Jpnymskn > Recent Status Updates

Bazen bir kitabın kütüphanenize geliş öyküsü kitabın içindeki hikayeleri kıskandıracak cinsten olur.
Ama başkası yerine utanmak derler ya hani, işte öyle bir şey hissediyorum okurken.
Birinci hikaye.
(Allah Allah....)
İkinci hikaye.
(Ama neden?)
Üçüncü hikaye.
(E bu ne şimdi?)
---
Böyle uzayıp gidiyor şimdilik. Yılmadan devam edeceğim.
Devam edebilirim umarım.

Çok iyi başladı. Çok çok çok iyi!
Öyle ki ilk öyküyü bütüüün edebiyat fakültelerine göndermek, edebiyat çalışan bütüüüün arkadaşlarımla paylaşmak isterdim.
Bakalım nasıl devam edecek, bitmesin diye azar azar okumak da kaliteye dahil mi?

kafamda deli sorular :
öykülerinden başlamasa mıydım acaba?
ben bu işten hiç anlayamayacak mıyım?
Biçim konusunda çok mu tutucuyum?
Ama okuduklarım bana bir şey katmayacaksa, bir şeyler hissettirmeyecekse, bir şeyleri bir şekilde değiştirmeyecekse ne anlamı var ki?

Doğunun iki kelimelik özeti : Şark kurnazlığı!
Zavallı zihnimi Edebiyat Fakültesinin etkisinden kurtarıp, yeniden kana kana okuyabildiğim ilk roman. Stendhal'ın yol üzerinde gezdirilen aynası vardı ya hani Tolstoy o aynayı kırıp atıyor, seni arkadan tekmeliyor ve yoldaki çamurun içine düşüyorsun. Realizmin böylesi. Şu öykücülerde moda olan tarihi üslup anlatımın en güzel zamanlarına bir öykünme olabilir mi?

baobab köklerini sökmeyi unutmamalıydık.

Bu siteyi unuttum.
Kitabı da kaybettim.
Birinci bölümü iyiydi ama yenisini alıp da okumam, ya bulunca okunur ya da birinden ödünç alınır.
Kitaplıksız 3 ay nasıl geçecek ya Rabbim?