“முடிவாக அவர் பாரிஸுக்குத் திரும்பிச் சென்று ஓர் உணவகத்தில் நிறுத்தி, எம்.எர்னெஸ்டின் குறிப்பை வார்வரா பாவ்லோனாவுக்குப் பின்வரும் கடிதத்துடன் அனுப்பினார்: “இத்துடன் உள்ள காகிதத் துண்டு உனக்கு எல்லாவற்றையும் விளக்கும். நான் உன்னிடம் ஒன்றைச் சொல்ல வேண்டும். உன்னைக் கண்டால் எனக்கு ஆச்சரியமாக இருக்கிறது. எப்போதும் கவனமாக இருக்கும் நீ இத்தகைய மதிப்பு மிக்க ஆவணத்தை விட்டுச் சென்றிருப்பது.” (வருத்ததுக்குரிய லாவ்ரெட்ஸ்கி இதை எழுதுவதற்குச் சில மணி நேரங்களைச் செலவு செய்தார்) “என்னால் உன்னை மீண்டும் பார்க்க முடியாது; நீயும் என்னை நேருக்கு நேராகச் சந்திக்க விரும்ப மாட்டாய் என்று நினைக்கிறேன்; நான் உனக்கு ஆண்டுக்கு 15,000 பிராங்குகளை ஒதுக்குகிறேன். இதற்கு மேல் என்னால் தர முடியாது. உன் முகவரியைத் தோட்ட அலுவலகத்திற்கு அனுப்பவும். நீ விரும்புவதைச் செய்யலாம்; நீ விரும்புமிடத்தில் வாழலாம். நான் உனது மகிழ்ச்சிக்கு வாழ்த்துகிறேன். பதில் வேண்டாம்”