“Έτσι ακριβώς ανθεί η συγγνώμη, όχι δηλαδή με λόγια και φανφάρες, αλλά με τον πόνο να μαζεύει τα πράγματα του, να τα πακετάρει και να φεύγει μακριά και απροειδοποίητα μέσα στη νύχτα!”