Evrigon > Recent Status Updates

Okurla anlatılan şey arasında fazla bir mesafe var. Saygı uyandıracakken soğutuyor. Sevemedim.

Çok önemli bilgi ve belgeler bir araya getirilmiş. Ancak bolşevizmle ilgili bölümler hep bir tekrar hissi uyandırdı. Ayrıca bir sis perdesinin arkasında. Kitabın genelinde retorikle ilgili bir sorun var. Dolayısıyla üslupta bir “vıdı vıdı” havası hakim.

Çevirmeninin teknik ve sığ tutumu yüzünden bir laf salatasına dönüşmüş kitap. Orijinal dilinde böyle midir bilmiyorum ama bu haliyle okunamz bir metin.

Hiçbir şeyden bahsetmeyip sadece Tifo hastalığının seyrini anlatmış olsaydı gene bir şaheser olarak anılacaktı. Muhteşem, tarifsiz bir başyapıt.

Kafkaesk bir kaos hedefi tutturacak gibi başlayıp kendi iddiasının altında kalan bir hikâye olarak sona ermiş. Ana karakter kafamıza tam oturmuyor. Adadan sayfalarca bahsetmesine rağmen mekân da gözümüzde pek canlanmıyor. Keza ilişki ve ilişkisizlik de. Her şeyden biraz var ve tam olan hiçbir şey yok. Çok şey vadettiği için sonu hayal kırıklığı olan bir roman.

Kitap fakirlere nasıl öleceklerini, zenginlere de nasıl daha uzun yaşayacaklarını anlatıyor. Önerilen diyetlerden herhangi birini, standart bir kişinin bir hafta uygulaması, sonraki haftalarda açlıktan ölmesine neden olur. Bilimsel bilgiler ve kişisel dayatmalar kitaba gölge düşürüyor. Ama kitabı bitirir bitirmez ekmeğe düşman oluyorsunuz. Yani kitap bir anlamda “ekmeğinizle oynuyor.”

150. sayfadan sonra ağır akademik tartışmalar yüzünden kitap elinizde şişmeye başlıyor.

İlk üç öykü

Okurun tüm ayna nöronlarını yakan, onu kitaptaki felçli karakterin yedeğine dönüştüren oldukça güçlü bir roman. Hem ikna ediyor hem huzursuz. Birkaç kullanışsız kelime seçimini saymazsak nefis bir dil. Kitabın adı dışında her şeyi iyi notu hak ediyor.

Bir roman olarak aşırı kötü. Her aşaması öykü olarak yazılmış. Kopuk kopuk. Ağlak bir yanı da var. Yazarın hâlâ ideolojik çarpıntı duyuyor olması da anlatımını hepten yavaşlatıyor.