“სულ არ მადარდებს, თუკი
არც ერთ სულიერს აღარ შევხვდები ჩემს სიცოცხლეში! შეჰყვირა და ცრემლად დაიღვარა. უთვალავი მოტრფიალე ჰყავდა, მაგრამ ცხოვრება, რომელმაც, კაცმა რომ თქვას, ხომ უნდა შეიძინოს რაღაც მნიშვნელობა, გაურბოდა მას, – ნუთუ ეს არის? – იკითხა, ოღონდ არავინ
ეგულებოდა პასუხის გამცემი, – ნუთუ ეს არის, – მაინც დაამთავრა სათქმელი, – რასაც ადამიანები სიცოცხლეს უწოდებენ?”