Als de dood zucht

by Lex Paleaux

Acht jongeren in een psychiatrische jeugdkliniek, ŽŽn heeft er een boek over geschrevenÉ: Als de dood zucht, houd ik mijn adem in.

Genres: Roman

224 pages, Paperback

Published February 1, 2023

About the author

Lex Paleaux is schrijver, columnist en scenarist. Eerder verschenen van zijn hand onder meer de veelgeprezen romans Winterwater en Als de dood zucht, houd ik mijn adem in. Van Winterwater werd een succesvol theaterstuk gemaakt en het werd vertaald in het Fries.

Reviews

[Lutine De Zee · Rating 5 out of 5]

Het onverwachte einde maakt dat ik hem opnieuw wil lezen met een andere kijk op het verhaal. Echt prachtig, een aanrader voor iedereen die iets met de jeugdzorg heeft (maar eigenlijk ook als je dat niet hebt).

[Maaike Sintemaartensdijk · Rating 5 out of 5]

Prachtig boek:)

[Pauline Flower · Rating 5 out of 5]

Een heel bijzonder boek over het leven in de psychiatrie. Het einde zorgt ervoor dat je de stukken die je eerder hebt gelezen, ineens in een ander perspectief ziet, erg onverwachts. Knap geschreven.

[Heide Warncke · Rating 5 out of 5]

De jongeren in dit verhaal zijn getraumatiseerd en zoeken veiligheid, liefde en normaliteit. Het is heftig om te lezen dat daar in de gesloten inrichting weinig ruimte voor is. Individuele behoeften passen niet in het stramien van therapie en dagindeling. Medicatie is het antwoord op conflicten. Onmacht bij de begeleiding en bij de jongeren, terwijl men elke kans laat liggen het zelfvertrouwen, de eigenwaarde en de talenten van de jongeren te ontwikkelen. Ondanks de soms luchtige en toon en zelfs de humor in het verhaal had ik vanaf de eerste pagina tot het (bittere) einde een brok in mijn keel. Goed geschreven en aangrijpend. Een verhaal dat mij in ieder geval niet zo snel loslaat.

[Claudia · Rating 5 out of 5]

Gelezen op aanraden van mn oude nederlands docent. Ik vond dit goed geschreven, het verhaal pakte me helemaal in en het einde zag ik niet aankomen. Zou het zo nog eens lezen.

Ps. Mijn nederlands docent is niet oud

[Naomi · Rating 4 out of 5]

Nadat ik weggeblazen was door Winterwater, wist ik dat ik meer van Lex Paleaux wilde lezen. Als de dood zucht is opnieuw een origineel en meeslepend boek.

De jongeren in het verhaal hebben elk hun eigen problemen, die duidelijk en goed, maar zonder te overdrijven, zijn verwerkt in het verhaal. Het gehele verhaal en alles eromheen was realistisch, waardoor je echt meeleefde met de personages.

De schrijfstijl doet sterk denken aan Winterwater: korte, directe zinnen die erg krachtig overkomen. Ik waardeer dat niet elk detail, zoals de kleur van een muur of het type hout van de tafel, uitgebreid wordt beschreven. Dat zou in dit verhaal ook niet relevant zijn, waardoor de boodschap de kern bleef van het boek.

Bovendien nam dit boek me mee naar een onbekende wereld, waarin toch veel te herkennen en begrijpen valt. Het verhaal verraste me bovendien met hoe het in elkaar zat (dat klinkt misschien vaag, maar hoe minder je weet, hoe beter).

Ik ga zeker nog meer lezen van Lex Paleaux. Als dit zo doorgaat, heb ik er een nieuwe favoriete auteur bij!

[Beatrijs · Rating 5 out of 5]

ik wil hem opnieuw lezen, wat een mooi einde!

[Astrid Inge · Rating 4 out of 5]

Mooi en triest boek met een onverwacht einde. Het verhaal is minder intens dan Winterwater en Liften naar de hemel, maar dan nog.
Prachtig: "Als de dood zucht, houd ik mijn adem in."

[Yvonne · Rating 5 out of 5]

Bijzonder knap verhaal. Schrijnende voorbeelden uit de jeugdzorg. Verbluffende verbinding tussen fictie en werkelijkheid.

[Maureen van Boxtel · Rating 3 out of 5]

OMG dit einde! Ik weet niet zo goed wat ik van het boek moet vinden.

Als eerste gelezen voor de boekenclub als doorgeef-boek. Benieuwd wie het nu gaat lezen, om er samen over te sparren 😅👀

[Dora Verde · Rating 5 out of 5]

Dat had ik niet verwacht….

