T. Dharmaraj's Blog

May 7, 2022

April 16, 2022

������������������������������ - ��������������������� ������������������������!

(������������������ ��������������������������������� ��������������������������������� ������������ ��������������������������������������� ��������������������������������� ���������������������������������.  ������������������������������, ������������������������������������ ������������ ��������������������������� ������������������������������������������ ������������������������������ ���������������������������!)



1


��������� ������������������������ ������������ ������������������������������������.  ��������������������������� ��������������������������������� ��������������������� ���������.  ������������������ ��������������������� ��������������������������������������� ������������ ������������������������ ������������������ ���������������������������;  ��������������������� ������������������ ������������������ ��������������������������������� ���������������������������; ��������������� ��������������������� ��������������������� ������������������������ ���������������������������.  ������������������������, ������������������ ��������� ������������������������ ��������������������������������������������� ������������������������������������; ��������������������������������� ��������������������������� ������������������ ������������������������������. ������������������������ ��������������������� ������������������������������ ��������� ������������������������ ��������������� ������������������������������ ���������������������������������������������.  ��������������������� ��������������������� ������������������������������������������ ���������.  ��������� ������������������������������ ������������������������ ������������������������������ ��������������������� ��������������� ���������������������������.  ������������ ������������, ������������������������������ ��������������������������� ������������������������������������������������. ������������������ ��������� ������������������������ ������������������������������ ���������������������������.  ��������������������� ��������������� ������������������������ ��������������������������������������� ������������������������������������ ������������������������������ ������������������������.  ������������������ ��������������������������������� ��������������������������� ��������������������� ������������������������������..��� ��������������� ������������������������������ ��������������������� ������������������������������������. ��������������� ������������������������������������, ������������������������������ ������������ ������������������������ ������������������������������ ��������������� ������������ ��������������� ������������������������. 


��������������� ������������������������������������ ������������ ��������������������������� ������������������������������������������������ ������������������������ ������������ ��������������� ��������������������� ������������ ������������������������������ ������������������������������. ������������������������������, ������������������������������������ ��������������������������� ���������������������. ������������������������������ ������������������ ������������ ��������������������������������������������������� ������������������ ������������������, ��������������������������� ������������ ������������������������ ������������������������������������ ��������������������� ��������������������������������������������� ������������������������ ������������ ���������������������������.  ��������������������������������� ������������������������ ��������������������������������� ���������������������������������.  ��������������������������������������������������� ������������������������������������ ��������������������������������� ��������������������� ��������������������������� ������������������������������ ������������ ��������������������������������� ������������������������������������������������ ��������������������� ������������������ ��������������������� ���������������.   ��������� ���������������, ��������������������� ��������������������������������������������� ������������������������ ������������������������  ��������������������������������� ������������������������  (������������������������������ - ������������ ���������������������������������) ��������������������� ��������������������������������� ���������������.  


��������������������������������������� ������������������������ ������������������ ��������������������������������������� ��������� ������������������������������ ��������������������� ������������������������������������������������.  ��������������������������� ������������������������ ������������������ ������������������ ������������������������ ���������������������������������������, ������������������������������������������ ������������������������ ���������������.      





2


������������������������������������ ���������������������, ��������������������� ������������ ������������������  ���������������������.  ��������������������� ���������, ������������������������ ��������������������������� ��������������� ������������������������������.  


������������������������ ��������������� ��������������� ������������������������ ��������������������� ������������������������ ������������������ ������������ ��������� ��������������������������������������� ��������������������� ��������������� ������������ ������������������������ ������������������������.  ��������������� ������������������������������������ ������������������������������������������ ������������������������������, ������������������������������������ ��������������������������������������������������������� ������������������������ ������������������������������.  ������������������������ ��������������������� ��������������������� ��������� ������������ ������������������ ��������������������������� ��������������� ��������������� ������������������.  


��������������������� ��������������� ���������������������������������, ��������� ��������������������� ��������� ������������ ��������������� ��������������������������� ������������������������������ ������������,  ������������������������������������������ ������������������������ ��������������������������������� ��������������������������� ���������������������.  ������������������������ ������������ ������������������������������������ ��������������������������������������������������� ��������������������������������������� ������������������ ������������ ��������������� ������������������������������.  ��������������������������� ������������������������������ ��������������������� ��������������������� ��������������������������� ���������������������, ������������������������������������ ������������������������������������������ ���������������������������������������.   ��������������������������� ������������������������ ��������������������������������� ������ ������������������������. ������������������������������ ��������������������� ��������������������������� ������������������ ��������������������� ���������������������������������������.  ������������������ ������������ ������������������������������������;  ��������������������������� ������������������ ������������������������������ ���������������������������������.  ������������������������������������ ���������������������, ��������������������������������� ������������������ ���������������������!    


��������������������������� ������������������������������ ������������������������ ������������ ���������������������, ��������������������������������������������� ������������, ��������������� ��������������������������������� ��������� ��������������������������� ��������������������� ������������������������������ ��������������� ������������������.  ��������������������������������� ������������������ ������������������ ��������� ���������������, ��������������������������������� ������������������������ ������������ ��������������� ��������������������������� ��������������������� - ��������������������������������������������������� ��������������������������� ������������������������������������ ���������������������������������������������.  ������������������, ������������������������������, ��������������������������������� ��������������� ���������������������������������������!��� ��������������� ������������ ��������������������������������������� ��������������� ��������� ���������������������������.  


���������������, ������������ ���������������������������, ��������������������������������������������� ��������������������� ��������������������������������� ��������������������� ��������������� ��������������������������� ��������������������� ��������������������� ������������������������������ ������������������������������.  ��������������� ��������������������� ������������������������������ ��������� ��������������������� ������������������.  ���������������������������, ��������������������� ��������������������������� ��������������������������������� ��������������� ��������������������������� ��������������� ������������������ ������������������ ������������������������������ ���������������.  ��������������������� ��������������������������� ��������� ��������������������������������������� ��������� ��������������������� ��������������������� ������������ ������������������������ ������������������, ������������������ ��������������������������� ��������������������� ��������������� ��������������������������������������� ������������ ��������������������� ��������������������������������������������������� ������������������������������ ������������������������������������ ������������������ ��������������������������� ������������������������.  


