Νίκος Καραμπάτσος > Νίκος's Quotes

“Όλοι είμαστε συνηθισμένοι να πεθαίνουμε κάθε τόσο και σιγά σιγά,ώστε μέρα με τη μέρα γινόμαστε πιο ζωντανοί,είναι αλήθεια.Απείρως γέροι και απείρως ζωντανοί.”
― Roberto Bolaño, The Skating Rink

“Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες. Όταν τ'ανοίγω βλέπω εμπρός μου ό,τι κι αν τύχει. Όταν τα κλείνω βλέπω εμπρός μου ό,τι ποθώ.”
― Ανδρέας Εμπειρίκος, Ενδοχώρα

“Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια.
Υπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ' αυτήν την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους.
Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη.
Σκοπός της ζωής μας είναι η ατελεύτητη μάζα μας.
Σκοπός της ζωής μας είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μας και της καθεμιάς ευχής εν παντί τόπω εις πάσαν στιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμόχλευσιν των υπαρχόντων. Σκοπός της ζωής μας είναι το σεσημασμένον δέρας της υπάρξεώς μας.

Α. Εμπειρίκος,
Υψικάμινος, Άγρα”
― Ανδρέας Εμπειρίκος, Υψικάμινος

“In the depth of winter, I finally learned that within me there lay an invincible summer.”
― Albert Camus

“Να τα βρεις με τη ζωή σημαίνει να τα βρεις με τις αναμνήσεις σου... Ν' αναρωτιέσαι για το παρελθόν δε χρησιμεύει πουθενά. Τις ερωτήσεις πρέπει να τις απευθύνουμε στο μέλλον.”
― Jean-Claude Izzo, Chourmo

“Όλοι ήμασταν έφηβοι,αλλά περπατημένοι έφηβοι,και ποιητές,και γελούσαμε.”
― Roberto Bolaño, The Skating Rink

“Man is the only creature who refuses to be what he is.”
― Albert Camus

“Should I kill myself, or have a cup of coffee?”
― Albert Camus

“The only way to deal with an unfree world is to become so absolutely free that your very existence is an act of rebellion.”
― Albert Camus

“I know that man is capable of great deeds. But if he isn't capable of great emotion, well, he leaves me cold.”
― Albert Camus, The Plague

“Εγώ δεν είμαι από 'δω. Δεν είμαι απ' αυτή τη γη όπου γεννήθηκα. Και στη ζωή μαθαίνεις, μαθαίνει αυτός που θέλει να μάθει, ότι κανένας δεν είναι από 'κεί που γεννήθηκε, από 'κει που τον μεγάλωσαν. Ότι κανένας δεν είναι από πουθενά. Μερικοί προσπαθούν να συντηρήσουν αυταπάτες και δημιουργούν νοσταλγίες, ιδιοκτησίες, ύμνους και σημαίες. Ανήκουμε όλοι στους τόπους που δεν γνωρίσαμε. Αν υπάρχει νοσταλγία, είναι για τα πράγματα που ποτέ δεν είδαμε, για τις γυναίκες που μαζί τους δεν κοιμηθήκαμε κι ούτε ονειρευτήκαμε. Και για τους φίλους που δεν αποκτήσαμε ακόμα, τα βιβλία που δεν διαβάσαμε, τα φαγητά που αχνίζουν στη χύτρα κι ακόμα δεν τα δοκιμάσαμε. Αυτή είναι η αληθινή νοσταλγία, η μοναδική.”
― Paco Ignacio Taibo II

“Be yourself; everyone else is already taken.”
― Oscar Wilde

“Music is enough for a lifetime, but a lifetime is not enough for music.”
― Sergei Rachmaninov

“Be a rainbow in somebody else's cloud.”
― Maya Angelou

“Πυγμαχία δεν είναι μόνο να χτυπάς. Το πρώτο που πρέπει να μάθεις είναι να δέχεσαι χτυπήματα. Να τα αντέχεις. Και να φροντίζεις ώστε να σου κάνουν το μικρότερο δυνατό κακό. Η ζωή τίποτε άλλο δεν είναι από μια σειρά γύρων, ο ένας μετά τον άλλο. Να τρως και να δίνεις γροθιές, ξανά και ξανά. Να τις αντέχεις. Να μη λυγίζεις. Και να βαράς εκεί που πρέπει , τη στιγμή που πρέπει.”
― Jean-Claude Izzo, Total Chaos