[André · Rating 5 out of 5]

Lex Paleaux (1977) is auteur en scenarist. Zijn prachtige debuutroman ‘Winterwater’ (2020) werd door publiek en pers lovend ontvangen. De roman werd opgenomen in de literatuurlijst van diverse middelbare scholen en zal in 2024 door heel Nederland te zien zijn in een adembenemende theatervoorstelling.
‘Als de dood zucht’, houd ik mijn adem in is zijn nieuwste roman die zich in een jeugdpsychiatrie situeert. Acht bewoners, elk met hun eigen, verleden en hun eigen wonden zijn in een groot huis tot elkaar en het leven veroordeeld. Er worden wel gesprekken gevoerd met hun mentoren, maar de betrokkenheid van de begeleiders stelt niet veel voor. Een van hun begeleiders was in een vorig leven gevangenisbewaarder…en heeft de mentaliteit van zijn vroeger beroep goed behouden.
Toch is de sfeer onder de jongeren die het samen moeten zien te rooien, wel hecht. Deze jongeren verdienen een plaats in het leven in de buitenwereld, waar ze als zelfstandige volwassenen hun weg kunnen vinden. Of de opname in een psychiatrische kliniek hen daarbij helpt, daar kan je vraagtekens bij plaatsen.
De zeventienjarige Frank wordt door de kinderbescherming naar deze kleinschalige kliniek gebracht. Hij heeft dan sinds het overlijden van zijn ouders al in een flink aantal opvanghuizen en pleeggezinnen gewoond.
Hij is vast van plan zich hier onzichtbaar te maken, niet op te vallen, zo min mogelijk vragen te stellen. Hij zal zijn tijd wel uitzitten. Het is vooral Quintin, een medebewoner, die hem vrijwel onmiddellijk bij de dagelijkse gang van zaken betrekt en ook over hem waakt.
Lex Paleaux laat je op een treffende manier kennis maken met elk van de jongeren. Met heel veel empathie vertelt hij over hun achtergrond, hun angsten, hun gevoelens en hun leefwereld. Door het verhaal te laten vertellen vanuit de twee jongens Frank en Quintin ontstaat begrip over de problemen van de anderen – en zichzelf.
Het verhaal is pijnlijk, ontroerend en krijgt een schokkende ontknoping.Toch weet de auteur aan dit schrijnend verhaal ook de nodige subtiele en gepaste humor toe te voegen.
‘Als de dood zucht’ is in alle opzichten een mooi en geslaagd boek dat je vooral door zijn beeldende taal nog lang bijblijft.

[Annelies leest · Rating 4 out of 5]

Toen Frank twaalf was, raakte hij plots beide ouders kwijt. Naast deze ene tragische gebeurtenis, volgden er nog vele. Frank raakt het spoor volledig bijster, tot hij op zijn 17de wordt opgenomen in een psychiatrische jeugdkliniek. Samen met de zeven andere bewoners en vier begeleiders probeert hij overal het beste uit te halen. Maar lukt dat wel als je verleden je steeds blijft achtervolgen?

Stilte. Wat moeilijk om woorden te vinden voor een verhaal dat je zo aangrijpt.

Toen ik het boek voor het eerst onder ogen kwam was ik enorm geïntrigeerd door de cover in combinatie met de titel. Ook de papiersoort die gebruikt werd voor de cover is van een ander soort, dat zorgt voor een zekere zachtheid. Alles zo anders dan het normaal, maar oh zo krachtig. En dan was ik nog geeneens aan het verhaal begonnen.

Lex Paleaux neemt je mee naar het leven in een psychiatrische jeugdkliniek. Een stevig onderwerp, maar toch werd het nooit zwaarmoedig. Lex Paleaux weet door middel van humor een zekere luchtigheid in het verhaal te creëren. Toch gaat hij geen enkel heikel onderwerp uit de weg, ook de gebrekkige hulpverleners worden niet gespaard. Op filmische wijze wist hij tot me door te dringen, elk personage weer, wist mij te raken en elke gebeurtenis confronteerde mij met de harde werkelijkheid van een psychiatrische jeugdkliniek in de jaren '90.

Een verhaal dat niet loslaat, maar je vormt en je voor altijd meeneemt in gedachten. Indringend, hard en aangrijpend. Een verhaal dat je beleefd. Als de dood zucht, houd ik mijn adem in.

[Willemijn Den Harder · Rating 5 out of 5]

In het boek 'Als de dood zucht' volg je een aantal jongeren die de zwaarte van het leven aan de lijve hebben ondervonden. In korte hoofdstukken leer je de jongeren steeds meer kennen en leef je als lezer mee met de emoties die de jongeren ondervinden. Hoewel de problematiek van de jongeren je soms naar de keel grijpt, slaagt Paleaux erin om ondanks de zwaarte ook luchtigheid in het boek te verwerken. Ik heb het letterlijk met een lach en een traan gelezen.

