“Είναι αξιοπερίεργο ζήτημα παρατήρησης και έρευνας το αν ο έρωτας και το μίσος δεν είναι ένα και το αυτό κατά βάθος. Το καθένα από τα δυο, για να αναπτυχθεί στο έπακρο, προϋποθέτει πάρα πολύ στενή επαφή και γνώση της άλλης καρδιάς· το καθένα κάνει το άτομο εξαρτημένο για την τροφή της συναισθηματικής και πνευματικής του ζωής από κάποιον άλλο· το καθένα αφήνει αυτόν που αγαπάει παράφορα, ή εκείνον που μισεί με το ίδιο πάθος, μόνο, έρημο και απελπισμένο όταν χαθεί το αντικείμενο του πάθους του. Από φιλοσοφική σκοπιά, επομένως, τα δύο αυτά πάθη μοιάζουν να είναι ίδια στην ουσία τους, μόνο που το ένα τυχαίνει να το βλέπουμε μέσα από ένα ουράνιο φως και το άλλο μέσα από μια μουντή υποχθόνια κόκκινη λάμψη.”