Mirjam > Recent Status Updates

Moeizaam ploeg ik voort. Het raakt, maar tegelijkertijd is het zo ingewikkeld. Ik zet door.

Niet te doen. Ik trek de perverse point of view als vee-arts heel slecht. Steeds dacht ik: doorlezen het is een geprezen boek! Maar nee, nee echt; dit is niet voor mij. Helaas. De zinnen zijn meesterlijk, dat zeker.

Het laatste eindje! It takes me forever!!!
Hoe traag ik het ook lees (ik lees traag en het verhaal is traag), toch zet ik het niet terug in de kast. Iets pakt zich vast als een weerhaakje.

Mijn hemel wat is dit voor een boek? Ik lees en lees, word van het één in het andere geworpen al afvragend: ‘waar gaat dit nu heen? Waar is de moeder? Komt Marion nog in beeld?’

Het gaat traag (met dank aan een leesdip), maar we gaan door!

Stukje bij beetje. Lezen, verwerken en meenemen (of niet).

Het duurt en duurt. Daar waar het begin van het verhaal zo vlug is als water, is het eind dik en stroperig. Precies zoals het gemoed tijdens het lezen. Wegleggen en steeds weer een stukje afbijten, kauwen en verteren. Geen page-turner. Wel een bijzonder werk.

Stukje bij beetje lees ik dit boek. Non-fictie met een groot ‘kauw’- en bezinkgehalte.

Ugh... ik stagneer in het verder lezen. Zodra je je realiseert wat de hoofdpersoon eigenlijk ècht vertelt, neemt de afschuw toe. Desalniettemin controversieel en zal ik het boek zeker uitlezen. Maar niet in mijn gebruikelijke tempo...