“مهار این شتر مست را که می‌گیرد؟
کنون که مرتعی این‌گونه خوش‌چرا دیده‌ست
به سایه‌سار خوش بید و باد جوباران
دگر نخواهد هرگز به رفته‌ها پیوست
...”