������������ ��������������������������� ��������������������������� ��������������������������������������� ��������������� ������������������������������ ��������� ��������������� ���������������. ���������������������������������������������, ������������������������������, ������������������������������, ���������������������������������, ������������������������������, ������������������������������������������, ������������������������������������ ������������������������������ ��������������������� ��������������������� ���������������������.  ��������� ��������������� ������������������������������������������, ������������������������������������ ������������������������������������������ ��������� ���������������������������������.  ���������������, ��������������������������������������� ������������������������������ ������������������������������������������ ������������ ������������������ ������������������������������.  ��������������������� ������������������ ������������������ ������������������������ ������������������ ������������������������ ��������������������� ������������ ��������������������������������� ������������������ ��������������������� ������������������������ ������������������������ ���������������������������������������������������.    


3


������������������ ������������������ ��������������� ������������������������������������ ������������������������ ������������������������������������������ ��������������������������������� ������������������������ ������������ ���������������������������������������.  ��������������������� ������������������ ��������������������������� ��������������������������� ������������������������, ������������, ������������, ������������, ���������������������, ������������ ��������������� ��������������������������� ������������������������������ ������������������ ��������������������������� ��������������� ��������������������������������������������� ���������������������������, ��������������� ��������������������������������� - ������������������ ��������������������������� ������������ ���������������������������������.  ��������������������� ������������, ������������������������ ��������������������������������� ��������������� ��������������������������������������������� ��������������������������������������� ������������������������, ������������������ ������������������ ������������������ ��������������� ������������������ ���������������������������������.  ��������������� ��������������������������������������� ������������������������ ���������������������������������������.  ������������������ ������������������������ ������������������������ ��������������������� ��������������������������� ������������������������������ ������������������������.  ������������������������ ������������������������������������ ������������������ ��������������������������� ��������������������������� ������������������������ ������������������, ������������������ ������������������������ ��������������������� ��������������������������� ������������������������������������ ��������������������������� ������������������ ������������������������������ ��������������� ������������������.  


������������������ ��������������� ��������������������� ��������������������� ��������������� ������������!    ���������, ������������������������������ ��������������������������������������� ������������������������������ ��������������� ��������������� ������������������������.  ��������������������������������������� ������������ ��������������� ��������������������� ���������������������.  ������������ ������������������������������������ ��������������������������������������� ��������������������� ��������������������� ���������������.  ������������������������������������ ��������������������������� ������������������ ������������������ ������������������������ ������������������ ������������������������.  ��������������� ������������������������������������ ��������������������� ��������������������������������������� ��������������������� ������������������������������������������������, ������������������������������������ ���������������������������������.   ������������ ������������������, ��������������������������������������� ��������������������� ������������������������ ������������ ��������������������� ��������������� ��������������� ���������������������������������.  ������������ ��������������������������������������� ������������������������������ ������������������������������.  ��������������������������� ������������������������, ������������������������������������������ ���������������������������������.   ������������ ������������������������, ������������������������������ ������������������������������������ ��������������������������������������� ��������������������������������������������������������������������������������� ������������������ ��������������� ���������������������������.  ������������������, ������������������, ������������������������������������������������������ ��������������� ��������������� ���������������������������������������, ������������ ��������������������������� ��������������������������� ��������������������������������������� ��������� ��������� ��������������������� ��������������������� ������������.


��������������������������� ������������ ������������������������������, ��������������������������� ��������������� ��������������������������������� ���������������������������������������.  ���������������, ������������������������ ���������������������������, ������������������������ ��������������������������������� ��������� ������������������������ ������������������������������������.  ������������ ��������������������������������� ��������������������������������������� ������������������ ��������������������������������������� ���������������.   ������������ ������������������ ������������ ��������������������� ���������������.  ��������������������������� ������������������������ ������������������ ��������������������� ������������ ������������������������������.  ������������ ��������������������������������� ������������������������������ ������������ ��������������������������� ������������������������������������ ���������.  ������������ ������������������������������������������������������  ������������ ��������������������������������������� ��������������������������� ���������.   ��������������������������� ������������ ��������������� ��������������������������������������� ��������������������������������������� ������������������ ���������������������������������, ��������������� ������������ ��������������������� ��������������������� ������������������������ ��������������� ������������������������������.  


������������������������������������ ������������������������������������������������, ��������������������� ��������������������������� ������������������������������ ������������������������������������������������.  ������������������������ ������������������������������ ��������������������� ��������������������������������� ���������������, ������������������������������������������������������������������ ������������������������������������������ ��������������� ������������ ������������������ ������������������������������ ������������������������������������ ���������������������������.   ������������������ ������������������ ������������������������������ ������������������, ��������������������������� ������������������������������ ������������������ ������������������������������������.  ������������������ ��������������������������� ��������������������������� ��������������������������������������������� ������������ ��������������������������� ������������������������, ��������� ��������������������������������� ��������������������������������������������� ������������������ ������������.  ��������������������������������������� ������������������������ ���������������������������������������������;  ������������ ���������������������, ������������������������������������������������ ������������������������������ ������������������.  


������������������������ ������������������������������������ ������������������������ ���������������������������, ��������������� ������������������������������������ ���������������������������������������. ���������������������, ��������������� ��������������������������������������� ������������������������������������������ ��������������� ��������������������������������������� ������������������������ ���������������������������������������.  ��������������������� ��������������� ������������������������, ������������������������������������; ��������������������������������������������� ���������������������������������������; ��������������������������� ��������������������������� ���������������������������������.  ������������������������, ��������������������������� ��������������������� ���������������������������.  ������������ ��������������������������������������� ������������������������ ������������������������������������ ������������������������ ��������������� ������������������.  ������������������������������������ ��������������������������� ���������.  ��������������������� ��������������� ������������������ ��������������������� ��������������������������� ������������������������������.  ��������������� ��������������������� ������������������ ��������������� ��������������� ������������������.  ���������������������, ��������������� ������������������������ ���������.    


��������������������������������������� ������������������������������������ ��������������������������������� ���������������������, ������������������������������ ������������������������������������������ ��������������������� ��������������� ��������� ��������������� ������������������������.  ������������������������������������ ��������������� ������������������������ ������������������������������������������������������ ��������������������������� ������������������������������ ������������������������������ ������������ ��������������������������� ��������������� ������������������������.  ��������� ���������������������������������������, ��������������������� ��������� ������������������������������������������ ��������������� ��������������� ������������������������.  ���������������������������, ������������������ ������������������������������ ��������������������������������� ���������.  


