Alex > Recent Status Updates

Ugh, the hot and cold treatment...

Rozumiem co internet mówił o tym że książki z cyklu można czytać niezależnie. Ale z tego powodu co chwila są (cringowe) opisy i objaśnienia...
Mam wrażenie, że autor ma lekki fetysz w stosunku do rdzennych (ja wiem, że taką tematyką książki, ale te nazbyt kwieciste opisy ich urody i tragicznego pochodzenia dają vibe "I'm white but I do understand your struggles".
A tak na marginesie... To Pingwiny z Madagaskaru...

I'm so confused.

Z jednej strony Bella przeskakuje z bycia bitchy do "ojejku jestem taką życiową sierotą, muszę użalać się nad tym jaka jestem niezdarna" z prędkością światła. Edward ma potężnego bipolara.

Z drugiej ta książka jest tak dziwnie uzależniająca. To jak patrzenie na wypadek samochodowy. Przed twoimi oczami dzieje się wielką tragedią ale nie możesz oderwać wzroku więc stoisz i się gapisz.

Stresuje mnie ta książka

Ledwo zaczęłam, a już 3 razy miałam DiCaprio moment, wskazując nawiązania do innych jego książek.

Uwielbiam to. Każda książka jest jak Kinder niespodzianka albo te dziecięce książeczki polegające na odnajdywaniu elementów na stronie.

Znalazłam tą książkę jakiś czas temu na śmietniku. Zgrabne wydanie w twardej oprawie. Nie sądziłam, że mnie zainteresuje, ale nie mogłam dać mu zginąć na wysypisku śmieci...

And I was proven wrong... I mam nadzieję że tak zostanie do końca tej książki.

"Czerwone drzewo" wygrzebałam z dna kosza z tanimi książkami w Carrefourze - przyciągnęła mnie świetna okładka. Jak się okazało, treść dorównuje formie.

Książka prowadzona w formie dziennika daje mocny klimat rodem z The Ring i Samary Morgan. Mroczna, wciągająca, z queerowym wątkiem - idealna lektura na Pride Month.

Jak na razie mogę stwierdzić, że jest to bardzo męcząca lektura.
Mam wrażenie, że autorzy trochę za bardzo próbują szpanować znajomością policyjnego żargonu przez co cały czas mam wrażenie, że dostałam udaru - czytam zdanie po 3 razy i nie rozumiem co próbują nim przekazać.

Noooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo

Stephen King my love.
Ta książka już na tym etapie wskoczyła do moich ulubionych tytułów od Kinga ale, ale dlaczego nie można podzielić takiej książki na dwie części. Tak ciężko mi się zebrać, żeby ją podnieść i czytać, że rozważam zakup autiobooka. (Moja obecna obsesja z Dying light też nie pomaga) Tą cegłą możnaby komuś zrobić krzywdę...

Strasznie ciężko i wolno się czyta z samego faktu rozmiaru tej książki... Trzymanie jej to jak mały trening

Mam przeczucie, że Bastion może stać się moją ulubioną książką Kinga