“چرا کتاب نمی خوانیم؟
1- کتاب نمی خوانیم زیرا نیازی به کتاب احساس نمی کنیم.
2- کتاب نمی خوانیم زیرا دچار خود شیفتگی فرهنگی شده ایم.
3- کتاب نمی خوانیم زیرا از شک کردن در پایه های نظری مان می ترسیم.
4 - کتاب نمی خوانیم زیرا احساس می کنیم به قله های یقین رسیده ایم.
5- کتاب نمی خوانیم زیرا فکر می کنیم مسئله ی مبهمی وجود ندارد.
6 - کتاب نمی خوانیم چون کتاب خواندن کار سختی است.
7 - کتاب نمی خوانیم چون دچار تنبلی و بی حالی شده ایم .
8 - کتاب نمی خوانیم زیرا بیش از حد ساده انگاریم و ذهن بسیط داریم.
9- کتاب نمی خوانیم زیرا هیچ چیز برای ما جدی نیست.
10- کتاب نمی خوانیم زیرا به تدریج ،پیمانه ی معرفتی مان ظرفیت خود را از دست داده است.
11- کتاب نمی خوانیم زیرا به تناقضات درونی مان آگاه نیستیم.
12- کتاب نمی خوانیم زیرا ملتی توده وار هستیم .
13- کتاب نمی خوانیم زیرا ارزش دانایی و آگاهی را نمی دانیم.
14- کتاب نمی خوانیم زیرا: سطح خوشایندهای ما به نحو رقت آمیزی نزول کرده است.
15- کتاب نمی خوانیم زیرا: نمی دانیم و نمی دانیم که نمی دانیم.
همان چیزی که با عنوان جهل مرکب از ان نام می برند.
16- کتاب نمی خوانیم زیرا: راه تقلید و پیروی و تبعیت را راحت تر یافته ایم.
17- کتاب نمی خوانیم زیرا: تن به تحقیر ندانستن داده ایم و به این تحقیر هم عادت کرده ایم. حقارت جهل، آزارمان نمی دهد. نادانی را عیب نمی دانیم.
18- کتاب نمی خوانیم زیرا: در فرهنگ جاری مان، گفت و گو را کنشی فضیلت مندانه نمی دانیم و مهارت گفت و گو نداریم.
19- کتاب نمی خوانیم زیرا: زندگی پر هیاهو و نمایشی را برگزیده ایم. ما دچار وضعیت اسف باری گشته ایم.
20- و بالاخره، کتاب نمی خوانیم زیرا، در مجموعه ی زندگی اجتماعی مان، دانا شدن و خردمندانه زیستن، جایی ندارد و دردی از ما دوا نمی کند.”