������������������������ ������������������������������������������ ������������������������������ ������������ ��������������������������������� ��������������������������� ��������������� ���������������������, ���������������.  ������������������������������������������������������ ��������������������� ������������ ������������ ��������������� ��������������������� ������������������������ ������������ ������������ ������������������������������������.  ������������������, ������������������������������������������������ ��������������������������������� ��������������������������� ������������������������ ������������ ��������� ���������������������������.  ��������������������������������� ��������������������� ������������������������������ ��������������� ������������������.  ������������������������������ ��������������������� ������������������ ������������������������������ ��������������������������� ��������������������� ������������������������������ ��������������������������� ��������������������� ��������������������������������� ��������������������������������� ��������������������������������������� ������������������������ ������������������������������.   ������������������, ��������������������������������������� ��������� ������������������������������������ ��������������������� ��������������� ��������� ���������������������������������.  ������������������ ������������������������������ ��������������� ������������������������ ������������������������������������������ ������������ ��������������� ������������������������ ��������������� ���������������������������������.  ������������ ��������������������� ��������������������� ��������������������� ������������ ��������������������������������������������� ������������������������.  ��������� ������������������������������������������������������������������ ��������������� ���������������������������������������������������������.


4


������������������������ ��������������������������������� ��������

 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on April 16, 2022 17:13

குதிரைவால் - இசைவும் சிதைவும்!

(இந்தக் கட்டுரையைப் படிப்பதற்கு படம் பார்த்திருக்க வேண்டுமென்ற அவசியமில்லை.  பார்த்தவர், பார்க்காதவர் என்ற பேதமின்றி இருபாலருக்கும் இக்கட்டுரை விளங்காது!)



1


ஒரு மனிதனின் உடல் உருமாறுகிறது.  அதற்கானக் காரணங்களைத் தேடுவதே கதை.  இந்தக் தேடலில் கனவுகளுக்குக் குறி சொல்லும் பாட்டி வருகிறார்;  உளவியல் பேசும் கணிதப் பேராசிரியர் வருகிறார்; வாழ்க வளமுடன் உபாசகர் ஒருவரும் வருகிறார்.  இதனிடையே, இறந்து போன பக்கத்து வீட்டுக்காரரைப் பார்க்கிறான்; பணிபுரியும் வங்கியில் தகராறு செய்கிறான். அவனுக்கு முளைத்த குதிரைவால் ஒரு குறியீடு என்று படத்திலேயே சொல்லப்படுகிறது.  பால்யக் காதலைக் குறிப்பதாகவும் கூட.  ஒரு கட்டத்தில் அக்காதல் அவனைத்தேடி அறைக்கே வந்து விடுகிறது.  அதன் பின், மலைக்கிராம பால்யத்தை விவரிக்கிறார்கள். இறந்து போன சிறுதோழி நினைவுக்கு வருகிறாள்.  அவளுடைய மரணம் தொடர்பாக அவனுக்கிருந்த குற்றவுணர்வு நினைவுக்கு வருகிறது.  உடலுரு மாற்றத்தில் ஆரம்பித்த கதைக்கு ‘கடைசியில்..’ என்று சொல்வதற்கு எதுவும் இருக்கவில்லை. சொல்ல விரும்பினால், ‘கடைசியில் படம் முடிந்து விடுகிறது’ என்று தான் சொல்ல வேண்டும். 


‘மனம் சிதைவுற்றவன் தனது தன்னிலையை மீட்டுருவாக்கும் பயணத்தை’ படம் சொல்ல வருவதாக நான் யூகித்துக் கொள்கிறேன். குதிரைவால், மனச்சிதைவின் வெளிப்புற தோற்றம். திடீரென்று தனக்கு வால் முளைத்திருப்பதாய் உணரும் மனிதன், ’தன்னிலை’ சிதற ஏற்படும் கந்தரகோலத்தை எவ்வாறு எதிர்கொள்கிறான் என்பதைப் படம் சொல்கிறது.  மனப்பிறழ்வு என்பதால் ஃப்ராய்டும் இருக்கிறார்.  உளப்பகுப்பாய்வின் கனவுகளுக்கான விளக்கங்களை விடவும் நம்மூர்க் கிழவிகளின் கனவு விளக்கங்கள் அர்த்தபூர்வமானவை என்றொரு சரடும் இடையில் உண்டு.   அதே நேரம், உளவியல் பரிந்துரைக்கும் சிகிச்சை முறையில்  வெளிப்படும் அதிகாரம்  (உளவியலாளர் - மனம் பிறழ்ந்தவர்) குறித்த விமர்சனமும் உண்டு.  


மனப்பிறழ்ச்சி குறித்து இத்தனை முஸ்தீபுகளோடு ஒரு திரைப்படம் தமிழில் வந்திருக்கவில்லை.  முதற்படம் என்பதால் அதற்கே உண்டான அத்தனைக் குழப்பங்களும், ஆச்சரியங்களும் படத்தில் உண்டு.      





2


மனச்சிதைவின் ஆரம்பம், தன்னைத் தானே பாரமாக  உணர்தல்.  அத்தோடு கூட, புறவுலகை அபாரமெனக் கண்டு மிரளுதலும்.  


‘தன்னைப் பாரம் என்று உணர்தல்’ என்றால் தன்னுடலை அல்லது மனதை ஓர் ஒழுங்கமைப்பாக யோசிக்க இயலாத போது தோன்றும் அந்நியம்.  இங்கு சொல்லப்படும் ‘ஒழுங்கமைப்பாக யோசித்தலை’, ஒவ்வொருவரும் புறவுலகத்திலிருந்தே பெற்றுக் கொள்கிறோம்.  புறவுலகு என்றால் ஒவ்வொரு தனி மனித உடலும் புழங்கும் சூழல் என்று பொருள்.  


