Ali Karimnejad’s Reviews > کی بود کی بود؟ : چرا و چگونه اشتباهاتمان را توجیه می‌کنیم؟ > Status Update

چقدر به اصل مغفولی اشاره کرده. یکی از دغدغه های شخصی من همین اطمینان به خاطره هایی است که شاعران و هنرمندان از روابط و اتفاقات ادبی نقل می کنند که به قول شما در پشتیبانی از احساسات بسیاری است. نباید زیاد به خیانتکار بالای سرمان اطمینان کنیم!

Mohammad wrote: "چقدر به اصل مغفولی اشاره کرده. یکی از دغدغه های شخصی من همین اطمینان به خاطره هایی است که شاعران و هنرمندان از روابط و اتفاقات ادبی نقل می کنند که به قول شما در پشتیبانی از احساسات بسیاری است. نبای..."


من از خاطرات شاعران و هنرمندان که میگید بی اطلاعم ولی میتونم تصور کنم چه اشتباهات و خطاهای فاحشی می‌تونه رخ بده.

کلا یک چیزی که باید اصلاح بشه اون نگاهی هست که انسان به عقل داره. عقل‌گرایی افراطی هم که مدتها در میان فلاسفه و طبقه روشنفکر حکمفرما بود در این نگاه اشتباه در عموم مردم بی تقصیر نیست. ما تازه چند وقتی هست که متوجه شدیم مغز چقدر می‌تونه اشتباه کنه. سوء گیری های مغز ما نه فقط در مورد خاطرات که در مورد استدلال های ما هم صادقه و این حتی در مجامع علمی و قضایی هم نمود می‌کنه. منتهی چون سابقا مدت‌های مدید ما بر عقل و خرد بیش از حد تاکید کردیم چنین القا شد که انگار به کمک عقل محض همه به یک نتیجه می‌رسن. اینطور نیست. عقل هر کس به نتیجه مطلوب خودش می‌رسه.

دستکاری خاطرات ما توسط مغزمون بدترین قسمت ماجرا نیست ولی شاید تلخترین قسمتش باشه. و برای خود من اون نگاه جانوگونه به انسان رو بیش از هر چیز تداعی کرد. جانوری که برای بقا و تکثیر و جلوگیری از نابودی بدست خودش هر کاری می‌کنه و اینکه ما جانوری هستیم که برای تکثیر و بقا بهینه شدیم.

مشکل گفتن ایرادات و محدودیت‌های مغز انسان در میان عموم اینه که عموما نه تنها منجر به روشن بینی نمی‌شه بلکه بیشتر موجب القای "تقلید کردن" و خط بطلان کشیدن روی تفکر می‌شه. مشکل دنیا اینه که آدم‌های عاقلش همیشه در شک و تردید و افراد نادان غوطه ور در ایمان و یقین. 🤝🙋‍♂️🙏ا