Hale > Hale's Quotes

“انسان چگونه حسی ست ، من چگونه حسی هستم وقتی خودم را ،بارانی ام را ، شال گردنم را و چمدانم را با خود حمل می کنم از جایی که نمی شناسم به جایی که فقط یک احتمال هست برایِ آسودن؟ من چگونه حسی هستم ووقتی ذهنم شاخه ،شاخه،شاخه است که من در هر شاخه اش اسیر و اسیر و اسیرم به جستجویِ نیافتن و نبودِ آنچه در جستجویش هستم”
― محمود دولت آبادی / Mahmoud Dolat Abadi, سُلوک

“عجیب ترین خوی آدمی این است که می داند فعلی بد و آسیب رسان است، اما آن را انجام می دهد به کرات هم. هر آدمی، دانسته و ندانسته، به نوعی در لجاجت و تعارض با خود به سر می برد، و هیچ دیگری ویرانگرتر از خود آدمی نسبت به خودش نیست.”
― محمود دولت آبادی / Mahmoud Dolat Abadi, سُلوک

“Who controls the past controls the future. Who controls the present controls the past.”
― George Orwell, 1984

“Political language is designed to make lies sound truthful and murder respectable, and to give an appearance of solidity to pure wind. ”
― George Orwell

“روزم چون روز دیگران می گذرد. اما شب که در می رسد یادها پریشانم می کنند، چه اضطرابی
روز را به سر می برم اما..شبانگاه من و غم یکجا می شویم
همانا عشق در قلب ما جا یافته و ثابت است. چنان چون پیوست انگشتان با دست”
― محمود دولت آبادی / Mahmoud Dolat Abadi, سُلوک

“حوصله چسناله های دلسوزانه دیگران را ندارم، اگر برایم اهمیت می داشت وصیت می کردم که نمی خواهم هیچ کس و بسا نا کسان دنبال کون تابوتم راه بیفتند، از تصورش خسته و نفرت زده می شوم. اما چه اهمیت دارد، بگذار سالوسی هم خودی نشان بدهد. چندش آور است، اما مگر همین آدم ها در زندگی هم چندش آور نیستند و آدم تحملشان می کند”
― محمود دولت آبادی / Mahmoud Dolat Abadi, سُلوک

“امکان دارد انسان غیر مذهبی فکر کند شری که در خفا مرتکب می شود، نادیده می ماند. اما این را نیز به خاطر داشته باشید که اگر انسان غیر مذهبی فکر کند کسی از بالا مواظب او نیست، در عین حال درست به همین دلیل هم می داند کسی او را عفو نخواهد کرد....این شخص به مراتب بیش از دینداران امکان دارد بکوشد با اعتراف در حضور جمع خود را تطهیر کند. این شخص از دیگران طلب عفو خواهد کرد....و به همین دلیل پیشاپیش می داند باید دیگران را ببخشاید”
― امبرتو اکو, ایمان یا بی‌ایمانی؟

“خداوندا، کفر نمی گویم، پریشانم. چه میخواهی تو از جانم. مرا بی آنکه خود خواهم اسیر زندگی کردی. خداوندا تو می دانی که انسان بودن و ماندن در این دنیا چه دشوار است. چه رنجی می کشد آنکس که انسان است واز احساس سرشار است ”
― علی شریعتی

“خوشا به حال آنها که رها نشده اند از ازل که بیهوده بپویند راه ابد را که سرانجام به ازل می رسد از دوران جهان و خوشا به حال مردگان آخرین که اندوهی به ارث نمی گذارند.دل دلدادگی”
― شهریار مندنی پور

“ می خواستم زندگی کنم ، راهم را بستند
ستایش کردم ، گفتند خرافات است
عاشق شدم ، گفتند دروغ است
گریستم ، گفتند بهانه است
خندیدم ، گفتند دیوانه است
دنیا را نگه دارید ، می خواهم پیاده شوم”
― علي شريعتي

“نامم را پدرم انتخاب کرد، نام خانوادگي ام را يکي از اجدادم! ديگر بس است! راهم را خودم انتخاب خواهم کرد.”
― دکتر علی شریعتی

“و اکنون تو با مرگ رفته ای و من اینجا تنها به این امید دم می زنم که با هر نفس گامی به تو نزدیکتر شوم و این است زندگی من”
― دکتر علی شریعتی

“تا آگاه نشده اند هیچگاه عصیان نمی کنند، تا عصیان نکنند نمی توانند آگاه شوند”
― جورج اورول

“دولت یک دست دراز دارد و یک دست کوتاه. دست دراز به همه جا می رسد و برای گرفتن است،دست کوتاه برای دادن است ولی فقط به کسانی می رسد که خیلی نزدیکند
(نان وشراب)”
― اینیاتسیو سیلونه

“جنایت تنهادراین نیست که دیگری را بکشی بلکه بیشتر در این است که خود زنده بمانی
(سقوط)”
― آلبر کامو

“سانسور همان چیزی را که نهی می کند به فریاد بلند اعلام می دارد. نظام جهان نیز متناقض است
(سقوط)”
― آلبر كامو

“از مهتابی به کوچه خم می شوم
و به جای همه محرومان زمین
می گریم
آه...من حرام شده ام”
― احمد شاملو / Ahmad Shamloo

“هیچ کس مقصر نیست بجز سگ های تو سری خوری که سینه به خاک می مالند وحکم قوم غالب را روی چشم می گذارند
(گوشه نشینان آلتونا)”
― ژان پل سارتر

“چه سود از اینکه ملتی را این جور دستخوش نومیدی کنند؟خود من چه کرده ام که باید مستحق تحقیر دنیا بشوم
(گوشه نشینان آلتونا)”
― ژان پل سارتر / Jean-Paul Sartre

“من وجود مملکتی را که منکر من است انکار خواهم کرد
(گوشه نشینان آلتونا)”
― ژان پل سارتر / Jean-Paul Sartre

“وقتی که آدم هیچ کاری انجام نمی دهد گمان می کند که مسئول همه کارهاست
(گوشه نشینان آلتونا)”
― ژان پل سارتر / Jean-Paul Sartre

“نمیدانم. اما چه درهم پیچ و گره خورده است درونم، و چه زوزه های خوار شده ای را می شنوم، و چه نا توانمندی غریب و کشنده ای حس می کنم از بابت آنچه عقل نامیده می شود”
― محمود دولت آبادی / Mahmoud Dolat Abadi, سُلوک

“زندگی افسانه ای است که از زبان دیوانه ای نقل شود، آکنده از خشم و هیاهو که هیچ معنایی ندارد”
― ویلیام فاکنر / William Faulkner

“هیچ چیز به اندازه خاطره خوشبختی مانع
خوشبختی نیست
(رذل)”
― آندره ژید

“تب انگار مخمل است به تن آدم، آرام می کند دل و مغز را. حالا دیگر تنها نیستم. توی تنم غریبه هایی هستند که به تبم انداخته اند. حرفی را نزده، اینها می دانند، چون توی خونم هستند، می دانند. اینها هم گرچه آزار می دهند، ولی با این تب آرامش هم می دهند، که جدایم می کند از همه و همه جا”
― شهریار مندنی پور / Shahriar Mandanipoor, شرق بنفشه

“من در جستجوی چیزی بودم که لیاقت مرا داشته باشد و برای این منظور بایستی با سماجت به قهقرا و پستی فرو روم
(رذل)”
― آندره ژید

“حالی داشتم مثل مستی در اندوه که می نوشی و می فهمی زیادی است و باز سر می کشی تا استفراغ”
― شهریار مندنی پور / Shahriar Mandanipoor, شرق بنفشه