Books Ever After discussion

Het maandboek van april is Such a Fun Age geworden!

Alix Chamberlain is a woman who gets what she wants and has made a living, with her confidence-driven brand, showing other women how to do the same. So she is shocked when her babysitter, Emira Tucker, is confronted while watching the Chamberlains' toddler one night, walking the aisles of their local high-end supermarket. The store's security guard, seeing a young black woman out late with a white child, accuses Emira of kidnapping two-year-old Briar. A small crowd gathers, a bystander films everything, and Emira is furious and humiliated. Alix resolves to make things right.

But Emira herself is aimless, broke, and wary of Alix's desire to help. At twenty-five, she is about to lose her health insurance and has no idea what to do with her life. When the video of Emira unearths someone from Alix's past, both women find themselves on a crash course that will upend everything they think they know about themselves, and each other.

With empathy and piercing social commentary, Such a Fun Age explores the stickiness of transactional relationships, what it means to make someone family, and the complicated reality of being a grown up. It is a searing debut for our times.

Lees je mee?

Ik heb deze al gelezen en nog niet zo heel lang geleden, dus ik lees niet mee. Wellicht dat ik wel deelneem aan de discussie.

Deze staat al heel lang op m'n lijstje, hoop dat ik eraan toe kom deze maand!

Aangezien ik hem heb genomineerd ga ik zeker mee lezen. Ik ben heel erg benieuwd :)

Marieke wrote: "Deze staat al heel lang op m'n lijstje, hoop dat ik eraan toe kom deze maand!"

Ik heb hetzelfde!

Ik sla over, heb het druk deze maand. Misschien dat ik na jullie reacties hem wel toevoeg aan mijn TBR voor ooit

Vorig jaar deze gelezen. Benieuwd wat jullie ervan vinden!

Ik ga proberen mee te lezen!

Aaah ik heb deze vorig jaar al gelezen! Heel goed boek, maar is te recent voor mij om 'm al te herlezen. Dus ik sla deze even over!

Deze heb ik nog niet zo lang geleden gelezen. Ik laat m voorbij gaan.

Ik vond het wel een goed boek. Wellicht haalt dat sommige twijfelaars nog over de streep. ;-)

Ik ben begonnen! Heel benieuwd!

Heel benieuwd naar jullie ideeën over dit boek. Zelf was ik niet enthousiast.

Ik ga dit boek lezen tijdens de readathon :)

Ik heb 'm net uitgelezen. Ik vond het een erg goed boek, misschien was het plot zelf niet spectaculair, maar het onderwerp, performative allyship, vond ik wel heel belangrijk. Ik ben gegaan voor 4 sterren.
Ik denk alleen dat je dit boek moet ingaan zonder de verwachting te hebben dat het echt over racisme gaat en de impact daarvan, maar meer met de verwachting dat je zal lezen over performative allyship.

En wat is performative allyship precies Shannon? Ik ken de term niet.

Ik hoor hele wisselende geluiden over dit boek dus ik twijfelde om hem op te gaan pakken maar wat jij zo zegt klinkt wel erg goed!

@Odette: To understand performative allyship, let’s first look at what real allyship is. An ally is someone from a nonmarginalized group who uses their privilege to advocate for a marginalized group. They transfer the benefits of their privilege to those who lack it. Performative allyship, on the other hand, is when someone from that same nonmarginalized group professes support and solidarity with a marginalized group in a way that either isn’t helpful or that actively harms that group. Performative allyship usually involves the “ally” receiving some kind of reward — on social media, it’s that virtual pat on the back for being a “good person” or “on the right side.”

Van deze site! Zelf ben ik niet zo goed in dingen uitleggen haha

Ah oke dank voor je uitleg! En is het dan bewust of onbewust onbehulpzaam? want dat is denk ik ook nog een verschil?

Volgens mij voornamelijk onbewust onbehulpzaam. Maar hoe het mij vaak op me overkomt is dat iemand een actie doet om aan anderen te laten zien “kijk hoe goed ik bezig ben” en om er zelf beter van te worden. Haha, ik zou zeggen, lees het boek, dan snap je misschien wat beter wat ik bedoel, omdat er concrete voorbeelden in zitten xd

Ik zit op driekwart nu en ik ben nog niet héél enthousiast moet ik zeggen... Had er meer van verwacht. Hoop dat het einde me nog een beetje kan verrassen en dat het nog ergens heen gaat.

Het personage Alix is naar mijn mening een persoon die wil laten zien aan de rest van de wereld hoe goed ze is. Daardoor had ik op een gegeven moment weinig sympathie voor haar. Ik vond het een goed boek, omdat de schrijfster de pijnpunten van de situatie goed weergeeft en de personages een spiegel wordt voorgehouden. Ik had soms een ongemakkelijk gevoel tijdens het lezen, maar ik denk dat de schrijfster bewust dat gevoel wil oproepen bij haar lezers.

Ik ben het helemaal eens met Hannie, goed verwoord! Al vond ik Kelley ook niet helemaal ‘clean’.

Aan Kelley had ik niet meer gedacht, want het is al even geleden dat ik het boek heb gelezen en over hem heb ik niets opgeschreven in mijn review. Maar zijn gedrag is inderdaad niet ‘clean’.

Ik heb ‘m ook uit! Helaas iets meer van verwacht. Tot driekwart vond ik er niet heel veel aan, het laatste deel maakte dit nog enigszins goed. Maar geen must-read wat mij betreft.

@Marieke: wat had je er precies van verwacht als ik vragen mag?

@Shannon Dank voor je uitleg over performative allyship! Dat is wel echt precies waar dit boek over gaat inderdaad.
Ik ging met andere verwachtingen dit boek in. Ik had echt een boek verwacht waarin je zou lezen hoe beide gezinnen om zouden gaan met racisme, maar dat was maar zo'n klein deel van dit boek! Tegelijkertijd had ik ook andere verwachtingen door deze beschrijving bij de Nederlandse versie: 'Vol empathie en scherpe maatschappelijke kritiek'. Ik vond juist een groot gebrek aan empathie in dit boek. En maatschappelijke kritiek vond ik ook erg tegenvallen.
Het enige toffe aan dit boek vond ik Briar eigenlijk.

@Samantha: ik snap dat het tegenviel als je met die verwachting het boek in ging. Het gaat inderdaad niet over hoe om te gaan met racisme, maar inderdaad over performative allyship.
Ik ben het inderdaad eens dat er vrij weinig empathie in dit boek zit, in ieder geval geen oprechte empathie. En buitenom mijn eigen kritiek heb ik inderdaad ook weinig maatschappelijke kritiek opgemerkt XD
Maar goed, buiten dat om vind ik het wel echt een belangrijk boek, omdat het goed laat zien wat performative allyship nou precies is.