Aram > Recent Status Updates

عجب پلات‌توییست عجیبی، من اینجا دارم دمیده شدن روح دانته رو در یک شخصیت سربه‌هوا می‌بینم که حتی به من هم اضطراب تغییر برگشت ناپذیر داده!

زبون آدم بند میاد! چه خبره دیوید.

اینقدر این کتاب برای من شخصی شده که امروز بعد از دیدن استوری بچه‌ها از هم‌خوانی‌ش، چشام شبیه چشم عروسک تاین تو فیلم ماریو درباره سماش، گرد شد!

شروع جالبی داشت، به نظرم که کیف کنم باهاش.
تاحالا به طور خاص درباره درخت‌ها چیزی نخونده بودم، تجربه اولی بودن خودش هیجان داره واقعا :)

یکی از مهم‌ترین شک‌های این کتاب برام همین تغییر (بلوغ؟) نگاه و حدسم درباره انقلاب کشاورزی هستش، واو دوستان، واو!

می‌شه گفت تاجایی که نویسنده‌ها احساس می‌کردند خواننده حوصله داره، به بررسی نمونه‌هاشون پرداختن تا موضوع موردنظرشون رو بسط بدن و با این حال روایت خودمانی‌شون رو هم حفظ کنن. بامزه!

بدون شک از قلقلک‌دهنده‌ترین‌های ذهن می‌تونه باشه این کتاب.

هوهوچی‌چی

تا اینجا با توجه به داده‌هایی که از جوامع آمریکا (مسلما منظورم سفید پوستا نیستن) به این نتیجه رسیدم، روح‌م دشت‌های وسیع و قبیله‌ی خودم رو کم داره!

این کتاب یک اصلاحیه داره، و واقعا مهمه. اگر این نبود، نیمن ناامید کننده می‌شد.

فصل دوم این کتاب اونقدر جالب و جذاب بود که به پدر شیعه‌ام توصیه نمی‌کنم بخوندش چهت حفظ سلامت روان‌ش.
به بیل، ولتر، هیوم، ساد، شوپنهاور و... با تلاشی برای متنی منسجم پرداخت، کوتاه و بامزه.

کتاب نیاز به یادآوری دائم شما درباره فلسفه معاصر داره که کمی سرعت رو کند می‌کنه غیر از این، متن روان و روایت جالب نیمن واقعا سرکیف می‌یاره آدم رو طوری که نیازی نیست به روی خودم بیارم که دارم وقتم رو هدر می‌دم.

این کتاب رو تموم کنم بعدش فقط مرگ مرگ مرگ!

کاش خانم کیبو دوست منم بود 🫂

دوست دارم کابوس‌ش رو ببینم 😭

بلاخره با فضاسازی و مقدمه‌ای خوب وارد بحث درباره زلزله لیبسون شدیم. فاینلی!

زبان خصوصی اینقدر ذهن‌تون رو قلقلک می‌ده که خنده‌تون میمیره. دی:

شروع‌ش میخکوب کننده بود! واو.

من واقعا دیگه نمی‌فهمم چه خبره توی این نمایش 😭😭😭

پاره‌ی یک، از سه، کتاب تموم شد و چیزی که اذیت می‌کنه عدم انسجام موردانتظار در روایت و ایجاد وحدت در زیرعنوان‌های هر پاره هست‌ش!

عجب کتابی و عجب موضوعی، به به!

پرده اول تمام شد و هیچی نمی‌تونست مثل این اعصاب خوردی حاصله از اربعین رو برام محو کنه 🎀

چیزی که جالبه، ویتگنشتاین از یه چیزی ناخرسند باشه ازش توی دفترچه‌هاش انتقام می‌گیره =)) کاملا درکت می‌کنم. منم سرکلاس مبانی ریاضی اکسیوم بی‌نهایت تو کونم نمی‌رفت قشنگم!

هر زمان این کتاب رو می‌خونم به شدت گرسنه می‌شم. برای همین پیشنهاد نمی‌کنم با این حال جالبه و دائما در حال تحریک احساس کنجکاوی‌م هست.

تا اینجای کتاب، فهميدم که یکی از جالب‌ترین انتخاب‌هایی بوده که داشتم. کتابی رو که به خاطر عنوان‌ش شروع‌ش کردم و حالا شیفه‌ی گسترده شدن دنیای مادری‌ش در برابر چشم‌هام هستم، ترکیبی از احساس شادی، شوق، خستگی و...

به آرومی و زیبایی شخصیت‌هایی که تورگنیف خلق می کنه درون آدم خانه می‌کنه. آثار به نحویه که انتظار پایان‌ش رو نمی‌کشی، شیرین.

"در حقیقت مرده‌ای بیش نبود."

این بخش رو مجبور شدم دوباره از اول بخونم، گاهی م‌ب‌پ چالش های سختی رو پیش روت می ذاره =)))))

بعضی از اپیزودهای کتاب به شکل حرص درآری درست از آب در اومدن! و الان باهاشون درگیریم.