“Αποφεύγουμε να λέμε στα παιδιά τι έγινε πριν γεννηθούν. Αρχικά είναι πολύ μικρά για να καταλάβουν, ύστερα είναι πολύ μεγάλα για ν' ακούσουν, μετά δεν έχουν καιρό για τέτοια, ώσπου στο τέλος είναι πια πολύ αργά. Αυτά έχουν οι οικογένειες. Ζεις με ανθρώπους που νομίζεις ότι τους γνωρίζεις, όμως είστε τελείως άγνωστοι. Ζητάμε θαύματα από τους δεσμούς αίματος: μια αρμονική συνύπαρξη που είναι εντελώς ανέφικτη. Απόλυτη εμπιστοσύνη. Σχέσεις που μένουν αναλλοίωτες στον χρόνο. Παραμυθιαζόμαστε με το ψέμα της συγγένειας.”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“A room without books is like a body without a soul.”
― Marcus Tullius Cicero

“Θά ῾ρθει μιὰ μέρα ποὺ δὲ θά ῾χουμε πιὰ τί νὰ ποῦμε
Θὰ καθόμαστε ἀπέναντι καὶ θὰ κοιταζόμαστε στὰ μάτια
Ἡ σιωπή μου θὰ λέει: Πόσο εἶσαι ὄμορφη, μὰ δὲ
βρίσκω ἄλλο τρόπο νὰ στὸ πῶ
Θὰ ταξιδέψουμε κάπου, ἔτσι ἀπὸ ἀνία ἢ γιὰ νὰ
ποῦμε πὼς κι ἐμεῖς ταξιδέψαμε.
Ὁ κόσμος ψάχνει σ᾿ ὅλη του τὴ ζωὴ νὰ βρεῖ τουλάχιστο
τὸν ἔρωτα, μὰ δὲν βρίσκει τίποτα.
Σκέφτομαι συχνὰ πὼς ἡ ζωή μας εἶναι τόσο μικρὴ
ποὺ δὲν ἀξίζει κἂν νὰ τὴν ἀρχίσει κανείς.
Ἀπ᾿ τὴν Ἀθήνα θὰ πάω στὸ Μοντεβίδεο ἴσως καὶ
στὴ Σαγκάη, εἶναι κάτι κι αὐτὸ δὲ μπορεῖς
νὰ τὸ ἀμφισβητήσεις.
Καπνίσαμε -θυμήσου- ἀτέλειωτα τσιγάρα
συζητώντας ἕνα βράδυ
-ξεχνῶ πάνω σὲ τί- κι εἶναι κρῖμα γιατὶ ἦταν τόσο
μα τόσο ἐνδιαφέρον.
Μιὰ μέρα, ἂς ἤτανε, νὰ φύγω μακριά σου ἀλλὰ κι
ἐκεῖ θά ῾ρθεις καὶ θὰ μὲ ζητήσεις
Δὲ μπορεῖ, Θέ μου, νὰ φύγει κανεὶς μοναχός του.”
― Μανόλης Αναγνωστάκης

“People often say that the English are very cold fish, very reserved, that they have a way of looking at things – even tragedy – with a sense of irony. There’s some truth in it; it’s pretty stupid of them, though. Humor won’t save you; it doesn’t really do anything at all. You can look at life ironically for years, maybe decades; there are people who seem to go through most of their lives seeing the funny side, but in the end, life always breaks your heart. Doesn’t matter how brave you are, how reserved, or how much you’ve developed a sense of humor, you still end up with your heart broken. That’s when you stop laughing. In the end there’s just the cold, the silence and the loneliness. In the end, there’s only death.”
― Michel Houellebecq, The Elementary Particles

“Art washes away from the soul the dust of everyday life.”
― Pablo Picasso