یادداشت های شخصی یک سرباز

by J.D. Salinger

این کتاب شامل ۱۶ داستان کوتاه سلینجر است که از میان ده‌ها داستان او برگزیده شده است. تعدادی از این داستان‌ها نیز به اعضای خانواده‌ی گلاس glass مربوط می‌شوند که در کتاب‌های دیگر سلینجر نیز حضور دارند.

Genres: Short Stories, American, Fiction, Novels

First published January 1, 1942

About the author

Librarian Note: There is more than one author by this name in the Goodreads database.

Works, most notably novel The Catcher in the Rye (1951), of American writer Jerome David Salinger often concern troubled, sensitive adolescents.

People well know this author for his reclusive nature. He published his last original work in 1965 and gave his last interview in 1980. Reared in city of New York, Salinger began short stories in secondary school and published several stories in the early 1940s before serving in World War II. In 1948, he published the critically acclaimed story "A Perfect Day for Bananafish" in The New Yorker, his subsequent home magazine. He released an immediate popular success. His depiction of adolescent alienation and loss of innocence in the protagonist Holden Caulfield especially influenced adolescent readers. Widely read and controversial, sells a quarter-million copies a year.

The success led to public attention and scrutiny: reclusive, he published new work less frequently. He followed with a short story collection, Nine Stories (1953), of a novella and a short story, Franny and Zooey (1961), and a collection of two novellas, Raise High the Roof Beam, Carpenters and Seymour: An Introduction (1963). His last published work, a novella entitled "Hapworth 16, 1924", appeared in The New Yorker on June 19, 1965.

Afterward, Salinger struggled with unwanted attention, including a legal battle in the 1980s with biographer Ian Hamilton. In the late 1990s, Joyce Maynard, a close ex-lover, and Margaret Salinger, his daughter, wrote and released his memoirs. In 1996, a small publisher announced a deal with Salinger to publish "Hapworth 16, 1924" in book form, but the ensuing publicity indefinitely delayed the release.

Another writer used one of his characters, resulting in copyright infringement; he filed a lawsuit against this writer and afterward made headlines around the globe in June 2009. Salinger died of natural causes at his home in Cornish, New Hampshire.

Reviews

[sAmAnE · Rating 3 out of 5]

کتاب شامل چند داستان هست. دو سه تاش خوب بودند ولی بقیه چنگی به دل نمیزد...

[الناز ی · Rating 4 out of 5]

اگر پسرای آلمانی یاد گرفته بودن که از خشونت متنفر باشن هیتلر مجبور بود بره برای خودش ژاکتشو ببافه .

[Afsaneh khajavi · Rating 1 out of 5]

بجز یکی دو داستانش که در انتهای ماجرا غافلگیر میشدی واقعا داستانهای دیگه اش هیچ جذابیتی نداشت، و واقعا نمیدونم این بخاطر ترجمه بود یا داستان های اصلی اینقدر غیر جذاب بودن که البته احتمال حالت دوم کمتره، البته باید بگم که متن ترجمه شده روان بود ولی میزان حفظ امانت داری نسبت به متن اصلی رو نمیدونم چقدره !!!!!اکثر داستانها پراز اسامی مختلف بود که خوندن و تطابق ذهنی یک داستان کوتاه رو واقعا سخت میکرد .در کل اون حس شعفی که موقع خریدش داشتم که میخوام یه کتاب از سلینجر بخونم ، بعد از خوندن کاملا از بین رفت .

[Diadvos · Rating 2 out of 5]

«وقتی کتابش رو خوندم، برای بار اول تو زندگیم، موسیقی گوش ‌کردم.»

[Behrad · Rating 2 out of 5]

اصلن ازین کتاب خوشم نیمومد ارتباط برقرار‌ کردن با داستانها برام سخت بود بجز یکی دوتا داستانش بقیش اصلن جذاب نبود من فقط از داستان برادران واریونی خوشم اومد دوتا ستاره هم بخاطر همون دادم.
این کتاب ارزش خوندن نداره واسش وقت نزارید

[Payam · Rating 3 out of 5]

یه جورایی سعی کن به بهترین شکلی که میتونی زندگی کنی
چیزی به مردم بگوکه فکرکنن بهترین حرف دنیاس

[Farzan · Rating 2 out of 5]

بهش میگن نویسنده پس از جنگ (پست وار؟!)، چون احتمالا جنگ روش تاثیر زیادی گذاشته که میشه توی کتاباش دنبال کرد. اما حقیقتا رد جنگ رو خیلی هم راحت نمی‌تونید توی داستاناش پیدا کنید چون حرف خیلی کمی ازش میزنه و سعی میکنه تا میتونه مستقیما دربارش چیزی نگه. سربازاش همیشه دور از پادگان هستن. اما خب توی این کتاب خیلی راحت میره توی دل سربازا و از یه نمای نزدیک‌تر بهشون نگاه میکنه. چند تا از داستانا واقعا ضعیف هستن و باید به سلینجر حق داد که نخواد این داستانا رو از توی مجله‌ها دربیارن چاپش کنن. اما بعضی از داستانا خیلی خیلی خوب هستن و ارزش خوندن دارن. در هر صورت اگه دوستش داشته باشید نمیتونید ازش بگذرید!

