kazhin_rasoli’s Reviews > بوف کور > Status Update

آیا سرتاسر زندگی یک قصهٔ مضحک،یک متل باورنکردنی و احمقانه نیست؟آیا من فسانه و قصهٔ خودم را نمی نویسم؟قصه فقط یک راه فرار برای آرزوهای ناکام است.آرزوهایی که به آن نرسیده اند.

نه مال دارم که دیوان بخورد و نه دین دارم که شیطان ببرد، وانگهی چه چیزی روی زمین می‌تواند برایم کوچکترین ارزش را داشته باشد. آنچه که زندگی بوده است از دست داده‌ام، گذاشتم و خواستم از دستم برود.

میخواستم از خود بگریزم.آیاچنین اتفاقی ممکن بود؟تمام بدبخت های زندگیم دوباره جلوی چشمم مجسم شد.آیا فقط چشم های یک نفر در زندگیم کافی نبود؟حالا دو نفر با همان چشم ها،چشم هایی که مال او بود،به من نگاه می کردند!نه قطعاتحمل ناپذیر است.

ولی چشم‌ها،چشم های بستهٔ او،آیا لازم داشتم که دوباره آنها را ببینم؟آیا به قدر کافی در فکر و مغز من مجسم نبودند؟

آیا همیشه دو نفر عاشق همین احساس را نمی کنند که سابقا یکدیگر را دیده بوده اند،که رابطه ی مرموزی میان آنها وجود داشته است؟