Tymoteusz Onyszkiewicz

“Czasoprzestrzeń jest rozbłyskiem absolutnej świadomości, przejawiającej się w „kosmogonicznej erupcji" poprzez drgania energii, w „śiwaizmie kaszmirskim” zwane spanda. Energia ta występuje w postaci fal o różnej częstotliwości, tworząc trzy guny, na bazie których powstaje wielość skupień atomowych. Dochodzi w ten sposób do ewolucyjnej (parinama) przemiany absolutnej świadomości, podczas której pierwotna zasada staje się myślami i uczuciami, staje się atomami oraz oddziaływaniem występującym między elementami materii, nie tracąc własnej jedności — będąc immanentną pozostaje transcendentna. W człowieku, co jest elementem tego procesu ewolucji, świadomość absolutna zawęża się do świadomości jednostkowej, do myślenia empirycznego i odczuwania. Zjawisko to można porównać do skraplania się pary wodnej, przy czym podgrzewana woda to świadomość absolutna, para wodna to pramateria, prakriti, a krople wody, będące wynikiem jej ochładzania, to poszczególne świadomości indywidualne. Każda ze świadomości indywidualnych, tak jak krople wody w procesie wrzenia, parowania i skraplania, oddaliła się od swego źródła. Każda przez obecność tamasu, radżasu i sattwy zmieniła swą wyjściową strukturę, „straciła” transcendencję, co spowodowało jej brak wglądu w monistyczną istotę rzeczywistości.”
― Tymoteusz Onyszkiewicz, Odchodząc od złudzenia