It All Sounds Greek To Me discussion

Με αφορμή κουβέντα σε άλλο thread πια είναι τα "καταραμένα" βιβλία σας. Αυτά που δεν καταφέρατε να τελειώσετε με τίποτα? Όχι λόγω χρόνου ή άλλης δικαιολογημένης αιτίας! Αυτό που όταν πάτε να πάρετε κάτι από την βιβλιοθήκη το προσπερνάτε και ας ξέρετε ότι ο σελιδοδείκτης μέσα έχει πιάσει αράχνες!

Για εμένα αυτό το βιβλίο είναι το
Pfitz: A Novel
είχε όλο το potential να είναι αγαπημένο αλλά κάτι με χάλασε όταν το άρχισα και από τότε δεν το ξανά-πλησίασα!

Τα δικά σας πια είναι?

Αυτή την περίοδο ευτυχώς δεν έχω κάτι που να μετράει ως καταραμένο απλά έχω το Πόλεμος και Ειρήνη που δεν έχω το χρόνο να το πιάσω. Το τελευταίο καταραμένο που είχα ήταν το The Children of Húrin που με είχε χαλάσει από την αρχή η θλιβερή ιστορία αλλά πήρα μια απόφαση πέρυσι και το έβαλα κάτω.

Ωραίο topic! Πρέπει να παραδεχτώ ότι βιβλία αδιάβαστα έχω κάποια. Γιατί απλά προηγήθηκε κάποιο άλλο αγαπημένο και ξέρετε πως είναι αυτά τα πράγματα. Όμως υπάρχει ένα βιβλίο που το παράτησα στην μέση και μάλιστα για τρεις μήνες έμεινε στο κομοδίνο μου με την κρυφή ελπίδα να το τελειώσω. Τελικα το τοποθέτησα στη βιβλιοθήκη αλλά δεν μου έκανε καρδιά να αφαιρέσω τον σελιδοδείκτη, ίσως κάποτε το ολοκληρώσω!!!
Και είναι αυτό:

Ντρέπομαι λίγο που το λέω, αλλά δεν κατάφερα το "Εκατό χρόνια μοναξιά". Με τίποτα δεν γινόταν! Κατάρα! Κι αυτοί οι αναθεματισμένοι, όλοι Αουρελιάνο λεγόντουσαν, πού να βγάλεις άκρη!
Α, και τον "Κόμη Μόντε Κρίστο".

Αυτό: http://www.goodreads.com/book/show/25...

Είναι ένα εκπληκτικό βιβλίο που δεν ξέρω γιατί δεν καταφέρνω να το τελειώσω.

Θεωρώ πιθανότερο να διαβάσω την Οδύσσεια του Τζόυς, παρά αυτό.

βιβλιομανή ναι μου θύμισες και εμένα τα εκατό χρόνια μοναξιά και εγώ είχα προσπαθήσει... μέχρι που αναλήφθηκε κάποια στους ουρανούς και το βιβλίο ανα ληφθηκε σε κάπιο συρτάρι να μην το βλέπω!

Παολίνι και Έραγκον,η σειρά βιβλίων. Το πρώτο βιβλίο 2 φορές το ξεκίνησα και τελικά τη δεύτερη το τελείωσα.Το δεύτερο μου πήρε 3 μήνες πιέζοντας τον εαυτό μου να το τελειώσει.Τώρα έχω κολλήσει στο τρίτο.Με κοιτάζει και το κοιτάζω.Προσπάθησα να το διαβάσω έφτασα στις πρώτες 50 σελίδες και το άφησα.Από τότε το βλέπω στη βιβλιοθήκη αλλά δεν το αγγίζω.Είναι πολύ περιγραφικός!! κάτι που άλλος θα το περιέγραφε σε μία παράγραφο αυτός χρειάζεται ένα ολόκληρο κεφάλαιο!!Στις μάχες το παρακάνει με τις λεπτομέρειες και πολλές φορές νιώθω ότι οι περιγραφές του δεν έχουν κάτι να προσθέσουν στην ιστορία.Θυμίζει Άρχοντα αλλά δεν με ενοχλεί αυτό ίσα ίσα που ήξερα όταν άρχιζα τη σειρά ότι είχε επηρεαστεί αλλά δεν μπορώ τη γραφή του! με κουράζει,με πονά το κεφάλι μου.Λυπάμαι που το λέω γιατί ξέρω ότι αρκετοί λατρεύουν τα βιβλία του αλλά για μένα είναι στην κατηγορία ''καταραμένα'' βιβλία.

