Mahmoud Askar

“Kiedy nie wierzy się niebo, śmierć jest stuprocentowym Końcem. Choć to śliczna myśl, nie wierzę, że Julia je w raju Sole Meunière z Paulem. Wierzę, że jej ciało zostało pogrzebane - pod bardzo fajnym nagrobkiem, nawiasem mówiąc, ciekawe, czy zgadniecie, jakie ma epitafium - a mózg, serce, poczucie humoru i doświadczenie, które sprawiły, że to ciało było Julią, znikły. Wszystko, co zostało, znajduje się w naszych wspomnieniach. Ale to też jakieś życie pozagrobowe, prawda? (...) Kiedy byłam w liceum, miałam wyjątkowo przykrego nauczyciela aktorstwa. (...) Już umarł i żyje w mojej pamięci, ale jako wredny, manipulujący, nieszczęśliwy sukinsyn. To kiepski sposób na spędzenie wieczności. Z Julią jest inaczej. Zamiast snuć się po jakimś niewydarzonym niebie, zastanawiając się skąd skombinować prawdziwą solę z Dover, chodzi po komnatach mojego mózgu, zatrzaskuje z rozmachem porządny, mocny piekarnik, pije wino i bawi się jak jasna cholera. Ma swoje zwyczaje, bywa uparta jak muł, ale już nie klaruje masła, bo uznała, że to zawracanie głowy, więc ciągle się uczy. A ponieważ dałam jej miejsce, w którym może bywać, uznała, że jednak nie jestem taką zarozumiałą suką i nawet fajna ze mnie kobitka. Przynajmniej tak uważa Julia z mojej głowy. Istnieją tysiące tysięcy Julii w umysłach ludzi z całego świata, ale ta Julia jest moja.”
― Julie Powell, Julie and Julia: 365 Days, 524 Recipes, 1 Tiny Apartment Kitchen

“Ma o cinismo persistente deixa uma pessoa rabugenta e, em demasia, pode provocar estragos duradouros no nosso coração.”
― Julie Powell, Julie and Julia: 365 Days, 524 Recipes, 1 Tiny Apartment Kitchen

“One theory on cannibals, of course, is that they eat parts of their slain enemies to benefit from that person's greatest assets - their strength, their courage. Then there’s that thing they do in Germany. You heard about that, didn’t you? Some man over there agreed to let another man cut off his penis, cook it, then feed it to him – now, what in hell was that all about? What did he think the taste of his stir-fried cock would tell him about himself? Was he seeking to wring one last drop of pleasure out of the thing? (Goodness, that’s an unnecessarily vivid metaphor.) But somehow – I said this over dinner – this steak with beef marrow sauce, it didn’t seem that different. “It’s like eating life. It’s almost like eating my own life, you know?”

No, not really. But it’s a hell of a good steak, sis.”
― Julie Powell, Julie and Julia: 365 Days, 524 Recipes, 1 Tiny Apartment Kitchen

“The powdered sugar had caramelized and blackened into a sucking tar pit in which my ladyfingers languished like so many sunk mastadons.”
― Julie Powell, Julie and Julia: 365 Days, 524 Recipes, 1 Tiny Apartment Kitchen