“இந்த உலகில் யாருமே தமக்காகத்தான் வாழ்கிறார்கள் என்பதுதான் உண்மை. மரம் செடி கொடிகளின் வேர், பக்கத்திலுள்ள ஈரத்தை நாடிச் செல்வது போல, மாந்தரும் தமது சுகத்துக்காக அருகிலுள்ளவர்களை ஆதாரமாகக் கொள்கிறார்கள். இதைத்தான் உலகம் சில சமயம் அன்பு என்றும், சில சமயம் காதல் என்றும், சில சமயம் நட்பு என்றும் கூறுகிறது. ஆனால் உண்மையில் இது ஒவ்வொருவரும் தம்மிடமே கொள்ளும் அன்பு. ஒருபுறம் ஈரம் வற்றிவிட்டால் மரங்களும் கொடிகளும் வாடிவிடுவதில்லை. அவற்றின் வேர்கள் வேறொரு புறத்தில் எங்கே ஈரம் இருக்கிறது என்று தேடுகின்றன. அருகில் இருந்தாலும் சரி, தொலைவில் இருந்தாலும் சரி, அந்த ஈரத்தைத் தேடிக் கண்டுபிடித்து, அவை பசுமையாக இருக்கின்றன.”