[Bahman Bahman · Rating 2 out of 5]

یادداشت های شخصی یک سرباز مجموعهٔ ۱۰ داستان اول جروم دیوید سالینجر است که در فاصلهٔ سال های ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۴ در نشریات آمریکا چاپ شده اند. این داستان ها در سال های جنگ جهانی دوم نوشته شده اند و بیشتر آن ها دربارهٔ جنگ و آدم های آن است. عنوان کتاب یادداشت های شخصی یک سرباز از داستانی با همین نام گرفته شده که نخستین بار در سپتامبر سال ۱۹۴۲ در مجله استوری چاپ شده است.

[Amirreza · Rating 4 out of 5]

این کتاب در میان بطالت‌های دوره آموزشی سربازی در پادگان ۰۱ ارتش خوانده شد. وقتی داشتم کیفم را می‌بستم چند دقیقه‌ای خیره در مقابل کتابخانه ایستاده بودم تا از بین کتاب‌ها انتخاب کنم کدام را همراه خودم ببرم. این کتاب که هدیه‌ای خوانده نشده از سالیان گذشته بود را در وهله اول بخاطر تناسب اسمش با وضعیت و در وهله دوم بخاطر نام سلنیجر انتخاب کردم. از انتخابم خیلی راضی هستم 🫡

[Mohsen Mgr · Rating 4 out of 5]

اولین داستانی است که از جی دی سالینجر میخوانم. به خاطر ناطور دشت این کتاب را گرفتم و داستان ها واقعا زیبا پرداخته شده بود.
به خصوص از داستان های قلب یک داستان تکه پاره و برادران واریونی لذت فراوان بردم.

داستان های سالینجر مثل دریچه ای است به سوی آمریکای میان جنگ جهانی اول و دم. شخصیت ها ، کم از شخصیت فیلم های نوآر هالیوود نمی آوردند. مضمون داستان ها جنگ و واکنش اجتماع به جنگ به عنوان یک پدیده انسانیست.
به خصوص داستان گروهبان آتشی از این نظر مجذوبم کرد شخصیت بورک ، شخصیتی بسیار باور پذیر است ، همه ی سرباز ها و افسر هایی که در جنگ کشته میشوند تمثیل شجاعت و بلاهت و عضلات پولادین ندارند ، نکته اصلی داستان هم همین است. انسان های عادی که بی ادعا میروند و کسی آن ها را به یاد نمی آورد. جنبه انسانی داستان ها بسیار برای من قابل لمس بود. داستان یک قلب تکه پاره هم از همین منظر بسیار خوب پرداخت شده بود. هورنگشلاخ تمثال بارز هزاران هزار مرد است که روزانه در شهر از کنار من و شما رد میشوند و برای هیچکس اهمیتی ندارند. هورنگشلاخ قلب پاکی دارد و زندگی ساده ای ولی هیچ وقت نمیتواند عشق خود را در خیابان به کسی ابراز کند. هورنگشلاخ از آن مردهایی است که طبیعت فراموش میکند تا جا برای مردهای خوش مشرب تر و زبان باز تر باز شود.

ترجمه اثر اگر نه یک افتضاح کامل ، بسیار چیزی نزدیک به آن بود. جمله بندی نامناسب ، استفاده از رفرنس در آخر کتاب به جای پایین صفحه و استفاده از ترجمه اشعار نامناسب کاملا تجربه خواندن این کتاب را از من دریغ کرد.

به هر روی با موج جدید سانسور کتاب همین هم غنیمت بزرگی است حداقل کلمه مشروب را خط نگرفته بودند که خودش جای شکر دارد !

ناطور دشت هدف بعدی !

[محمد · Rating 1 out of 5]

واقعن چرا به بهترین نویسنده ی زندگی آدم گند می زنن. این کتاب و دو کتابی که نیلا از سلینجر در آورده افتضاحه. تحریمش کنین. نخونین. مثل من قایمکی بخونین. نمی دونم یه جوری باید بالاخره به این کتاب سازی ها اعتراض کرد دیگه.

[Bahman Bahman · Rating 2 out of 5]

با این که آشنایی با شکل گیری سبک خاص سالینجر در اولین نوشته هایش قطعا جالب است اما یا به دلیل سانسور یا به دلیل مشکل ترجمه یا دشواری درک بعضی داستان های سالینجر واقعا بعضی داستان های این مجموعه نامفهوم اند. والله اعلم بحقایق الامور

[Peggy74 V · Rating 1 out of 5]

از بین کتاب های خاک خورده ی کتابخونه ی داداشم این کتاب رو پیدا کردم و برعکس چیزی که فکر میکردم خوندنش خیلی طول کشید.نمیدونم سبک داستان هاش زیادی پسرونه است یاکه من اصلا با قلم سلینجر ارتباط برقرار نمیکنم. در هر دو صورت دوسش نداشتم!

