اتوبوس discussion

امتحان آخر بود به خاطر دور بودن حوزه و همچنین فرصت کم مجبور شدم خودمو هر جور شده تو اتوبوس جا کنم بعد از کلی تحمل فشار بالاخره یه جا پیدا کردم که راحت می¬شد ایستاد هنوز از ذوق کردنم نگذشته بود که بوی دهان پیرزنی که صورتش تو صورتم بود به مشامم خورد بوی پیازچه بود. 8 صبح، پیرزن 70 ساله، پیازچه؟؟؟!!! همون جا بود که تمام پل های پشت سرم خراب شد و امیدم نا امید چون دیگه راه گریزی نداشتم و فهمیدم هیچ جای خالیی بی حکمت نیست، خلاصه به هر بدبختی بود تحمل کردم تا رسیدم به ایستگاه با یه حرکت کوانتومی از اتوبوس پیاده شدم و رفتم سر جلسه ولی به خاطر هوای مطبوعی که کله¬ی صبح خورده بودم تمام جوابا از مغزم پریده بود.