Emrah Öztürk

“Ne zaman bir eşyaya kulağını verse ondan yükselen o anlamsız iniltileri işitirdi. Neden sonra anlamıştı ki bu iniltilerin biri diğerinden farklıydı, her bir eşyanın kendine ait sızısı, kendine ait bir sesi vardı. Kendisi de çok beklemişti bir vakitler, birisi ona kulağını yaklaştırsın, iniltisini duysun diye.”
― Emrah Öztürk, Evine Dönemeyen Adam

“Gel sevgilim, öğle yağmurları incilensin saçlarında. Çek kapıyı, düş yollara, kollarıma ulaş. Bir sen-lik bul kendine, bir gerçeği giy üzerine, gel. Yoksa nasıl benzeyecek yüzüm yüzüne?”
― Emrah Öztürk, Evine Dönemeyen Adam