Doordat dingen soms niet in een keer helder worden blijf je in het boek lezen. Naarmate het boek vordert wordt de brede schakering van het menselijk brein steeds helderder, en dat maakte ook dat ik even moest bijkomen van dit boek. Meesterlijk geschreven, zeker een aanrader voor iedereen die zich wil verdiepen in de complexiteit van gedrag (en daarmee wellicht van het leven). Of die net als ik naar aanleiding van de voorkant benieuwd was wat een jongeren moet doen om in een dwangbuis terecht te komen.

[Froukje · Rating 3 out of 5]

Het boek begon wat langzaam en saai, maar snel gebeurde er nieuwe en interessante dingen die mijn aandacht trokken. Wat ik vooral echt leuk vond, is hoe de totaal verschillende personages samenleven, elkaar proberen te begrijpen en met elkaar omgaan. In sommige eigenschappen van de personages herkende ik me ook zoals smetvrees, vloeken en een kort lontje.

Het verhaal zelf vond ik nogal chaotisch. Aan de ene kant past het goed bij de uiteenlopende karakters, maar aan de andere kant had ik hierdoor niet echt het gevoel alsof er sprake was van één duidelijke verhaallijn die zich ontwikkelde naar een einde. Ik vond het lastig om het verhaal als een doorlopend geheel te ervaren. Ook werden door de chaos sommige stukken echt enorm saai om te lezen, bijvoorbeeld een therapie sessie.

Over het algemeen een prima boek!

[Jolieg G · Rating 5 out of 5]

Een mooi geschreven boek over een triest onderwerp.
Acht jonge personen die in een jeugdinstelling zitten. met elk een ander probleem / verdriet.
Samen proberen ze er wat van te maken al is er ook wat agressie naar elkaar toe.
Net als zoveel anderen heb ik genoten van het boek, ondanks het trieste verhaal.
Heb het in 1 ruk uitgelezen.

Ben gelijk begonnen met "Liften naar de hemel" waarin Quintin net is ontslagen uit een jeugdinrichting als hij weer de verkeerde afslag neemt.
Deze Quintin komt ook in "Als de dood zucht" voor.

[Elianne · Rating 4 out of 5]

Wat een boek! Toen ik het uit had, bleef ik beduusd achter. Sowieso is het een heel interessant thema: jongeren met psychische problemen. Je leert alle personages goed kennen en krijgt een inkijkje in de jeugdpsychiatrie. Het best is echter het eind. Wat zit dit boek goed in elkaar. Enige minpuntje, daarom geen vijf sterren, is het taalgebruik: erg simpel.

[Fons · Rating 4 out of 5]

Een variatie van een boek dat ik al eerder gelezen heb, maar mooi en vloeiend geschreven. Een boek wat prima mee kan op vakantie al zijn de pagina's op voordat je er erg in hebt.

3.5 ster afgerond naar boven, een lekkere snack, maar iets minder verrassend dan gehoopt

[Saskia Van Raalte · Rating 5 out of 5]

Wat een prachtig boek. De acht bewoners in de instelling komen tot leven in al zijn facetten. Acht personen die tot elkaar veroordeeld zijn, die stuk voor stuk een tragische jeugd hebben gehad, smelten gaandeweg samen.

[Tine Breen · Rating 5 out of 5]

Zo mooi zo verdrietig, intens

[Frederique Rijkse · Rating 5 out of 5]

Aanrader (helemaal als je in dit vakgebied werkzaam bent)

[Eva · Rating 5 out of 5]

Prachtig!

[Madelon van Duren · Rating 3 out of 5]

Prima boek over acht jongeren in een psychiatrisch ziekenhuis. Het kabbelt lang door en dan is er toch nog verrassend eind.

[Kelly van den Brink | Life Between Chapters · Rating 5 out of 5]

Ik heb hier geen woorden voor. Ik hield mijn adem in all right. Het laatste hoofdstuk.
Wat heb ik net gelezen??!! 💔

[Erika Van · Rating 1 out of 5]

heel veel gevloek en schoppen tegen het geloof.

[Saskia · Rating 5 out of 5]

Wat een schrijver ♥️ heel aangrijpend geschreven.

[Emma · Rating 4 out of 5]

Heel sterk. Het einde was verassend en het duurde ook even voor ik het helemaal begreep.

[Annemieke Willems · Rating 4 out of 5]

Mooi geschreven, pijnlijk en met humor, verrassend einde

[Babette Gadellaa · Rating 3 out of 5]

3.5 🌟

[Sanne Scholten · Rating 5 out of 5]

📱 Wow. Tijdens het lezen zo grappig en triest tegelijk.
En dan komt het laatste hoofdstuk waardoor ik het eigenlijk weer opnieuw wil lezen met de kennis van nu, en wat me over alles liet nadenken.