கண்ணாடி பிம்ப அனுபவத்தில், ஒரு குழந்தை தன் உடலை முதல் முறையாகப் பார்க்கும் போது,  புறச்சூழலையும் சேர்த்தே பார்க்கிறது என்கிறார் லெக்கன்.  தன்னுடல் என்ற உணர்விற்கும் புறச்சூழலுக்குமான ஒத்திசைவிலேயே ‘நான்’ என்ற யோசனை பிறக்கிறது.  குழந்தைப் பருவத்தில் நிகழும் இத்தகைய ‘தன்னுடல் அறிதல்’, புறச்சூழலின் அங்கீகாரமின்றி சாத்தியமில்லை.   புறத்தோடு அவ்வுடல் ஒத்திசைந்தே ஆக வேண்டும். அப்படியொரு ஒத்திசை உருவாகும் பொழுதே குழந்தை அமைதியடைகிறது.  இல்லாத போதோ சிதைவடைகிறது;  இச்சிதைவே உடலைப் பாரமாகவும் மாற்றுகிறது.  மனச்சிதைவின் ஆரம்பம், தன்னைத்தானே பாரமாக உணர்தல்!    


லெக்கனைப் பொறுத்தவரை ஆடிபிம்ப நிலை என்றால், ‘அக்குழந்தையின் உடல், அதைச் சூழ்ந்துள்ள பிற மனிதர்கள் மற்றும் பொருட்கள்’ என்று பொருள்.  கட்புலன்கள் வழியாக உணரும் தன் னுடல், கண்ணாடியில் தெரியும் அதன் பிரதி பிம்பமும் சூழலும் - இவற்றிற்கிடையிலான ஒத்திசைவே மனச்சமநிலையை தோற்றுவிக்கிறது.  அல்லது, அக்குழந்தை, ‘அப்படியொரு அமைதி வழங்கப்பட்டது!’ என்று நம்ப ஆரம்பிக்கிறது என்று கூட சொல்லலாம்.  


ஆனால், வெகு சீக்கிரமே, அப்பிரதிபிம்பம் காலியாக இருப்பதாகக் குழந்தை உணரத் தொடங்கும் என்றும் லெக்கன் எச்சரித்து விடுகிறார்.  பெற்ற அமைதியை இழப்பதற்கு இது போதுமான காரணம்.  போதாதற்கு, அக்காலி பிம்பத்தை சமூகவயமாதல் மூலம் விதவிதமாக இட்டு நிரப்ப சமூகக் காரணிகளும் உண்டு.  பிறந்து பதினெட்டு மாத காலத்திற்குள் ஒரு குழந்தை அடையும் இந்த ஆடிபிம்ப உணர்வு, அதனைத் தொடர்ந்து நிகழும் இட்டு நிரப்புதல்களே அதன் தன்னிலை உருவாக்கங்களுக்கு அடித்தளமாக விளங்குகிறது என்பது லெக்கனின் அனுமானம்.  


காலி பிம்பத்தை விதவிதமான அடையாளங்களால் இட்டு நிரப்புவது ஒரு தொடர் செயல். நிர்மாணிப்பதும், மறுப்பதும், துறப்பதும், சிதைப்பதும், வரிப்பதும், கைப்பற்றுவதும், மறுநிர்மாணம் செய்வதுமென தொடரும் இடையறாத நிகழ்வு.  சில நேரம் தன்னுணர்வோடும், பெரும்பாலும் அனிச்சையாகவும் இவை நிகழ்கின்றன.  ஆனால், எக்கணத்திலும் அப்பிம்பம் பின்னெப்போதும் காலி நிலையை அடைவதில்லை.  ஆதியில் அடைந்த ‘காலி’ ஆடிபிம்ப உணர்வை எவராலும் திரும்ப அடைய முடிவதில்லை என்பதை லெக்கன் மீண்டும் மீண்டும் வலியுறுத்துகிறார்.    


3


‘பிம்ப அமைதி’ என்று சொல்லப்படும் தனக்கும் புறத்திற்குமான ஒத்திசைவைப் பொறுத்து எந்த மாற்றமுமில்லை.  காலியாக இருந்த பிம்பத்தை நாளடைவில் வர்க்கம், மொழி, பால், இனம், பண்பாடு, மதம் போன்ற ‘இன்னபிற’ காரணிகளால் மனிதன் நிரப்பிக் கொள்ள முயற்சிக்கிறான் என்றாலும், ஆரம்ப ‘பிரதிபிம்ப - சூழல்’ ஒத்திசைவை மீறி எதுவுமில்லை.  ஒவ்வொரு முறை, வெவ்வேறு அடையாளங்கள் மூலம் அப்பிரதிபிம்பம் நிரப்பப்படும் பொழுதும், மொழியே சூழலாக நின்று அதைச் செய்து முடிக்கிறது.  எல்லா அடையாளங்களும் மொழியால் செய்யப்பட்டவை.  மொழியே அவ்வமைதி குலைந்து போகாமல் தொடர்ந்து காப்பாற்றி வருகிறது.  எந்தவொரு அடையாளத்தைக் கொண்டு பிம்பத்தை நிரப்பிக் கொள்ளும் போதும், அதற்கே உரித்தான சூழலோடு அம்மனிதர் ‘இசைவிற்கான’ ஒப்பந்தம் செய்து கொள்கிறார் என்று பொருள்.  


இயைதல் உண்டு என்றால் மீறலும் உண்டு தானே!    இதை, டெலியூஸின் வார்த்தைகளில் ‘வேற்றுமை’ என்று சொல்ல முடியும்.  சூழலிலிருந்து வேறு பட்டு விலகிச் செல்வது.  தானே தன்னுணர்வோடு சூழலிலிருந்து விலகிச் செல்வதே மீறல்.  படைப்பாக்கச் செயல்பாடு இதற்கு சிறந்த உதாரணமாக இருக்க முடியும்.  சூழல் சொல்லக்கூடிய எதுவும் படைப்பாளிக்கு ஏற்கனவே சொல்லப்பட்டவையாக, பழங்கதையாகத் தோன்றுகிறது.   இந்த உணர்வு, சூழலிலிருந்து கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவன் விலகிச் செல்ல முதற் காரணமாகிறது.  அவன் அந்நியவுணர்வை வளர்த்துக் கொள்கிறான்.  மாறுபட்டு அணுகவும், சிந்திக்கவுமாக இருக்கிறான்.   இந்த ‘அந்நிய’, ‘மாறுபட்ட’ வேற்றுமையும் சமூகச்சூழலால் அங்கீகரிக்கப்பட்டிருக்கிறது என்பதே இங்கு முக்கியம்.  அதாவது, மனிதன், பழங்கதைகளிலிருந்து விலகி நிற்க விரும்புவதும், வேறு மாதிரியாக சிந்திக்க விரும்புவதும் கூட ஒரு வகையில் பழங்கதை தான்.