Blindness

Το περί Τυφλότητας, του Σαραμάγκου. Δε νομίζω να το τελειώσω ποτέ. Δεν αντέχω. Και το "Οι Εβραίοι Κάποτε" της Λιλής Ζωγράφου. Πάνω απο τις δυνάμεις μου.

Το "Εκκρεμές του Φουκώ" του Ουμπέρτο Έκο! Όσες φορές κι αν το ξεκίνησα, δεν κατάφερα να διαβάσω παραπέρα από το πρώτο κεφάλαιο.Έχω αφήσει κι άλλα βιβλία αλλά τώρα δεν μπορώ να τα θυμηθώ.

Τη "Νανά" του Ζολά, ούτε 100 σελίδες κατάφερα να διαβάσω! Κατά τα άλλα, κουραστικά βιβλία αρκετά, όπως το "Κιμ" του Κιπλινγκ, αλλά αυτό μετά από κάποιο διάστημα κατάφερα να το τελειώσω.

To Πουλιά χωρίς Φτερά του Louis de Bernières.

In Memoriam To Identity της Kathy Acker.

Πολλα βιβλια δεν εχω τελειωσει χεχε!Δεν εχω προβλημα να τα αφηνω αν δεν μου αρεσουν.Ενα απο αυτα ειναι Η μεγαλη χιμαιρα του Kαραγατση, ενα αλλα που προσπαθησα να το διαβασω αλλα δεν μπορουσα να τα καταφερω ειναι το http://www.goodreads.com/book/show/91... και το Storm of swords με δυσκολευει πολυ

Δεν καταφερα ποτε να τελειωσω το Ο υπνωτιστής του Lars Kepler και Όλα σού τα 'μαθα, μα ξέχασα μια λέξη του Δημήτρη Μπουραντά.

Καλα το ολα σου τα εμαθα δεν ηταν καθολου ευκολο να το διαβασεις,πολυ ξερο.

Προσπάθησα πολλές φορές να διαβάσω το "εκκρεμές του Φουκώ" Σταματησα στη σελίδα 3. Δε γίνεται να συνεχίσω.
Επίσης είχα επιχειρησει ξανά και ξανά να διαβάσω τη "ναυτία" του Σαρτρ.Αδύνατο. Τελικά, το χάρισα σε μια βιβλιοθήκη
Άλλα 2 βιβλία που εγκατέλειψα ηταν η "πορφύρα" και το "φονικό στο Βυζάντιο". Το τελευταίο ήταν παρόμοιο με τον "κώδικα Νταβίντσι" και βαριέμαι τα αντίγραφα.Κατέληξαν και τα 2, δώρα.

Δεν έχω αφήσει ποτέ βιβλίο χωρίς να το τελειώσω, εκτός από το "Νησί της Προηγούμενης Ημέρας" του Ουμπέρτο Έκο. Μου το είχαν κάνει δώρο πριν 3 χρόνια και το είχα ξεκινήσει τότε. Έφτασα στο 4ο κεφάλαιο και μετά δεν το ξαναπήρα στα χέρια μου.

Τα δύο βιβλία που πραγματικά με βασάνισαν ήταν το The Talisman του King & Straub, το οποίο μετά κόπων και βασάνων το τελείωσα μόνο και μόνο για να μην το έχω έγνοια! Το δεύτερο, το οποίο δεν πιστεύω πως υπάρχει περίπτωση να ξαναπιάσω στα χέρια μου είναι το The Valkyrie Song. Θεωρείται αστυνομικό μυθιστόρημα αλλά ειλικρινά, μετά τις πρώτες 38+ σελίδες η πλοκή απλά παγώνει! Είναι σα να μη διαβάζεις τίποτα ουσιώδες και απλά σπαταλάς πολύτιμο χρόνο.