ایده هایی برای ایران discussion

سلام دوست عزیز
کاش بحث را به یک دوره مشخص محدود می کردید.
عوامل مختلفی را پیشنهاد می کنند .
1- نظام تولید آسیایی یا تولید در شرایط کم آبی که نیاز به یک قدرت متمرکز مرکزی جهت توزیع آی داشت
2- استمرار این نظام در دوران معاصر که تقسیم نفت این نیروی متمرکز را استمرار بخشیده است
3- سرکوب مداوم که نتیجه آن نظام متمرکز استبدادی بوده است.
4- بر عکس قول مشهوری به نظر می رسد حمله اسکند اعراب مغول ها عامل این ضعف نبوده اند بلکه همیشه به دنبال یک تهاجم خارجی و شکستن قدرت استبدادی متمرکز فرصتی برای رشد و تمدن بوجود آمده که به دنبال آن احتمالا تشکیلات مردمی در حوزه های اقتصادی اجتماعی فرهنگی هم بوجود آمده است .

و جدایی روشنفکران از مردم درست مثل فلسفه "هنر برای هنر" میمونه. در ایران بیشتر هنرمندا اعتقاد دارن که هنرشون توسط عوام درک نمی شه و یادشون می ره که هنر برای دیده شدن و پسندیده شدن توسط مردمه. روشنفکرای ما هم فکر می کنن که فکر روشنشون مظلوم واقع شده و توسط ذهن کوته بین عوام درک نمی شه. و بعد که تو مظلومیتشون غرق می شن، مسئولیتشون یادشون میره. یکی از کارایی که شما اینجا می تونین بکنین، ساده کردن مسایل و قابل فهم کردن اونها برای همس، طوری که تاثیر گزار بشه. (ببخشید اگه می گم شما، بره اینه که من خودم به عنوان یک شخص عامی هیچ وقت از بحثای سیاسی روشنفکری سر در نیاوردم)

سلام آهوی عزیز
1- مسائل را زیادی نمیشود ساده کرد برای فهم کردن مطلب باید کمی زحمت کشید .
2- روشنفکر کاری را انجام نمی دهد که مردم ببینند و خودش شان بیاید او سعی می کند کار درست را توضیح دهد .
3- سطح درک و فهم مردم می تواند بالا یا پائین باشد . هنرمند نمی تواند اگر سطح عامه پائین باشد فکر خود را تقلیل دهد ولی می تواند کمک کند سطح درک و فهم اکثریت بالا برود
4- البته در جامعه ما به خاطر مسائل بعد از انقلاب یک نسل کشی تمام اتفاق افتد و ان اینکه صدها هزار نفر ار روشنفکران هنرمندان استادان دانشجویان یا اعدام شدند یا زندانی یا که به خارج از کشور رفتند و یک خلا بزرگ اتفاق افتاد و در نتیجه به علت کاهش شدید در قدرت کمی و کیفی روشنفکری در جامعه خود بخود تاثیرگذاری آنان نیز کاهش یافت در عوض به کمک دلارهای نفتی و زور تاثیر گذاری عقب مانده ترین و ارتجاعی ترین اقشار اجتماعی افزایش یافت .

و ما با جامعه روبرو هستیم که حاصل این تغییرات بود .

من چند تا پند دیدم که واقعا وصف حال مملکت ماست..بخصوص آخری:
پند اول


بوقلموني،گاوي بديد و بگفت: در آرزوي پروازم اما چگونه ، ندانم
گاو پاسخ داد: گر ز تپاله من خوري قدرت بر بالهايت فتد و پرواز كني
بوقلمون خورد و بر شاخي نشست
تيراندازي ماهر، بوقلمون بر درخت بديد
تيري بر آن نگون بخت بينداخت و هلاكش نمود

نتيجه اخلاقي

با خوردن هر گندي شايد به بالا رسي، ليك در بالا نماني


پند دوم
.گنجشكي از سرماي بسيار قدرت پرواز از كف بداد و در برف افتاد
.گاوي گذر همي كرد و تپاله بر وي انداخت
.گنجشك ز گرماي تپاله جان بگرفت و به آواز مشغول شد
.گربه اي آواز بشنيد، جست و گنجشك بدندان بگرفت و بخورد
نتيجه اخلاقي
. هر كه گندي بر تو انداخت، حتماً دشمن نباشد
.هر كه از گندي بدر آوردت، حتماً دوست نباشد
.گر خوشي، دهان ببند و آواز، بلند مخوان

پند سوم
خرگوش از كلاغي بر سر شاخه پرسيد
كه آيا من نيز ميتوانم چون تو نشسته ، كار نكنم؟
كلاغ پاسخ داد: چرا كه نه
خرگوش بنشست بي حركت
.روباهي از ره رسيد و خرگوش بخورد
نتيجه اخلاقي
. لازمه ي نشستن و كار نكردن بالا نشستن است


پند چهارم
براي تعيين رئيس، اعضاء بدن گرد آمدند
مغز بگفت كه مراست اين مقام كه همه دستورات از من است
سلسله اعصاب شايستگي رياست، از آن خود خواند
كه منم پيام رسان به شما ، كه بي من پيامي نيايد
.ريه بانگ بر آورد
هوا، كه رساند؟ ... من، بي هوا دمي نمانيد، پس رياست مراست
و هر عضوي به نحوي مدعي
، تا به آخر كه سوراخ مقعد دعوي رياست كرد
اعضاء بناي خنده و تمسخرنهادند و مقعد برفت و شش روز بسته ماند
.اختلال در كار اعضاء پديدار گشت
.روز هفتم، زين انسداد جان ها به لب رسيد و سوراخ مقعد با اتفاق آراء به
رياست رسيد