படைப்பாளி என்ற அந்தஸ்தோடு, வேறுபட்டு நிற்க சமூகச்சூழல் அனுமதிக்கிறது.  கூடவே, செல்லமாக பைத்தியம், கிறுக்கு என்றெல்லாம் கூட அழைக்கத் தொடங்குகிறது.  இந்த ஏற்பாட்டில் படைப்பாளிக்கு எவ்வித ஆட்சேபணைகளும் இல்லை.   அதன் பழமையை அவன் உணர்வதே இல்லை.  வேறுபட்டு நிற்கும் கணத்தை மட்டுமே அவன் உணர்கிறான்.  இந்த ஏற்பாட்டில் அவனுக்குப் பூரண சம்மதமும் திருப்தியும் கூட.  இந்த ‘வேற்றுமையில்’அவன்  மனம் சிதையுறாததின் சூட்சுமம் இது.   தொடர்ந்து அவன் தன்னை சூழலிலிருந்து வேறுபடுத்திக் கொண்டே இருந்தாலும், சூழல் அவனை ஏதோவொரு வகையில் அரவணைத்த படியே இருக்கிறது.  


படைப்பூக்கம் நிரம்பியவர்களால், சூழலில் ஏற்படுகிற மாற்றங்கள் கவனத்திற்குரியவை.  வழக்கமான தன்னிலைகளை மட்டுமே அனுமதிக்கிற சூழல், ‘மாறுபடுகிறவர்களையும்’ அங்கீகரிப்பதன் மூலம் தனது பரிணாம வளர்ச்சியை தக்கவைத்துக் கொள்கிறது.   அப்படி இல்லாத பட்சத்தில் சமூகம், ‘நிலையான’ கற்படிவமாக இறந்து போயிருக்கும்.  சமூகம் தொடர்ந்து உருமாறிக் கொண்டிருக்கிறது என்ற உண்மையின் அடிப்படை, அது வேற்றுமைகளை அங்கீகரிக்கிறது என்பது தான்.  உருமாற்றங்களே வரலாற்றை உருவாக்குகின்றன;  அந்த வகையில், வேற்றுமைகளுக்கான அங்கீகாரமே வரலாறு.  


எல்லைகளை வரையறுக்கும் எந்தவொரு அமைப்பும், எல்லை மீறல்களையும் வரையறுக்கிறது. ஏனெனில், எல்லை மீறுகிறவர்களை அங்கீகரிப்பதன் மூலமே அச்சமூகத்தின் எல்லைகள் விரிவடைகின்றன.  இத்தகைய எல்லை மீறல்கள், சாத்வீகமானவை; கட்புலன்களுக்கு அப்பாற்பட்டவை; ‘ஆநின்று’ காலத்தில் செயல்படுபவை.  என்பதால், உடனடியாய் கண்டறிய முடியாதவை.  சமூக உருமாற்றங்களை யாராலும் உணரமுடியாமல் போவதற்கு இதுவே காரணம்.  பரிணாமத்தின் சூட்சுமம் இது.  எல்லாம் கடந்த பின்பே மாற்றம் அறிவுக்கு எட்டுகிறது.  அறிவு என்றால் கட்புல அறிவு என்று பொருள்.  ஏனெனில், அதுவே வரலாறும் கூட.    


படைப்பாளிக்கு வழங்கப்படும் ‘வேறுபடும்’ உரிமையை, மனச்சிதைவை சமூகவயமாக்கும் முயற்சி என்று கூட சொல்ல முடியும்.  படைப்பூக்கம் நிறைய பேருக்கு மனச்சிதைவிலிருந்து வெளிவரும் உத்தியாகப் பயன்படுவதை நாம் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும்.  கலை வெளிப்பாடுகள், வடிகால் போல செயல்படுகின்றன என்று சொல்ல வேண்டும்.  சடங்குகள், கூட்டு வடிகாலாகச் செயல்படுவது போல.  


உடலளவில் உருமாற்றமடைந்த ஒருவனுக்கு மனம் சிதைவடையும் சாத்தியம் உண்டா என்றால், உண்டு.  அவ்வுருமாற்றத்தின் காரணமாக அவன் தனது பிம்ப அமைதியை இழக்கும் போது மனம் பிறழக்கூடும்.  அதாவது, புறச்சூழலுக்கும் அவனுக்குமான ஒத்திசைவு குலையும் போதே இது நடக்கிறது.  தன்னிலையின் அமைதியை இழக்கிறான் என்று பொருள்.  குதிரைவால் முளைத்த மனிதன் புறச்சூழல் ஒத்திசைவை எவ்வாறு இழக்கிறான் என்பதற்கு போதுமான விபரங்களையோ சான்றுகளையோ அத்திரைப்படம் நமக்குத் தருவதில்லை.   அதனால், அக்கதையாடலில் ஒரு பார்வையாளராக நம்மால் பங்கு பெற முடிவதில்லை.  உடலுரு மாறியவனின் கதையை மூன்றாம் நிலையிலிருந்து தான் கேட்க வேண்டும் என்று அவசியமில்லை.  வால் முளைத்த மனிதனாக நம்மையே நாம் நினைத்துக்கொள்ள முடியும்.  அது சாத்தியமாகியிருக்கிறதா என்று கேட்டுப்பார்க்கலாம்.


