Derya > Recent Status Updates

"Bu ağaç bir başına duruyor bu dağda; insanlardan ve hayvanlardan daha yükseğe uzanmış.

"Konuşmak isteseydi kendisini anlayan hiç kimseyi bulamayacaktı: o kadar yükselmiş."

"At the doors, at the windows, at the skylights, and on the roofs, swarmed thousands of goodnatured bourgeois faces, looking calmly and quietly at the Palace, at the crowd, and asking nothing more to look at; for many honest Paris folks are quite content with gazing at the gazers, and can even regard a wall with intense interest when they think there is something going on behind it."

Aslında gayet iyi başlamıştı bu roman ama ilgimi kaybetmeye başladım.

Dickens'ın Great Expectations'ındaki Pip ve Estella karakterleri akla geliyor tabii ki.

Sabah 9'dan akşam 5'e kadar planlı elektrik kesintisi sebebiyle okumak için seçtiğim kitap bu oldu. En son bir yıl önce okumuşum; üstünden biraz daha fazla vakit geçse daha iyi olurdu.

İlerlemiyor.

DNF.

Genç yetişkinler için yazılmış en iyi kitaplardan biri bu.

Finn'in görev tanımı aşırı geniş; tracker, bodyguard, eğitmen, hatta kızın odasına girip duruma uygun elbiseleri bile o seçiyor. Bu elbise seçme vb. işler için "sarayda" başka biri yok mu? Prensesin bilgilendirilmesi, görevine hazırlanması için neden bir eğitmen tutulmamış?

In every cloud, in every tree—filling the air at night, and caught by glimpses in every object, by day I am surrounded with her image! The most ordinary faces of men, and women—my own features—mock me with a resemblance. The entire world is a dreadful collection of memoranda that she did exist, and that I have lost her!

Catherine's face was just like the landscape—shadows and sunshine flitting over it, in rapid succession; but the shadows rested longer and the sunshine was more transient, and her poor little heart reproached itself for even that passing forgetfulness of its cares.

"Doğruluk mu, cesaret mi" oynarken Kaidan, "Kope, Anna'yı öpsün" fikrini ortaya atınca olay çıkıyor. Daha doğrusu Anna tepkisini şiddetle gösterirken Kope hakkında tek sözcük geçmiyor. En azından "baktı", "durdu", "nefes aldı", "tepkisiz kaldı" vb. bir şey yazılabilirdi. Yazar resmen olayın muhattabı olan ve orada bulunan bir karakteri unutmuş veya yok saymış.

Kaidan'ın görevi insanları günaha yönlendirmekse Atlanta'da ne işi var? Nüfusun çok daha yoğun olduğu yerlerde yaşamaması saçma geliyor. Yazar bir sebep sunacak mı bakalım... Aynı şekilde bir demon lord ruhtan ibaretse ve ölmek üzere olan bir insan vücuduna geçebiliyorsa kızın demon lord babası niye 17 yıldır hapiste? Vücudu sadece bir taşıyıcı sonuçta.

Pozitif yaklaşalım dersek... road trip. Road trip'li kitapları severim. Bu kitapta da Atlanta'dan California'ya bir yolculuk söz konusu.

Kötü değil ama... pek iyi de sayılmaz. Sürükleyici değil bir kere. "Şimdi ne olacak?" diye merak ettirmiyor. Çocuğun (Kaidan) kurgusu da inandırıcı değil; tanımadığın insanın ne diye eyaletler arası şoförlüğünü yapasın... Ne yaşadınız da kuruldu bu bağ...

Kızın insanların hissettiklerini etraflarını saran bir renk olarak görmesi (şehvet kırmızı, kıskançlık yeşil vs) okuduğumuz en yaratıcı şey değilse de ilginç ve faydalı. Diğer yandan doğaüstü görme, duyma, koklama... sorun yaratabilir. Gerçek hayatta hyperacusis (hiperakuzi) diye bir rahatsızlık var örneğin.

İkinciye okuyorum ama zerre kadar hatırlamıyorum. (İlk kez 2012'de okumuşum.)

250 sayfa sonra Nora ancak ilk iki kitabın özetini hatırlayabildi.

Bu kitap temelden sorunlu. Okur her şeyi biliyor ama baş karakter hafızası silindiği için hatırlamıyor ve öğrenmek istiyor. Okur olarak Nora'nın tek tek her şeyi öğrenmesini beklemek, o öğrenirken tekrar aynı şeyleri okumak sıkıcı.

Defalarca okudum ama kitabın sonunu, yani şu anda olanları, hatırlayamıyorum.