کاوس کیانی

“اگر در این دنیایی که هیچ عشوه‌ای او را نمی‌فریبد، و هیچ جاذبه‌ای او را نمی‌گیرد، و برای منِ پنهانیِ خود ندیمی و پاسخی نمی‌یابد، آیا انسانی‌ترین سرگرمی‌ها، برای گذراندنِ حیاتِ بی‌معنی و پوچ، این نیست که خود را به لذت بردن از خوب بودن، پاک ماندن، فداکار بودن، اندیشیدن، چیز نوشتن و از زیبایی‌های علم و فضیلت و هنر و عرفان و مردم دوستی و شرافت گفتن، عادت دهد و عمرِ بیهوده‌ای را که چنین بیهوده‌تر می‌گذرد، حال که از رضایتِ روح محروم‌ایم، از رضایتِ وجدان نیز محروم کنیم ؟ من تاکنون به چه چیزها می‌توانستم زندگی را پُر کنم ؟ آنچه دارم مقدسترین و ارجمندترین فریب‌ها نیست ؟ ( گفتگوهای تنهایی، ص1221 )

”
― دکتر علی شریعتی / Ali Shariati