[Fatemesadat shahravesh · Rating 2 out of 5]

به نظرم ترجمه اش افتضاح بود و خیلی از داستان ها نامفهوم بودن

[Sonia Razmjuee · Rating 4 out of 5]

I liked this book. It includes ten short stories. O f course it wasn't as good as "Catcher In The Rye" nut some of the interesting points really attracted me. Specially the entry of "Holden Caulfield" in the tale's world of Salinjer in "Last Day of the Last Furlough" story. In these short stories you can see how Salinjer gets ready to create the wonderful world of "Holden Caulfield". I also liked "The Young Folks", "The Heart of a Broken Story" and "Soft-Boiled Sergeant" stories.

[Amir ali]

یادداشت‌های شخصی یک سرباز مجموعهٔ ۱۰ داستان اول سلینجرست که در فاصلهٔ سال‌های ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۴ در نشریات آمریکا چاپ شده‌اند.این داستان‌ها در سال‌های جنگ جهانی دوم نوشته شده‌اند و بیشتر آن‌ها دربارهٔ جنگ و آدم‌های آن است.
عنوان قصه‌های این مجموعه ��ه ترتیب عبارتند از:

گروه جوان
برو ادی را ببین
می‌خواهم قلق‌اش بیاید دست‌ام
قلب یک داستان تکه‌پاره
ورود طولانی لویس تاجت به جامعه
یادداشت‌های شخصی یک سرباز
برادران واریونی
گروهبان آتشی
آخرین روز از آخرین مرخصی
بک بار در هفته تو را نمی‌کشد

[Zooey · Rating 4 out of 5]

یادداشت‌های شخصی یک سرباز مثل بقیه کتاب های اصلی سلینجر شاهکارنیست اما اونقدر هم بد نبود ...آدم به خوبی احساس می کرد که سلینجر جوون این داستان ها رو نوشته و داره کم کم سبک خودش رو پیدا می کنه..... بعضی داستاناش قشنگ بود ، من خوشم اومد .... فقط ترجمش یه کم روون نبود ...

[Mali Hz · Rating 4 out of 5]

کتابی که من مطالعه کردم مجموعه شانزده داستان بود که متاسفانه ده داستان رو با عناوینی متفاوت در کتابهایی دیگر قبلا خونده بودم و این امر برایم خوشایند نبود. به جز این مورد، کتابی جذاب و گیرا بود و داستانها به خوبی انتخاب شده بودند.

[Laura · Rating 5 out of 5]

i love all these unbound stories. it took me a good half a year but i tracked down all the stories he published in magazines and enjoyed every one of them!

[Laya · Rating 4 out of 5]

ey kash tarjomash behtar bood. akharin rooz az akharin morakhasi shahkareeeeeeeeee

[Mohsen · Rating 3 out of 5]

تمام داستان ها را قبلا در مجموعه ی "هفته ای یه یار آدمو نمي کشه" خوانده بودم. زیبا بود. از همه زیباتر داستان آخرین روز از آخرین مرخصی بود.

[Sourena Kazemi · Rating 5 out of 5]

خیلی منو جذب کرد
این دقیقا همون چیزی بود که انتظار داشتم بخونم . . .

[Parisa · Rating 2 out of 5]

بنظر من که کتاب ناامید کننده ای بود ،من جز کارای ضعیفش قرار میدم این کتابو،داستان آخرین روز از آخرین مرخصی خوب بود

[Samira Amiri · Rating 3 out of 5]

اگر پسرای آلمانی یاد گرفته بودن از خشونت متنفر باشن، هیتلر مجبور بود بره برا خودش ژاكتشو ببافه! #از متن كتاب

[Mohsen]

ترجمه تاسف‌‌بار

[Tanaz · Rating 2 out of 5]

تو این کتاب که قبلاً هم نظرم رو گفتم
از داستان گروهبان آتشی خیییییییییییییییییلی خوشم اومد

[Arina Damnabi]

یکی دوتا از داستان ها خوب بودند ولی در کل داستان ها انسجام نداشتند و پایان هایشان تعریفی نداشت. و همه داستان ها به وضوح از کتاب معروف جی.دی.سلینجر: ناتور دشت، ضعیف تر بودند که برای ابتدای کار نویسنده طبیعیست.
به هر حال سبک جی.دی.سلینجر معمولا بسیار مدرن و رئال است و بیشتر برای نوشتن داستان هایش از مشکلات و مسائل روز جامعه بهره می گیرد که قابل ستایش است.