Mohammad > Mohammad's Quotes

“یادت میاد وقتی کوچیک بود و از تو پرسید چرا آدما به فضا رفتن؟"
"آره، گفتم چون آدم‌ها ذاتاً ماجراجو هستن. ما ناچاریم جستجو کنیم و کشف کنیم، این طبیعت ماست."
"ولی دیدی که ترسیده، پس اضافه کردی: "تد، ما به این دلیل که از بیگانه ها می‌ترسیم به فضا نمی‌ریم. این کار رو می‌کنیم چون از تنهایی می ترسیم. تنها بودن تو کائنات به این بزرگی خیلی ترسناکه.”
― Fredrik Backman, And Every Morning the Way Home Gets Longer and Longer

“وقتی آدمی رو فراموش می‌کنی یادت می‌ره که اون رو یادت رفته؟
نه، یک‌وقت‌هایی یادم می‌مونه که یادم رفته. بدترین نوع فراموشی همینه.....”
― Fredrik Backman, And Every Morning the Way Home Gets Longer and Longer

“این کتاب داستانی کوتاه است درباره‌ی آنجه در ازای نجات یک زندگی باید قربانی کنیم. اگر نه فقط آینده، که گذشته هم مهم باشد، اگر نه تنها جایی که می‌رویم، بلکه ردپایی هم که به‌جا می‌گذاریم اهمیت داشته باشد، اگر مجبور باشیم همه دار و ندارمان را بگذاریم؛ خود را فدای چه کسی خواهیم”
― Fredrik Backman

“اغلب ماها می‌خواهیم باور داشته باشیم که هر قلبی که از حرکت بازمی‌ایستد، کمتر از دیگر قلب‌ها نیست. اگر بپرسند: آیا ارزش همه‌ی زندگی‌ها به یک اندازه است؟ اغلب ما بلند جواب می‌دهیم بععععله! اما این تنها تا زمانی است که به یکی از عزیزان ما اشاره کنند و بپرسند: این زندگی چطور؟”
― Fredrik Backman

“معمولاً همه از نحوه عملکرد چک‌لیست در شرایط پیچیده کاری، تصور غلطی دارند. آنها راهنماهای جامع نیستند، چه برای ساخت یک آسمان‌خراش یا حل مشکل یک هواپیما. آنها ابزاری سریع و ساده هستند که هدفشان پشتیبانی از مهارت‌های متخصصین حرفه‌ای است. و با توجه به سریع و کاربردی بودنشن، جان هزاران هزاران نفر را نجات می‌دهند.”
― Atul Gawande, The Checklist Manifesto: How to Get Things Right

“گاهی دروغ می گویید تا مردم را فریب بدهید.گاهی دروغ می گویید، چون نیاز دارید آن دروغ ب حقیقت تبدیل شود.من حدس می زدم دومی هدف هارت باشد”
― Rick Riordan, Magnus Chase Collection

“گتسبی به چراغ سبز ایمان داشت، به آینده لذت‌ناکی که سال‌به‌سال از جلوی ما عقب‌تر می‌رود. اگر این بار از چنگ ما گریخت، چه باک، فردا تندتر خواهیم دوید و دست‌هایمان را درازتر خواهیم کرد و سرانجام یک بامداد خوش...”
― Scott Fitzgerald, The Great Gatsby

“أخاف أن أحبك، فأفقدك ثم أتألم

وأخاف أيضا أن لا أحبك.. فتضيع فرصة الحب فأندم!

أعيش معك حالة لا توازن.. منذ عرفتك حياتي تسير بانتظام

فيما -قلبي- تسوده الفوضى

منذ عرفتك أحس أنني معجبة بك الى آخر حدود الإعجاب

فيك أشياء أحتاجها في هذا الزمن، وجدت فيك ماكان ينقصني ويُكمل بهاء روحي وصفاء عالمي ..

لكنني أخشى من النهايات دوماً! فأنا امرأة تعودت دائماً أن تفقد أي شيء تحبه

نحن عادة نستطيع أن نكبح جماح العاطفة في البدء، لكننا نعجز عنه في النهاية

وهذا مايجعلني أخاف كثيراً كثيراً

فعلمني كيف أحبك بلا ألم / وكيف لا أحبك بلا ندم .. !”
― أحلام مستغانمي, ذاكرة الجسد

“زنده بودن زمان می‌برد. از همه‌چیز بریدن هم زمان می‌برد.
...
مسئله این است که فردا دوباره باید به زندگی ادامه بدهید.”
― Jean Teulé, The Suicide Shop