اتوبوس discussion

هميشه وقتي سوار اتوبوس مي شدم خوابيدن دو جوون زير پل كه تنها پتوشون يه گوني بود توجه منو جلب مي¬كرد صبح ها كه مي¬اومدم خواب بودن و بعداظهر¬ها زير همون پل مشغول ناهار خوردن، چه ناهاري نون و پنير. امروز كه ديدمشون بدون گوني بودن و حتماً غذاشون هم تبديل شده به نون خالي. و هر روز سفره ها خالي تر ميشه و صداها نامفهوم تر. من از آينده اين فقر مي¬ترسم، فقري كه به زودي گريبان گير همه¬ي ما ميشه.

زيبا بود