Status Updates From Scarcity: Why Having Too Li...

جامعه مصرفی | ژان بودریار
جنبه منفی میل یعنی وجه دیگر دوگانگی اقتصاددانان و روانشناسان که با تعادل و عقلانیت زندگی می‌کنند. آنان چنین فرض میکنند که همه چیز در گرایش مثبت سوژه به ابژه در حالت نیاز انجام می‌شود. اگر سوژه رضایت حاصل کند، همه چیز گفته شده است. آنان فراموش میکغنند که نیاز ارضاشده وجود ندارد؛ یعنی چیزی که به پایان رسیده باشد و در آن تنها جنبه مثبت باشد، وجود ندارد. فقط میل وجود دارد.

در حالی که تمرکز ما روی عوامل روانی ناشی از کمیابی است، شاید اثر کمیابی فراتر از مباحث روان شناختی باشد. شاید بتوان آن را واقعیتی ریاضی دانست. کمیابی می‌تواند به لحاظ لجستیکی مسائل چیدمان را دشوار تر کند. ذهن که به واسطه عوامل روانی ناشی از کمیابی به چالش کشیده شده، ممکن است خود را در دنیایی احساس کند که از نظر محاسباتی پیچیده تر است.

وقتی پهنای باند (ذهن) در تنگنا قرار گیرد، بی توجهی پدید می‌آید. پهنای باند ما را به شدت و به شکلی دور از انتظار تغییر می‌دهد. نه تنها وجود این تغییر، که ابعاد آن نیز شگفتی‌آور است. روان‌شناسان دهه‌ها به ثبت تأثیر بار شناختی روی بسیاری از جنبه‌های رفتار پرداخته‌اند. از حواس پرتی و فراموشکاری گرفته تا کنترل انگیزه‌های ناگهانی، از مهمترین نمونه های این رفتارهاست.

کمیابی باعث میشود نتوانیم روی چیزهای دیگر تمرکز کنیم زیرا کمیابی توجه ما را تسخیر می کند و تمرکز بر آن غیر ارادی است. تونل کمیابی، حتی زمانی که تلاش میغکنیم کار دیگری انجام دهیم، ما را به داخل خود می‌کشد. وقتی کمیابی یک قسمت از زندگی را فرامی‌گیرد، توجه و نیروی تفکر کمتری برای قسمت‌های دیگرش خواهیم داشت.