مه کامه رحیم زاده discussion

تو
می‌دانستی
که من روحی نازک‌تر از بال پروانه دارم
که بر لبه بامی ایستاده‌ام لرزان
که با ریسمان تو به زندگی آویخته‌ام
...
آرزویی محال دارم
که سحر بیدار شوم
و ببینم که باد
کابوسم را با خود برده است

مه‌کامه رحیم‌زاده، چه دیر