انجمن شعر discussion
ترجمه شعر
>
هفت اندوه
date
newest »
newest »
این شاعر رو دوست دارم ترجمه ی زیبایی شده
کاش این بدرود ها مثل اندوه سوم
"وداع" ترجمه شده بود
البته شما حتما بهتر میدونید
سبز باشی
ممنون مسلم عزیز .
لطف کردی که همه ما را از این شعر دوباره بهره مند کردی .
خوشحالم از این که دوست هنرمندی چون تو دارم .
لطف کردی که همه ما را از این شعر دوباره بهره مند کردی .
خوشحالم از این که دوست هنرمندی چون تو دارم .
ممنون مسلم عزيزهميشه اول خودم ترجمه ميكنم و بعد با ترجمه شما مقايسه مي كنم
شما شعر رو خوب ميشناسيد
واسه همين انتخاب كلامتتون براي ترجمه شكيل تره
برام مثل كلاس درسه
ممنون استاد









بدرود آهستهي باغ
كه ديري در غروب ايستاده
با شقايقي قهوهاي
و ساقههاي ياس
كه هنوز ياراي رفتن ندارند.
اندوه دوم
پنجههاي برهنهي قرقاول
كه همراه برادرهايش
به قلاب آويخته،
پرهايش پخش بيشهي طلايي رنگ
و سرش درون كيسهاي
اندوه سوم
وداع پر درنگ خورشيد
كه پرندهها را جمع كرده
و آخرين دقايق غروب را نگه ميدارد
طلايي و مقدس ايستاده
در زمينهي عكس
اندوه چهارم
حوض سيه فام
كه اقليم آبها را ويران و غرق كرده
كاخ سوسكها
و مقبرهي سنجاقكها
اندوه پنجم
بدرود آرام جنگل
كه بي صدا
اردوگاهش را برميچيند
يك روز كوچ ميكند
تنها زبالهها به جا ميمانند
با هيزمهاي نيم سوخته
و ميخ چادرها
اندوه ششم
اندوه روباه است
و تفريح شكارچيان و سگهاي شكاري
و سمهايي كه همهمه ميكنند
تا زمين گوش تيز كند
به شنيدن تضرع روباه
و اندوه هفتم
بدرود آرام چهرهاي پر چروك
كه از پشت شيشه نگاه ميكند
وقتي سال بار برميبندد
مثل سيرك درب و داغاني
كه براي بچهها برپا بود.
The first sorrow of autumn
Is the slow goodbye
Of the garden who stands so long in the evening-
A brown poppy head,
The stalk of a lily,
And still cannot go.
The second sorrow
Is the empty feet
Of a pheasant who hangs from a hook with his brothers.
The woodland of gold
Is folded in feathers
With its head in a bag.
And the third sorrow
Is the slow goodbye
Of the sun who has gathered the birds and who gathers
The minutes of evening,
The golden and holy
Ground of the picture.
The fourth sorrow
Is the pond gone black
Ruined and sunken the city of water-
The beetle's palace,
The catacombs
Of the dragonfly.
And the fifth sorrow
Is the slow goodbye
Of the woodland that quietly breaks up its camp.
One day it's gone.
It has only left litter-
Firewood, tentpoles.
And the sixth sorrow
Is the fox's sorrow
The joy of the huntsman, the joy of the hounds,
The hooves that pound
Till earth closes her ear
To the fox's prayer.
And the seventh sorrow
Is the slow goodbye
Of the face with its wrinkles that looks through the window
As the year packs up
Like a tatty fairground
That came for the children