4


ஒருவனின் புட்டத்தில் குதிரைவால் முளைத்திருக்கிறது என்ற தகவல் என்ன மாதிரியான உணர்வுகளை ஏற்படுத்தக்கூடும்?  அம்மனிதனின் சிக்கல் பொதுச்சிக்கலாக மாறியிருக்கிறதா?  திரைப்படத்தின் கதையோட்டத்தில் அப்படியொரு பாவனையைப் பார்க்க முடிகிறது.  அதாவது, ‘வால் முளைத்த மனிதன்’ என்ற சித்திரம் எல்லா ஆண்களின் உளச்சிக்கலை வெளிப்படுத்துகிறது என்ற தொனியை திரைப்படம் வெளிப்படுத்துகிறது.  ஆண்குறியின் போலியாக அதை சித்தரிக்க விரும்பியிருக்க வேண்டும்.  ஆடைக்குள் அதை திணித்துக் கொள்ளத் தவிப்பதும், பொது இடத்தில் அது திமிறி வெளிப்பட்டு விடுவதும், சுற்றிலுமுள்ள பெண்கள் அலறுவதும், ஆண்கள் விரட்டுவதுமான காட்சியின் அர்த்தம் அவ்வால் ஆண்மையைச் சுட்டுவதாக நினைத்திருக்கலாம்.  ஆனால், இந்த விஷயத்தையும் மேற்கொண்டு பேசாமல் தவிர்க்கிறது திரைப்படம்.  தனது பாலுறுப்பை காட்சிப்படுத்தும் ஆண் என்ற செய்தி கூட படத்தின் தன்மையை மாற்றியிருக்க முடியும்.  ஆனால், படத்தில் பேசப்படும் பிரச்சினை அதுவும் அல்ல.  வால் முளைத்த மனிதன் உடலுரு மாற்றத்தினால் துயருறுகிறான் என்ற செய்தியே திரும்பத்திரும்ப சொல்லப்படுகிறது.  ஒரு பொதுவான மானுடத் துயரத்தைப் போல.  காஃப்காவின் மெட்டமார்பசிஸைப் போல. 


5


உடல் ரீதியான மாற்றம் நிகழ்ந்திருக்கிறது என்ற காரணத்திற்காக ‘குதிரை வால் விவகாரம்’ காஃப்காத்தனமானது என்ற முடிவிற்கு உடனடியாய் வந்து விட முடியவில்லை.  மெட்டமார்பிசியஸில் காஃப்கா சித்தரிக்கும் உருமாற்றம் இயல்பாகவே வலி நிரம்பியது.  அவனால் தன்னுடலை விருப்பம் போல இயக்க முடியவில்லை.  எழுந்து உட்கார்வதற்கும், அதன் பின் நிற்பதற்கும் அவன் செய்கிற போராட்டம், ஒவ்வொரு மனித உயிரும் பிறந்த ஒன்றரை வருடங்களில் அடைந்த ‘தொல்துயர’த்திற்குச் சமம்.  ஏறக்குறைய கிரகரி சாம்ஸா ஒரு கைக்குழந்தையின் வேதனையை அடைந்து கொண்டிருப்பதை அக்கதையில் நாம் உணர்கிறோம்.  காஃப்காவின் உருமாற்றம் உடல் சார்ந்தது என்றாலும், அச்சித்தரிப்பின் பலம் அது உருவாக்கும் தொல்துயர ஞாபகத்தில் உறைந்திருந்தது.


‘குதிரைவால் முளைத்த மனிதன்’ என்ற செய்தி அடிப்படையில் ஒரு நகைச்சுவை.  அப்படியொரு மனிதனின் உடல் ரீதியான சங்கடங்களை விடவும், அது எப்படி தோற்றமளிக்கிறது என்று வேடிக்கைப் பார்க்கும் மனநிலையையே அது உருவாக்க வல்லது.  ஏனெனில், வால், பரிணாம வளர்ச்சியில் மனிதன் இழந்த ஒரு உறுப்பு என்பது நமக்குத் தெரியும்.  இன்னும் குறிப்பாக, அதன் எச்சமாக, எல்லாருடைய முதுகெலும்பின் நுனியிலும் ஒரு சிறு குருத்து இருப்பதும் தெரியும்.  ‘வால் நரர்’, ஒரு தொன்மம்.  ஆதி இயல்புகளோடு வாழ்ந்த வானரக்கூட்டம் பற்றிய ஞாபகங்கள் நம்மிடம் உண்டு.  படத்தில் அந்தக் கதாபாத்திரத்திற்கு குரங்கு வால் முளைத்திருந்தது என்றால், அனுமனின் அவதாரமாக மாற்றப்பட்டிருக்கும் சாத்தியமே அதிகம்.  


வால் ஏன் காஃப்காத்தன்மையை தோற்றுவிக்காது என்பதற்கு இதுவே முக்கிய காரணம்.  ஏனெனில், வால், மனிதர்கள் இழந்த மிக முக்கியமான உடலுறுப்பு.  நிறைய மிருகங்களுக்கு வாலே பலம்.  அப்படியொரு பலம் பொருந்திய, கவர்ச்சிகரமான உடலுறுப்பை ஒரு மனிதன் பெறுகிறான் என்றால், அது அவனுக்கு சங்கடத்தை விளைவிப்பதை விடவும்,  சாகசங்களையே அதிகம் விளைவிக்கும்.  குதிரையின் வால் ‘ஆண்மையின் அடையாளம்’ என்று திரைப்படத்தில் சொல்லப்படுவது ஒரு சான்று.  Rob Schneider  நடித்த The Animal என்ற திரைப்படம் , இப்பிரச்சினையின் பொழுதுபோக்கு வடிவத்தை ஆதாரமாகக் கொண்டு தயாரிக்கப்பட்டது.  ‘விலங்காக மாறும் மனிதன்’, நாட்டுப்புறக்கதை மரபில் பிரபலமானவொரு கதைக்கூறு.  அவ்வாறு மாறுகிற மனிதர்கள், மிருக குணத்தை வெளிப்படுத்துவதை பெரும்பாலும் ரகசியமாகவே வைத்திருக்கிறார்கள் என்றே நாட்டுப்புறக்கதைகள் சொல்கின்றன.  இதற்கு எதிர்நிலையில், மனிதனாக மாறும் விலங்குக் கதைகளும் ஏராளம் உண்டு - மீன்ராசாக் கதை, ஆமைராசாக்கதை, பாம்புராசாக்கதை! மனிதத்தன்னிலையால் நிறைவேற்ற முடியாத காரியங்களை விலங்குத்தன்னிலை மூலம் நிகழ்த்துவதே இக்கதைகளின் அரிச்சுவடி. 


