انجمن شعر discussion

اشک های من ریخته شد
تکه های غرورم را برد
آفتاب وار، بی دریغ
به تو نمایاندم
برهنه ترین معصومیت قلبم را؛
اشک های من ریخته شد
من آخرین بازمانده ی فرشتکان زمین نبودم
اما
میخواستم
میخواستم انتهای زمینی باشم که پرواز میدهد تورا؛
اشک های من ریخته شد
و تو هیچ ندیدی
منی که مرا فریاد میزد
منی که تو را از جان میخواست؛
گریه هایم را شنیدی
و حرارت جانم را
شعله ی آتش گناهی پنداشتی
من
همه دردم از تو بود
از چشم های بسته ات
ورنه این ستاره بازی حاشا>>
<<چیزی بدهکار آفتاب نیست

من از این شعر خوشم اومد. موفق باشید

خیلی ممنون از نظرتون

زیباست...شاد زی و دیر زی

ممنون از توجه شما

یه چیزی که کم هست به نظرِ من، استفاده ی مناسب از آرایه های ادبی و لحنِ شاعرانه ست