darkness. Although, in some cases, vital to the city, they remain in its shadows.
Sandhu’s sharply observed night people include the Met Police’s air support unit, night cleaners, the Samaritans, an exorcist , fox hunters and mini cab drivers amongst others. There were a couple of them that I would have liked to have been longer but in the main they were just the right length. I really enjoyed the contrasts between the people he encountered; the amazing aerial views of London enjoyed by the Met and the subterranean lives of the sewer ‘flushers’.
In some ways it was reminiscent of Iain Sinclair’s psychogeography and adds a new facet to my image of London. As Sandhu says himself in his introduction, he is following in the tradition of H V Morton in exploring a fast disappearing division between night and day as they blend into the aforementioned 24/7 metropolis.
A really enjoyable collection of vivid portraits which I would recommend to anyone who’s interested in an alternative view of the city and still believes in exploring the twilight world outside the lit streets.

[Loren · Rating 3 out of 5]

I picked this up in a travel bookstore in NYC (remember travel bookstores?) because I read the chapter in which the author follows an exorcist around Clerkenwell. It made me remember how much I loved the Mike Carey novels with much the same protagonist -- except that this story is true. It's by far the most interesting story in this book and worth the price I paid for it.

The other pieces are of varying depths and therefore of varying appeal. The text is written in London slang, some of which I got from context and some of which I had to let pass. Even after reading the chapter on mini-cab drivers, I'm still not sure how they differ from black cab drivers. The chapters that shine are the ones where the author spends time with his subjects long enough to individualize them, like the barger on the Thames and the urban fox-hunter.

There are snide comments made repeatedly about the ravers and other partiers of the London night, but apparently our author couldn't find any to hang out with, because they remain shadowy shallow caricatures. There is also a serious lack of women in the book, for whatever reason. One would expect there are many working through the London night, even in legitimate jobs.

I don't know if this book is available electronically, but that might be a better way to read it, so that you don't have it taking up shelf-space afterward.

[Alex Sarll]

This is a slim book, and takes even less time to read than that might suggest - almost a pamphlet, it wouldn't even have sustained a day's Zone 2 commute and lunch break without support. It's also intermittently infuriating; at times Sandhu drops sniffy comments about psychogeographers in the mass, even as his own style seems very similar to a 30% less feverish Iain Sinclair. At times he makes comments regarding such well-worn topics as CCTV and the capital's takeover by Capital which are so received wisdom it's almost tempting to disagree out of sheer contrariness. And once or twice, not least with the mention of 'grindie' (remember that?), it seems bizarrely dated for a book published so recently. And yet, in its tour of a cast of nocturnal oddities - from sewer workers and graffiti artists to exorcists and helicopter cops - and its wanderings through the other city which stirs in the small hours, there's a poetry clear and haunting enough to excuse all that.

[CzasoStrefa · Rating 3 out of 5]

Miasto, w którym spędziłam łącznie ponad miesiąc życia, ukazane w zupełnie innej perspektywie – ludzi pracujących i żyjących głównie nocą.
Według autora, zanim w epoce wiktoriańskiej wynaleziono lampy, noc w Londynie wyglądała zupełnie inaczej. Ludzie na te parę godzin zdejmowali maski, które zakładali za dnia, chowali dobre maniery w kieszeń. Jednak szerszy dostęp do światła zmienił wiele rzeczy. Co się dzieje obecnie nocą w Londynie? Kto się bawi, a kto pracuje? Właśnie na te pytania odpowiada Sukhdev Sandhu zainspirowany książką z 1926 roku – The Nights of London.

Każdy rozdział zabiera nas w inne rejony stolicy Wielkiej Brytanii. Raz spędzamy noc z policją powietrzną, innym razem towarzyszymy technologom w klinice snu, egzorcystom, graficiarzom czy sprzątaczom. Tych wszystkich ludzi łączy jedno, pracują w momentach, gdy Londyn cichnie. Nie rozwodzimy się nad ich zawodem, ba, czasem nie mamy pojęcia o istnieniu takowego. Autor otwiera przed nami drzwi do zupełnie innej rzeczywistości, w mieście, które wydawałoby się, zostało wyeksploatowane w literaturze na wszystkie możliwe sposoby. A jednak w polskim piśmiennictwie nie spotkałam się jeszcze z czymś takim. Oryginał został wypuszczony w 2006 roku, więc trochę mogło się pozmieniać, zwłaszcza po Brexicie.

Ta publikacja wpłynęła na moje postrzeganie Londynu. Uzupełniła wiedzę na temat miasta, jego mieszkańców i różnic między pozornie podobnymi zawodami. Dobrym przykładem są kierowcy zwykłych taksówek i tak zwanych minicabów, gdzie brakuje przegrody, która często (zwłaszcza nocą) gwarantuje bezpieczeństwo. Zdarzało mi się być na ulicach tej metropolii po zmierzchu, jednak nigdy nie zastanawiałam się bardziej nad tym, co się o tej porze dzieje. Czasem niektóre historie przywoływały wspomnienia, np. jazdę o trzeciej rano na lotnisko, czy momenty, w których jasno było widać, że lisy buszowały po naszej ulicy (przez porozrzucane wszędzie śmieci).
Więcej na CzasoStrefa

[Shaun · Rating 3 out of 5]

An interesting collection of journalism articles about people who work in London at night.

What made it interesting though was the choice of occupations, including an exorcist, underground pipe cleaners and mini cab drivers, more so then the people who actually did the jobs, because the writer spent little time in actually getting the backstory of the people or doing any character development.

While the book gives interesting snapshots of nighttime occupations throughout London, it feels brief and a little haphazard. What would have made the book read more engagingly for me would have been a central narrative that weaved together all stories, perhaps a history of London or some stories about the places travelled to get from one story to the next.