காஃப்காவின் ‘உருமாற்ற’த்தில் சாகசத் தன்மைக்குப் பதில் அனாதரவான சூழல் உருவாக்கப்படுகிறது.  உருமாற்றமடைந்த கிரகரி, ஓர் ஏதிலி.  தன்னுடலைத் தானே நிர்வகிக்கத் தெரியாதது முதல் நவீன உலகின் எந்த நெருக்கடியையும் எதிர்கொள்ள முடியாதது வரையிலான ‘தூய ஏதிலி’.  இன்னமும் தலை சரிவர நிற்காத, ஐம்புலந தெளிவுகளற்ற, உணர்வு பேதங்களற்ற பச்சிளங்குழந்தை போன்ற ஏதிலி.  லெக்கன் குறிப்பிடும் திரும்பிச் செல்ல முடியாத ‘கற்பனா நிலைக்குத்’ திரும்பியவனின் கதையையே காஃப்கா எழுதுகிறார்.  


குதிரைவால் என்ற கற்பனையின் எல்லை இப்பொழுது உங்களுக்கு விளங்கியிருக்கும்.  நாட்டுப்புறக்கதை மரபு சொல்வது போல, அது இன்னொரு இணைத் தன்னிலையாக வெளிப்படவில்லை.  அதே போல, நவீனக் கதை சொல்லல் உருவாக்கும் குழப்பமான தன்னிலையையும் சுட்டவில்லை.  அதுவொரு வேண்டாத, அனாவசிய உறுப்பு போல பாவிக்கப்படுகிறது.  இன்னும் விளக்கமாகச் சொல்வது என்றால், அக்குதிரைவால் அவனுக்கு குதிரையின் குணங்களைக் கொண்டு வரவில்லை; ஏதிலி நிலையையும் உருவாக்கவில்லை.  


திடீரென முளைத்த குதிரைவாலால் அக்கதாபாத்திரம் அடையும் உணர்வுக் குழப்பங்கள் நமக்குத் தெளிவாகக் காட்டப்படுவதில்லை.  அதனாலேயே, அக்கதாபாத்திரம் தனது பால்யத்திற்கு மேற்கொள்ளும் பயணத்தில் நமக்கு அக்கறையில்லாமல் போகிறது.  


6


‘ஆதி காரணத்தைத் தேடிப் போதலே’ உளப்பகுப்பாய்வும் மதமும் கைகோர்த்துக் கொள்ளும் இடம்.  அதிலும் அந்த ஆதி காரணம் என்று சொல்லி ஒரு ‘பூர்வ குறைபாட்டைக்’ கண்டுபிடிப்பது அவ்விரண்டின் இயல்பு.  ஒரு அமுக்கப்பட்ட உணர்வு அல்லது வல்லந்தமாய் மறுக்கப்பட்ட உரிமை அல்லது நிகழ்த்தப்பட்ட வன்முறை அல்லது செய்யப்பட்ட அவமரியாதை அல்லது சிதைக்கப்பட்ட சுயம், என்று ஏதாவதொரு தொல் ஞாபகத்தை மீட்டெடுப்பதை உலகின் அத்தனை சமயத்தலைவர்களும் செய்ததைப் போலவே சிக்மண்ட் ஃப்ராய்டும் செய்கிறார்.  மனதின் அடியாளத்தில் (நனவிலி), வியர்வை சொட்ட சொட்ட, நடுங்கியபடி, ஒளிந்து வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் பூர்வ பயத்தை கற்பனை செய்வதும், நிகழ்காலக் கொடூரங்களின் காரணகர்த்தா என்று அதனை அறிவிப்பதும் ஃப்ராய்டின் மனச்சிக்கலாக இருந்தது.  அவருடைய ‘ஓநாய்மனிதன்’ அனுபவத்தில் இதை மிகத் தெளிவாக செய்தும் காட்டி விடுகிறார்.  


நவீன வாழ்க்கை ஏற்படுத்தக் கூடிய அத்தனை மனச் சிடுக்குகளுக்கும் ரிஷிமூலம் என ஒரு ‘முதற்பயத்தை’ கொண்டு வந்து நிறுத்துவது மிக எளிய கதை வடிவம். இந்தக் கதை வடிவத்தை ஒவ்வொரு மனிதரும் தனது ஞாபகத்திலிருந்து(?) வருவித்துக் கொள்ள முடியும் என்பதே அதிலிருக்கும் லாகிரி.  இந்த வஸ்துவையே உளஇயக்கவியல் மிகச் சாதுர்யமாகப் பயன்படுத்துகிறது.  இதையொரு ‘நனவிலிப் பயணமாகவே’ அது வடிவமைத்து வைத்திருக்கிறது.  கனவில் ஏறி, ஒவ்வொருவராலும், தத்தம் நனவிலியில் போய் இறங்கிக் கொள்ள முடிகிறது.  அங்கு உலவிக் கொண்டிருக்கும் ஆதிபயத்தை வெட்டி வீழ்த்தி, மனச்சிதைவுற்றக் கதையை சுபமாக முடிக்கத் தெரிகிறது.  முதன்முதலில் டெலியூஸெ இந்த ‘ஈடிப்பஸ் எதேச்சதிகாரத்திற்கு’ எதிரானக் குரலை எழுப்புகிறார்.  


‘ஈடிப்பஸ் சிக்கல்’, மதங்களின் சாயலில் பிறந்திருக்கும் அறிவியல் கருத்தாக்கம்.   தன்னை நெருங்குகிற ஒவ்வொருவரையும்  அது தன்வயப்படுத்தி விடுகிறது.  அது, ஒரு வகையான காலனியாதிக்கம்.  அதன் காரணமாகத் தான் டெலியூஸ் அக்கருத்தாக்கத்தை ‘எதேச்சதிகாரம்’ என்றும் வரையறுக்கிறார்.  ‘குடும்ப அமைப்பு ஒவ்வொருவரின் பால்யத்திலும் நிகழ்த்தும் வன்முறையே நவீன வாழ்வின் தனிமனித நெருக்கடியாக உருமாறுகிறது’ என்ற சித்திரம்  தொடர்ச்சியானஆழ் பாதகங்களை ஏற்படுத்துகிறது: ஒன்று, ஆதியிலே பிழை இருந்தது; இரண்டு, ஒடுக்கப்படுதலே படைப்பின் உந்து சக்தி; மூன்று, படைப்பாக்கம் பிழைகளைச் சரி செய்கிறது.  மூன்றுமே தவறான நவீனத்துவ கற்பிதங்கள்.  பின்னை நவீனத்துவம் இக்கருதுகோள்களையே கேள்வி கேட்கிறது.  


