“my spore loop my ver vooruit
wyk af van al my kaarte
lei my na stille waters deur
dorings en draad en dorsland
en bring my op jou grond
waar die son teen die plaashek hurk -
hy wag vir my skadu en my stem
soos die aarde wag vir reën

en nou kan ek tot vrede kom
jou herkoms was my heimwee”