“ინცესტუოზურად ორიენტირებულ ადამიანს გააჩნია იმ ადამიანებთან სიახლოვის გრძნობის უნარი, ვისაც იცნობს, მაგრამ არ შეუძლია მჭიდროდ დაუკავშიროს თავი “უცნობს”, ანუ სხვა ადამიანურ არსებას. ასეთ ორიენტაციაში ყველა გრძნობა და იდეა ფასდება არა სიკეთისა და ბოროტების, ჭეშმარიტებისა და სიცრუის, არამედ ნაცნობისა და უცნობის ტერმინებში. როდესაც იესო ამბობდა: “…რადგანაც მოვედი, რომ დავაშორო ადამიანი მამას, ქალიშვილი დედას, და რძალი დედამთილს” (მათე 10:35), იგი არ გულისხმობდა მშობლებისადმი სიძულვილის მცნებას, არამედ ყველაზე არაორაზროვანი და მკვეთრი ფორმით იმ პრინციპს გამოხატავდა, რომ ადამიანმა, რათა ადამიანი გახდეს, უნდა გაწყვიტოს ინცესტუოზური კავშირები და მოიპოვოს თავისუფლება.”