«Το σπίτι ήταν για να ονειρεύεται κι όχι για να συνωμοτεί ή να εκνευρίζεται, και καμιά ανησυχία για τίποτα, καμιά υποψία, καμιά αποτυχία, καμιά χρονοτριβή -επειδή ούτε κι ο χρόνος υπήρχε εκεί- δεν συννέφιαζε τα οράματά του όταν ξάπλωνε μπροστά στο τζάκι και η μουσική, σαν θυμίαμα, καθοδηγούσε τη διάθεσή του -ο ευγενής μαθηματικός νους του Μπαχ, του Μπραμς η ηρωική τρυφερότητα».
— Mar 16, 2016 03:49AM
Add a comment