nihan > Recent Status Updates

Geceleri uykumdan uyanıp da yanımda kendimi görünce korkudan aklım çıkıyor. Onca yıllık kendimim, hâlâ kendime alışamadım. Yani ben henüz kendimle ilgili oryantasyon sürecimi tamamlayamamışken bir başkasına alışmamı beklemek delilik olur Osman, delirme, ben ayrılmak istiyorum.

"You're going to be okay. Not because I said so, but because 'okay' is where we all end up, even if we fuck up entirely along the way."

Sonuçta aşk, yaşanan parlak anlar dışında o kadar da neşeli bir şey değildi. Belirsizlik, özlem ve kaybetme korkusuyla yaşamanın kara sevinciydi.

"... A good life is not how it adds up in the end, but what you're counting along the way. "

yüz yıl sonunda devam etme kararı aldım, inat ettim bitiricem bu kitabı 👆🏻

Yaşamın nihai anlamı da, eğer böyle bir şey varsa, en sonunda, ölümün eşiğinde ortaya çıkmıyor mu? Ve bu nihai anlam da, her bir durumun potansi­yel anlamının, ilgili bireyin bilgisi ve inancının elverdiği ölçüde en iyi şekilde gerçekleştirilip gerçekleştirilmediğine bağlı değil mi?

Sayfa 128'de kaldım, devam edicem. bi ara.

İlk kadınım ben, son kadında da var olacağım.

... hayal gücünün etkin hale gelmesi için ortada bir sorun olması gerekir. Bir başka deyişle sınırların varlığıdır, insana öte yeri hayal ettiren.

... Çünkü edebiyat içe çevrilmiş bir gözdür. Hem gören hem de görülen kişidir sanatçı. Gördüğü kendisi olan, kendisinde gördüğü başkaları olan biridir.

Bir keresinde, kötü bir akşam saatinde, tam bu pisliklerin, iğrençliklerin başlangıcı, ilki araştırılacakken usul bakışlarını dikmişti duvara. "İnsanın," demişti, "başka birine verebileceği en ufak şey, bedenidir." Oysa gözden kaçırdığı daha önemli bir şey vardı bu arada: kendi katılışı, yaranışı, vericiliği; bedenini öyle sakınmadan, hiçbir şey esirgemeden, ayırmadan verirken kendinin de azar azar tükendiği.

“...Gelgelelim,
Beter, bize kısmetmiş.
Ölüm, böyle altı okka koymaz adama,
Susmak ve beklemek, müthiş
Genciz, namlu gibi,
Ve çatal yürek,
Barışa, bayrama hasret
Uykulara, derin, kaygısız, rahat,
Otuziki dişimizle gülmeğe,
Doyasıya sevişmeğe, yemeğe...
Kaç yol, ağlamaklı olmuşum geceleri,
Asıl, bizim aramızda güzeldir hasret
Ve asıl biz biliriz kederi...
”

“...Gelgelelim,
Beter, bize kısmetmiş.
Ölüm, böyle altı okka koymaz adama,
Susmak ve beklemek, müthiş
Genciz, namlu gibi,
Ve çatal yürek,
Barışa, bayrama hasret
Uykulara, derin, kaygısız, rahat,
Otuziki dişimizle gülmeğe,
Doyasıya sevişmeğe,yemeğe...
Kaç yol, ağlamaklı olmuşum geceleri,
Asıl, bizim aramızda güzeldir hasret
Ve asıl biz biliriz kederi...
”

Reading-slumptan reading slumpa sürüklendiğim, bolca okumamayla geçen bir yılın sonunda daha erişilebilir hedeflerle 2024'e başlamaya karar verdim. Umarım 2024 bol okumalı, izlemeli, gezmeli kısacası kendimi her açıdan geliştirmeli süpper bir yıl olur💖.

"Ancak sığ insanlar kendilerini bilir."

"...
Güzel kaplar aldım bu yüzden, ne kadar güzel kap varsa aldım
Bilmek için suyumu
Ve hazırlıklı değildim ve bildim
Ben suyun bir dakika durduğu
Durunca boğulduğu bir yerdeyim.
..."

Acaba iyi bir şey olacak mı? Hayır! dedim kendime. İyi şeyler birdenbire olur; bu kadar bekletmez insanı. Sürüncemede kalan heyecanlardan ancak kötü şeyler çıkar. Ya da hiçbir şey çıkmaz.

"...
Yokluğun yokluğum oluyor elimde değil
Sensiz nefes aldığıma inanamıyorum
Al bu kederi, bu kahrı
Bu korkunç karanlıkları benden
Artık dayanamıyorum
..."

Satılık Şiir*

Ben sersemin biriyim
Oturmuş senin için aşk şiirleri yazıyorum
Ellerinin beyazlığından
Gözlerinin güzelliğinden bahsediyorum
Oysa ki sen bir ettir, ekmektir tutturmuşsun
Gözün dünyayı görmüyor
Al bu şiirimi, götür sat
Para ederse
Bir ekmek, yarım kilo pirzola al
Otur zıkkımlan

DEĞİL
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman başına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Ekmek parası desem...
Değil!
Bir dert ki...

Dayanılır şey değil.

DEĞİL

Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman başına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Ekmek parası desem...
Değil!
Bir dert ki...

Dayanılır şey değil.

Ağlamayı kesti. (Estragon’a) Sanki onun yerini siz aldınız. (Lirik.) Yeryüzünün gözyaşları hep sabit kalır. Biri ağlamaya başlamışsa, başka bir yerde bir başkasının gözyaşları dinmiştir. Aynı şey gülmek için de geçerlidir.

"Genç adam! Bir gün bu yazdıklarım eline geçerse, en yararlı, en köklü değişikliklerin, ancak ahlakların düzelmesi yoluyla, hiçbir zorlayıcı sarsıntı olmadan gerçekleşenler olduğunu unutma."

"Bazen insanlar en büyük yalanları kendilerine söylemek zorunda kalırlar."

"Sende bir şişman görüyorum."

"Şu nokta ürperiyor ama şurası kıpırdamıyor; yaşamla ölüm her ayrıntıda savaşıyor: Şurada bir kadın var, şurada bir yontu, az ötede bir ceset. Senin yaratın tamamlanmamış. Sevgili yapıtına ruhunun ancak bir parçasını üfleyebilmişsin. Prometheus’un meşalesi ellerinde birkaç kez sönmüş ve tanrısal ateş, tablonun çoğu yerine değmemiş.”

"O sükût bahçesi, ufkunda kuş yerine
Hasret kanat çırpar düşünen ellerine..."

"Artık üzülmüyorum bile. Tiksinmenin bir yerden sonrası gamsızlık.
Sırf ben değil, herkes böyle düşünüyor demek. Siz hiç gazetede, 'Kocası karısına tecavüz etti,' diye haber okudunuz mu? Evliyken olan tecavüzü kimse tecavüzden saymaz. Cilve falan sanıyorlar herhal: tecoş! Aaa, ben de kocama laf ettirmem. Ne de olsa nikahlı tecavüzcüm!"

"Ne oldu? Nerede? Nereye saklandı? Ne yapayım? Nasıl bulayım? Nereye koşayım?
Nereye koşmayayım? Şurada mı acaba? Burada mı yoksa? Kim o? Dur! Yakaladım. Ver paralarımı haydut! Eyvah! Benmişim yakaladığım. Neredeyim, bilmiyorum ki!
Ben kimim? Ne yapıyorum? Bilmiyorum. Oldu bana olanlar!"

hayat zamanda iz bırakmaz
bir boşluğa düşersin bir boşluktan
birikip yeniden sıçramak için
elde var hüzün