عطاءالله مهاجرانی

“اینجانب با پیشنهاد شما وزیر ارشاد شدم و خود شما به صراحت این موضوع را در نخستین نشست رئیس‌جمهور و هیأت وزیران مطرح کردید. البته ماه عسل وزارت اینجانب وقتی تمام شد که از من خواستید روزنامه‌ها را تعطیل کنم و صراحتا از روزنامه سلام نام بردید، [و] من کناره‌گیری از ارشاد را ترجیح دادم. البته همیشه گمان می‌کردم امکان گفتگو با شما وجود دارد؛ چنان‌که وقتی آقای مسجد جامعی به عنوان معاون فرهنگی و مسئول برگزاری بیست سال ادبیات داستانی به من گفتند جنابعالی با جشنواره مخالفید و ظاهرا بر اساس نامه آقای رضا رهگذر فرموده بودید جشنواره متوقف شود؛ با شما به تفصیل درباره نویسندگان صحبت کردم؛ درباره تک‌تک نویسندگان و کارشان بحث کردیم. مشخصا درباره محمود دولت‌آبادی که شما نسبت به «کلیدر» حساس هستید و یک بار آن را در نماز جمعه تهران دروغ خواندید! درباره سیمین دانشور و منیرو روانی‌پور و... به تفصیل حرف زدم. خوش‌بختانه درباره ۱۹ نفر راضی شدید و پذیرفتید که جایزه بدهیم. تنها نقطه مقاومت شما رمان «مدار صفردرجه» احمد محمود بود که از قضا به عنوان رمان برگزیده بیست سال ادبیات داستانی انتخاب شده بود و من هیچ‌گاه نگاه بهت‌زده و غم‌آلود احمد محمود را از یاد نمی‌برم. همه هیأت داوران می‌دانستند که مدار صفردرجه ستاره جشنواره ادبیات داستانی است.

حتما به یاد دارید [که] فرمودید: «این رمان ضدجنگ است.» گفتم: «مگر شما ضدجنگ نیستید؟! جنگ یک شر ناگزیر است و نه یک خیر لازم...»

اکنون زمانه تغییر کرده است. جنابعالی در یک کلام اراذل را بر کشور حاکم کرده‌اید و افاضل را رانده‌اید. همان که درباره نشانه‌های زوال حکومت توسط امام علی (علیه‌السلام) نقل شده است:

یُسْتَدَلُّ عَلَی اِدبارِ الدُّوَلِ بِاَربَعٍ: تَضییعِ الاُصولِ وَ التَّمَسُّکِ بِالفُرُوعِ وَ َتقدیمِ الاَراذِلِ وَ تَاخیرِ الاَفاضِلِ [چهار دلیل است بر شکست و نابودی دولت‌ها: ضایع گرداندن اصول و مهمات و، پرداختن به فرعیات و، مُقدّم داشتن اراذل و فرومایگان و، عقب راندن فاضلان و شایستگان] (غرر الکلم)”
― عطاءالله مهاجرانی