مشاعره discussion

نوشته هایم را به سکوت آتشی سپردم که از چشمان او بر سپیدی جانم افتاد.

گفتم اگر بوسه دهی توبه کنم
که دگر بار از اینگونه خطا ها نکنم
بوسه دادی چون برخواست لبانم زلبت
توبه کردم که دگر بار توبه بیجا نکنم

خیلی به دلم نشست
قشنگ بود

منم با سحر جان موافقم

کودکی
چهره ام را دزدید
در پارکی
تا بکارد
لبخندی
جای اشک هایم