مشاعره discussion

موجها خوابيده اند،آرام و رام
طبل طوفان از نوا افتاده است
چشمه هاي شعله ور خشكيده اند
آبها از آسيا افتاده است

تورش اندر دست
هيچش اندر تور
مي سپارد راه خود را دور
تا حصار كلبه در حسرتش محصور

روشنيهاي دروغيني
_كاروان شعله هاي مرده در مرداب_
بر جبين قدسي محراب ميبيند
ياد ايام شكوه و فخر و عصمت را.
مي سرايد شاد
قصه غمگين غربت را
...

آتشن بال و پر و دوزخی و نامه سیاه
جهد از دام دلم صد گله عفریته آه
بسته بین من و آن آرزوی گمشده ام
پل لرزنده ای-از حسرت و اندوه-نگاه

هرکه آمد بار خود را بست و رفت
ما همان بدبخت و خوار بی نصیب

زان چه حاصل،جز دروغ و جز دروغ؟
زین چه حاصل،جز فریب و جز فریب؟

باده خور و غم مخور و پند مقلد مشنو
اعتبار سخن عام چه خواهد بودن
غم دل چند توان خورد که ایام نماند
گونه دل باش و نه ایام چه خواهد بودن