“Па зарем тоа што по толку кратко време ќе исчезнат и нејзините прсти, и твоите образи, зарем таа краткотрајност не е уште една причина повеќе да се застане покрај минливите нешта, наспроти посветувањето на вечноста, која и без размислување на минливите битија за неа, е вечна? Не мислиш ли дека е поважно да се мине животот размислувајќи за прстите на Клара Марија, отколку за вечноста на супстанцијата?”