Goodreads helps you follow your favorite authors. Be the first to learn about new releases!
Start by following محمود طه.
Showing 1-10 of 10
“ساعات بقول
انا بُكرة هفرح
بعده هفرح
بنشغل علطول
وبسرح
وبلاقى وشى
بيبتسم
ببتسم
وبقول هعاند
هنسى حُزنى
بقلب جامد
الاقى فجأة
دنيا حلوة
جوا لوحة
بتترسم
.
.
منا لازم افرح”
― أنا بكرة هفرح
انا بُكرة هفرح
بعده هفرح
بنشغل علطول
وبسرح
وبلاقى وشى
بيبتسم
ببتسم
وبقول هعاند
هنسى حُزنى
بقلب جامد
الاقى فجأة
دنيا حلوة
جوا لوحة
بتترسم
.
.
منا لازم افرح”
― أنا بكرة هفرح
“طب هي فين المشكلة ..
انا نفسي مش قادر افرق..
هو حلمه كان كبير ؟..
واللا مقاس الدنيا ضيق؟!”
― أنا بكرة هفرح
انا نفسي مش قادر افرق..
هو حلمه كان كبير ؟..
واللا مقاس الدنيا ضيق؟!”
― أنا بكرة هفرح
“لما تحس بإنك واقع فى مشكلة ..
وتلاقيك حاسس ان فى حاجة بتطمنك ..
اعرف ان فى حد واقف جمبك ..
إحتمال وارد يكون حد دعالك وقالك "ربنا معاك " :)”
―
وتلاقيك حاسس ان فى حاجة بتطمنك ..
اعرف ان فى حد واقف جمبك ..
إحتمال وارد يكون حد دعالك وقالك "ربنا معاك " :)”
―
“أنا واقف فى طابور الدنيا
أنا مستنى رغيف م الفرْح
ومجرد ما اوصل للشباك
يقفل دايماً.أضحك حتماً
فالضحكة تغطى مكان الجرح
وافضل كدا عايش بين طوابير
واستنى كتير
ميت مرة أعيد فى الدور
وعلشان ممكن يفتح مرة
أنا كامل جدا من برا
لكن كلنا جوانا كسور
انا دايماً واقف فى الأول
مش ممكن أرضى بأخر الصف
علشان لو هفضل فى الأخر
هفضل دايما مركون عالرف
الناس كلها مليانة وشوش
الناس كلها محتاجة رتوش
دكان الدنيا بيرضيهم
بشوية ضحك من المغشوش
الناس كلها سايبة الصورة
ومركزة دايما فى البرواز
وبتقفل شبابيك الدنيا
من شيش وازاز
راضيين بالوضع الغير ثابت
على كرسى الدنيا الهزاز
العيب مش فى الدنيا ياصاحبى
كلنا دايما فاهمينها شمال
العمر مع الوقت بيجرى
والناس بتزود فى الأحمال
فبقولك عيش
الدنيادى يا تعيشها بكيفك
يا تعاندك فجأة وهتعيشك
و طريق العمر رايح مش جاى
حلم حياتك لو كان يائس
فيلم حياتك لو كان بائس
هتعيشه ازاى
أيامى الجاية أنا هغزلها
أنا مش هتأخر ولا ثانية..
ولحد ما يجى ميعاد دورى..
أنا واقف فى طابور الدنيا..”
― أنا بكرة هفرح
أنا مستنى رغيف م الفرْح
ومجرد ما اوصل للشباك
يقفل دايماً.أضحك حتماً
فالضحكة تغطى مكان الجرح
وافضل كدا عايش بين طوابير
واستنى كتير
ميت مرة أعيد فى الدور
وعلشان ممكن يفتح مرة
أنا كامل جدا من برا
لكن كلنا جوانا كسور
انا دايماً واقف فى الأول
مش ممكن أرضى بأخر الصف
علشان لو هفضل فى الأخر
هفضل دايما مركون عالرف
الناس كلها مليانة وشوش
الناس كلها محتاجة رتوش
دكان الدنيا بيرضيهم
بشوية ضحك من المغشوش
الناس كلها سايبة الصورة
ومركزة دايما فى البرواز
وبتقفل شبابيك الدنيا
من شيش وازاز
راضيين بالوضع الغير ثابت
على كرسى الدنيا الهزاز
العيب مش فى الدنيا ياصاحبى
كلنا دايما فاهمينها شمال
العمر مع الوقت بيجرى
والناس بتزود فى الأحمال
فبقولك عيش
الدنيادى يا تعيشها بكيفك
يا تعاندك فجأة وهتعيشك
و طريق العمر رايح مش جاى
حلم حياتك لو كان يائس
فيلم حياتك لو كان بائس
هتعيشه ازاى
أيامى الجاية أنا هغزلها
أنا مش هتأخر ولا ثانية..
ولحد ما يجى ميعاد دورى..
أنا واقف فى طابور الدنيا..”
― أنا بكرة هفرح
“الحياة مشهد فى فيلم..
كان يدوب عمره ساعات ..
لو تضيع اللقطة منك ..
مش هترجع للى فات..
مهما كان نص السيناريو..
مهما كانت البداية..
لمّا يكمل مشهدك ..
تبقى دى هى النهاية !”
― أنا بكرة هفرح
كان يدوب عمره ساعات ..
لو تضيع اللقطة منك ..
مش هترجع للى فات..
مهما كان نص السيناريو..
مهما كانت البداية..
لمّا يكمل مشهدك ..
تبقى دى هى النهاية !”
― أنا بكرة هفرح
“حاول تصدقنى..
الأمثلة كتيرة..
واستنى م الدنيا..
تِهْديك بتأشيرة..
جواك حاجات صُغَيّرة..
حاول تِجَمَّعها..
صدقنى هتلاقى..
جواك حاجة كبيرة”
―
الأمثلة كتيرة..
واستنى م الدنيا..
تِهْديك بتأشيرة..
جواك حاجات صُغَيّرة..
حاول تِجَمَّعها..
صدقنى هتلاقى..
جواك حاجة كبيرة”
―
“عارف إمتى بحس بخوف
لما فى وقت الحزن بشوف
دمعتى تنزل كدا عالخد وزى العادة محدش شافها
زى العادة محدش حس”
― أنا بكرة هفرح
لما فى وقت الحزن بشوف
دمعتى تنزل كدا عالخد وزى العادة محدش شافها
زى العادة محدش حس”
― أنا بكرة هفرح
