wi > Recent Status Updates

Zaczęłam audiobook czytany przez Maję Ostaszewską. Długo miałam świadomość o istnieniu tej książki, ze względu na wiele jej poleceń, a także słuchanie wypowiedzi obu Mai i Natalii de Barbaro. Musiałam do niej na pewno dojrzeć. Bałam się patosu, jakiegoś “dziewczęcego współczucia”, trochę miałam przestrzeni na emocje. Teraz trafiła wybitnie, słuchanie jest aksamitne, nie nieprzyjemne.

Herta Müller ma obecnie miano mojej ulubionej pisarki wszech-czasów. Być może się to zmieni — jednakże nikt, nawet Rebecca Solnit, Susan Sontag, Anne Ernaux nie wydawały się ze mną tak myślami tożsame, w których mimo mowy o sprawach politycznych, humanitarnie podobno ‚najcięższych’ ona zabiera odwagę, wypuszcza ją wolno, bo pochodzi ona z niej wnętrza…

(Obkupię tę książkę bliskim…)

Mam wrażenie, że Herta Müller zdziera z nas skórę małymi płatami, raz za razem, bardzo szybko sprawiając, że obszar naruszony staje się bezwzględnie duży. Bezwzględnie palący.

Notka, by nie pisać w cudzej książce: “występowanie u kobiety niedoczynności tarczycy w ciąży może również sprzyjać rozwojowi niedokrwistości, nadciśnienia tętniczego, odklejania się łożyska oraz powstawania wad rozwojowych u dziecka. Największe niebezpieczeństwo stwarza w czasie pierwszego trymestru, ponieważ wtedy płód nie jest w stanie produkować własnych hormonów tarczycowych…”