Zorayr Khalapyan

Zorayr Khalapyan’s Followers (1)

member photo

Zorayr Khalapyan


Born
in Talish, Azerbaijan
August 01, 1933

Died
August 18, 2008

Genre


Average rating: 4.04 · 24 ratings · 6 reviews · 10 distinct works
Armenien berättar: Berg und...

by
3.69 avg rating — 13 ratings
Rate this book
Clear rating
Որտե՞ղ էիր, մարդ աստծո...

by
4.60 avg rating — 5 ratings — published 1966 — 4 editions
Rate this book
Clear rating
Մեռնող հառնող

by
it was amazing 5.00 avg rating — 2 ratings
Rate this book
Clear rating
Արա Գեղեցիկ և Շամիրամ

by
4.50 avg rating — 2 ratings2 editions
Rate this book
Clear rating
Երկեր

by
really liked it 4.00 avg rating — 2 ratings2 editions
Rate this book
Clear rating
Vasil The Great, Armenian E...

really liked it 4.00 avg rating — 1 rating
Rate this book
Clear rating
Ծովինարը

0.00 avg rating — 0 ratings
Rate this book
Clear rating
Ճանապարհ

by
0.00 avg rating — 0 ratings
Rate this book
Clear rating
Zorayr Khalapyan - Dying - ...

0.00 avg rating — 0 ratings
Rate this book
Clear rating
Mer tatrone: Piesneri zhogh...

by
0.00 avg rating — 0 ratings
Rate this book
Clear rating
More books by Zorayr Khalapyan…
Quotes by Zorayr Khalapyan  (?)
Quotes are added by the Goodreads community and are not verified by Goodreads. (Learn more)

“Նույն ալարկոտ շարժումներով, արևից ձանձրացող դեմքերով Աստաֆյան փողոցով իջնում են նույն մարդիկ։ Չգիտեն, որ երկու տարի է անցել, հանգիստ իջնում են։ Բարձրացողներն էլ չգիտեն, բարձրանում են։ Հետո իջնողները պիտի բարձրանային, բարձրացողները՝ իջնեին. ինչպես պատի ժամացույցի շղթա։
Նրանք կյանքի տարբերությունը չեն նկատում։ Օր ու գիշեր չկա, ոչ էլ ամիս ու տարի, կա իրար կպած ամառ֊աշուն֊ձմեռ֊գարուն֊ամառ֊աշուն֊ձմեռ... Երկրագունդը չի պտտվում, արևի տակ ննջում է, մի կողմից մյուսը շուռ գալիս։ Ու քնում։ Չեն տեսնում, որ քաղաքը քանդվում է։ Դղրդոցը չեն լսում. վարժվել են ձայներին։ Փոշին չեն տեսնում։ Վարժվել են։ Ոչ էլ կառուցվող շենքերն են տեսնում։ Վարժվել են։”
Zorayr Khalapyan, Որտե՞ղ էիր, մարդ աստծո...

“Բժիշկը ժպտաց, կարծես մտքում չարախնդաց անարդարության վրա։ Քեզ մեղադրում են, իսկ դու չես ցանկանում արդարանալ, զգում ես՝ չեն հավատա, զգում ես՝ ուզում են, որ անպայման մեղավոր լինես։ Եվ դու միայն չարախնդում ես անարդարության վրա։”
Zorayr Khalapyan, Որտե՞ղ էիր, մարդ աստծո...

“Ստեփանը կարծում էր՝ դեռ կհանդիպի բուժակին։ Կարծում էր՝ կմոռանան... Գիշերը մի ավտո աղմկեց։ Եկավ ու գնաց։ Առավոտյան իրար պատմում էին, և ամեն մեկը գոհ էր, որ այդքան մոտիկ կատարված սարսափելի պատահարը կատարվել է մեկ ուրիշի հետ, իրենք մնացել են անվնաս. «Տարան, բա կթողնե՞ն», կարծես դեռ ուշացրել էին, վաղուց պիտի տանեին, այնքան հասկանալի՜ էր դա... Սմբատի երախտիքը մեծ էր, մեկի երեխային էր բուժել, երկրորդի հորը, երրորդին համարյա մահից էր փրկել։ Չվճարված պարտքի ծանր զգացում ունեին բոլորը։ Երբ տարան՝ մի տեսակ թեթևություն զգացին։”
Zorayr Khalapyan, Որտե՞ղ էիր, մարդ աստծո...