نتيجه اخلاقي
.چون لازمه ي رياست علم و تخصص نباشد، هر سوراخ مقعدي رياست كند

با عرض سلام خدمت جمیع دوستان ویاران حاضر در این گروه
برادران وخواهران گرامی...نقد علل مشکلات گذشته وچرایی ناکامیهای نسل امروز را باید در مولفه های تاریخی-فرهنگی-اجتماعی-آموزشی ومذهبی کشورمان باید جستجو کرد.ما ایرانیها ملتی بوده ایم که مورخین یونانی چون هردوت همیشه سعی داشته اند نسل پادشاهان ایرانی را به نوعی به خدایان یونان متصل کنند!واعقاب پادشاهان ایران را از پرسئوس میدانستند...علل تفوق ایران باستان در ازمنه قدیم چیزی نبوده است مگر همت والای اجداد ما وصداقت ودرستکاری مردم.نظام آموزش در ایران باستان بگونه ای بود که کودکان را از ابتدا از دروغ گویی منع میکردند واو را ورزشکار وشجاع بار می آوردند .حال اگر به نظام آوزش فعلی ایران نگاه کنیم غیر از تربیت لشگر ناتوانان کاری صورت نمیگیرد.ارزشهای اخلاقی در جامعه رنگ باخته ونتیجه آن به قهقرا رفتن است.ما که تصور میکنیم جزءمنورالفکرهای مملکت هستیم نمیتوانیم به سادگی افکار یکدیگر را بپذیریم واز گفتن جمله :درود بر مخالف من-ابا داریم-دوستان!
دست تک تک شما را میبوسم وعقاید گهربارتان را به دیده منت میپذیرم...از خانواده واطرافیان خویش شروع کنیم وبه قول مرحوم شریعتی با سلاح مخواستن ونداشتن به جنگ خواستنها وداشتنها برویم..غم نان را یاید کنار گذاشت وبه نسل آینده صداقت ودرستی را آموخت.من 35 سال دارم ویک دختر 10 ساله دارم ..آینده یعنیبرایند رفتار وافکار تک تک این فرزندان..پس از خود وخانواده واطرافیان خود شروع کنیم تا به یاری ایزد منان موفق باشیم..زنده باد ایران
خاکم به سر ..ز غصه به سر خاک اگر کنم..خاک وطن که رفت چه خاکی..چه خاکی به سر کنم
افسوس کلاه نیست وطن تا از سرم برداشتند..فکر کلاهی دگر کنم
اشعار از شهید راه وطن:میرزاده عشقی

باز به عنوان یک غیر صاحب نظر، حسم رو میگم.
جامعه پر شور بیشعور به نظر من بهتر از جامعه باشعور و بی شوره. چون شعور بی شور به هیچ جا نمی رسه. ولی شعور یه چیز اکتسابیه. ما هم اینجا جمع شدیم که همین کارا رو بکنیم. شعور خودمون و اطرافیانمون رو بالا ببریم. حتا شعور مفعد رو اگه لازم باشه

من فکر کنم اگه همه ما اینجا یه بچه 10 ساله داشتیم، اون وقت یه جور دیگه به مسایل و وظایفمون نگاه می کردیم

اونوقت به جای بحث های روشنفکری و مظلومیت تاریخی،و بجای نق زدن به داشته ها و نداشته ها، به این فکر می کردیم که شاید با یه کار خیلی کوچیک هم، آینده اون بجه رو تو وطن خودش بسازیم

پایه همه انقلاب ها از شعور بوده ولی هیچ کدوم بدون شور بی شعورها به واقعیت نمیرسیدند و تقریبا همه ی اون انقلاب ها بعد از موفقیت چوب بیشعوریشون رو خوردن
شعور رفته رفته زیاد میشه و عامی تر میشه ولی تو وضعیت امروزی ایران و جهان و افزایش لاکپشتی شعور به درد نمیخوره و به شدت این رشد شعور احتیاج به یک کاتالیزگر داره که اون کاتالیز گر باید از بالا داده بشه مثل نظام آموزشی ،تبلیغات رسانه های جمعی، دانشگاه، مساجدو مابقی مجامعی که به طور مستقیم با مردم در ارتباط هستن
ولی وقتی سیاست های بالا با تمام قدرت به سمت باقی ماندن توده ی مردم در شعور موجوده
و حتی جلوی رشد لاکپشتی شعور رو هم میگیره خوب دیگه معلوم میشه که چه خبره
خوب به قول معروف خنجر کینه فرو بردن که هنر نیست
من با هوشنگ عزیز موافقم و میگم حتی اگه تونستیم یک نفرو مطلع کنیم دریغ نکنیم
و خوانواده و اطرافیان ما برای شروع بهترین گزینه ها هستند.

آقای خرس عزیز! چرا سکوت برادر؟ شما حتماً حرفای زیادی واسه گفتن دارید، چون به نظر می رسه چیزای زیادی خوندین، حرفای زیادی شنیدین.
فکر کنم تجربه ی بدی نباشه که یه بار دیگه از زوایای دیگه ای نگاه و فکر کنید. مطمئنم راه حل های متفاوت تری هم هست از اونچه تا الان ارائه شده

"سخن سر کرده ای خاموش منشین"

دوستان عزیزم ؛ من تازه به این گروه پیوسته ام ولی سر در نیاوردم که منظور از تشکیل این گروه چنه ؟ بحث آزاد یا معرفی کتاب ؟

شکوفه