[Mary M · Rating 4 out of 5]

This was such a delight, if you know me you’ll know I love the nighttime and specifically walking in the city at night, so I was excited to walk through London’s nighttime with Sandhu. My friend had to read this for their master’s and when I saw the title I was like WHAT IS THAT. so thank you Emily :)
It was sensory and atmospheric (a word I seem to use every review), a dark and lyrical approach to a city and its people. Some of the most eloquent and deliberate writing I’ve ever read. Although oddly enough there were some glaring typos in the last chapter. Snapshots of a city, in all its ugliness and glamour - how can we take everything so for granted?

[Liliana · Rating 4 out of 5]

Enjoyable and informative, although a few times some of the comments/descriptions of people and events felt a bit cliched. I always had a love of cities at night; nighttime London was always a city of dreams, easier to immerse yourself into once the day noises fade. The chapter about the exorcist was really funny (as demons all speak English), the one about fox hunters not at all.

[Violet-May Davey · Rating 5 out of 5]

I liked the detailed descriptions of what different work includes and how people are able to see another side of London at night compared to the daytime. I enjoyed reading and would 100% recommend this if you want to see London from different lenses and perspectives.

[Miguel Coelho · Rating 5 out of 5]

Exquisite and an interesting take on the hardships and peculiarities of the night workers in the old capital of the empire.

[Katy · Rating 4 out of 5]

I really enjoyed this! a few too many generalizations IMO, but overall a fantastic book with amazing language and imagery

[julia · Rating 4 out of 5]

4.5:)

[relli · Rating 3 out of 5]

3.5

[Mihali Pavlopoulos · Rating 1 out of 5]

Extremely pretentious and at times bigoted and offensive. Can really feel how badly some of his opinions and “insights” have aged.

[Samuel Weiss · Rating 2 out of 5]

Written in a very purple prose, a Joycean paradoy of Cardinal Newman it is not.

[Colin N. · Rating 3 out of 5]

In "Night Haunts" Sandhu explores a variety of people in London who are active at night: helicopter police, suicide hotline operators, sewage workers, mini-cab drivers, fox-hunters, and insomniacs; all the nocturnal occupants of the city. The book is composed of short chapters on each group, each containing brief quotations and descriptions of these individuals, but mostly consisting of Sandhu's eloquent ruminations on these people and their lives. Each group compromises an often-ignored segment of society that is quite interesting. The stories reveal that nocturnal London is very much alive with diverse and unique people struggling to survive.



While the passages in this book are very poetic, and the subject-matter fascinating, Sandhu often ascribes his own thoughts and flowery language to those he is examining. He writes often that "they" are thinking about things a certain way, and tends, after describing one individual or so in each class, to focus on a group in the aggregate. It is a shame that each chapter is not longer and perhaps oriented more around the individual stories of the people of each group instead of a general description of their lives punctuated by a few anecdotes. The sense of why these individuals do these jobs and live the way that they do is sometimes lost in the focus on each class of people as a whole. Sandhu also shows much disdain for the young party-goers who dominate many parts of the London nightlife, going out to clubs and bars, and he waxes nostalgic for an over-romanticized seedy London of the past, that was perhaps not as wonderful as he imagines.



Nevertheless Sandhu can turn an eloquent phrase, and the book does an able job of revealing the lives of London's nocturnal inhabitants.

[Deborah J · Rating 3 out of 5]

A great premise. I've read some H V Morton, who was an inspiration for Sandhu, and Sandhu does him justice in taking further his research into what goes on once darkness falls. I think this will appeal to every true Londoner. My main gripe is that the language is too blowsy and overdoses on grandiose generalities, not to say stereotypes. Thankfully, the tendency in the opening chapters to indulge in hyphenated adjectives, often in succession, declines as the book progresses. If you can cut through the overblown turns of phrase, there's a great deal of material to make you think about how London continues to operate as well as it does thanks to the often invisible night workers who clean up the mess, tend the sick and lonely, and police the whole city.

[Sarah · Rating 4 out of 5]

I was a little uneasy on reading the introduction to this that Sandhu's rather cerebral style would marr what is the otherwise excellent idea of exploring the city of London through the residents who live life through its long dark nights, but I was soon reassured. Sandhu is a great writer, if a little too clever clever at times, and the vignettes of life after dark in the big smoke is genuinely fascinating, creepy, and at times rather moving. he is also a keen observer - and critic - of London's downward drift from a city of industry to a city of profit and overpriced property. Recommended as a great one to read on the Tube while going in to a night shift or trundling back from one ...

[Agnieszka Kalus · Rating 3 out of 5]

– Książka reporterska o Londynie nocą i ludziach, którzy pracują w ciemności, żeby zapewnić bezpieczeństwo, dostawy, udzielać pomocy i dbać o porządek na ulicach i pod nimi. Ciekawe, ale dość płytkie, można było napisać to lepiej, poświęcić więcej czasu przedstawicielom poszczególnych zawodów. Bez szału, ale nie była to strata czasu.

[Paolo · Rating 5 out of 5]

For a preview of this book, check out Sukhdev's alley at www.2ndavepoetry.com. He read a portion of this work at our most recent event at Lolita Bar. He stole the show, and got everyone repeating the Brit slang 'dodgy'.

[William · Rating 4 out of 5]

A very lyrical look at night-time London from the viewpoint of various professions (street cleaners, barge pilots, cab drivers, etc.). At 139 pages, the book is unfortunately too short.

[Sara · Rating 4 out of 5]

I really enjoyed this set of essays (?) about the people awake at night in London. Very well written.

[Dan Prichard]

I loved this!