7


குதிரைவால் திரைப்படத்தின் கோளாறு, அதன் பின்னை நவீனத்துவ பாவனைகளில் ஆரம்பிக்கிறது.  இந்த பாவனைகள் தமிழுக்கே சொந்தமானவை.  வேறெந்த மொழியிலும் காணக்கிடைக்காதவை.  அதன் சூத்திரதாரிகள் தமிழிலக்கியவாதிகள் மட்டுமே!  பின்னை நவீனப் பாவனையின் போது இவர்கள் நகைப்பதில்லை; இத்திரைப்படமும் சிரிக்க மறுக்கிறது.  விடிய விடிய உட்கார்ந்து காயலான் கடைக் குறியீடுகளை உருவாக்குவார்கள்;  இத்திரைப்படமும் ‘குதிரைவால்’ மாதிரியான உருப்படியற்ற உருவகங்களை உருவாக்கிக் காட்டுகிறது.  இடையிடையே விறைத்துக் கொண்டு பின்னைக் காலனிய அரசியல் பேசுவார்கள்; இதுவும் அதைச் செய்கிறது.  மரபின் மீது அவர்கள் கொண்டிருக்கும் ரகசிய காதல் அப்படடமாக துலங்கும்; இப்படத்திலும் துலங்குகிறது.  இப்படியாக தமிழ்நாட்டுப் பின்னை நவீனத்துவத்தின் அத்தனைக் கோளாறுகளோடும் எடுக்கப்பட்ட படம், குதிரைவால்.    

 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on April 16, 2022 17:13

January 25, 2022

உள்ளூர் வரலாறுகள்: புனைவும் அறிவியலும் மயங்கும் வேளை

(2009ல் எழுதப்பட்ட இக்கட்டுரை, இன்றைக்கு ஒரு அரசியல் பிரகடனம்.)

உள்ளூர் வரலாறு என்பதை வட்டார வரலாறு, வாய்மொழி வரலாறு, நாட்டுப்புற வரலாறு என்று பல்வேறு பெயர்களில் நாம் ஏற்கனவே பேசிக் கொண்டிருக்கிறோம். வட்டாரம், உள்ளூர், வாய்மொழி, நாட்டுப்புறம் என்று பெயர்கள் தான் மாறுகின்றனவேயொழிய இவைகளுக்குள் பெரிய வேறுபாடுகள் எதையும் நான் கற்பித்துக் கொள்ளவில்லை.

இக்கட்டுரையில் முதலாவதாக, 'உள்ளூர் வரலாறு’ என்ற சிந்தனை மேலோங்காமல் போனதற்கான அடிப்படைச் சிக்கல்கள் எவை என்ற கேள்வி விவாதிக்கப்படுகிறது. இரண்டாவதாக உள்ளூர் வரலாற்றை எதிலிருந்து கட்டமைப்பது என்பதைச் சில உதாரணங்கள் மூலம் விளக்க முயற்சிக்கிறேன்.  இறுதியாக அவ்வாறு கட்டமைக்கப்பெற்ற வரலாற்றை எழுதும் முறையியல், அதாவது அதன் வெளிப்பாட்டு வடிவம் என்னவாக இருக்கவேண்டும் என்பதை வரையறுக்க முயற்சிக்கிறேன். இம்மூன்று தளங்களில் கருத்துக்களை பகிர்ந்து கொள்வது தான் எனது தற்போதைய நோக்கமாக இருக்கிறது. 




1

வரலாறு எழுதப்படும்போது அதில் 'உள்ளூர்' மற்றும் வட்டாரம் போன்ற கருத்தாக்கங்கள் அவசியம். சமூக அறிவியல் அல்லது மானுட அறிவியல்களுள் வரலாறு சந்தித்த பிரச்சினைகள் ஏராளம். இதற்கு மிக முக்கிய காரணம் 20 ம் நூற்றாண்டு மொழியியல் கண்டுபிடிப்புகளாகும். வரலாறு என்பது புனைவா அல்லது உண்மையா என்ற அடிப்படையான தத்துவார்த்த சிக்கல்கள் இக்கால கட்டத்தில் வரலாற்று வரையியலின் மீது எழுப்பப்பட்டிருக்கின்றன. மேலும் வரலாறு யாரால் எழுதப்பட்டது. யாரைப்பற்றி எழுதப்பட்டது என்ற அடிப்படையான கேள்விகளும் இதே காலக்கட்டத்தில் எழுப்பப்பட்டன. இதுநாள்வரை அறியப்பட்ட, போதிக்கப்பட்ட அத்தனை வரலாறுகளும் 'அரசு' சார்ந்த வரலாறுகளாகவே இருக்கின்றன. சோழப்பேரரசு, பல்லவப் பேரரசு, அசோகப் பேரரசு என அரசு சார்ந்த அரசியல் வரலாறு தான் எழுதப்பட்டுக் கொண்டே வந்திருக்கின்றது. சமூக வரலாறு, பண்பாட்டு வரலாறு எழுதுவது என்று சில மாற்று முயற்சிகள் இதன் பிறகே முன்வைக்கப்பட்டன. 

இந்த மாற்று முயற்சிகளும் வரலாற்றின் மீது எழுப்பப்பட்ட கேள்விகளுக்குப் பதிலளித்துவிட்டனவா என்று யோசிக்கும்போது இவைகளும்கூட ‘வரலாறு யாரால் எழுதப்படுகிறது? யாருக்காக எழுதப்படுகிறது?’ என்ற அடிப்படையான பிரச்னையை தீர்த்து வைக்கவில்லை என்றே தோன்றுகிறது. மாற்று வரலாறுகளும் 'அரசு' என்கிற எல்லைக்குள்ளேயே மீண்டும் மீண்டும் சுற்றி வந்து கொண்டிருக்கின்றன. 

சோழப்பேரரசில் சமூகம் எவ்வாறு இருந்தது? பாண்டியப் பேரரசில் பண்பாடு எவ்வாறு இருந்தது? சோழப் பேரரசில் என்னென்ன வரி விதிப்புகள் இருந்தன? அங்கே கிராமங்கள் எப்படி இருந்தன? இப்படி திரும்பத் திரும்ப தேசியம் அல்லது தேசம் என்ற கருத்தாக்கங்கள் வரலாற்றைத் தீர்மானிக்கிற ஒரு காரணியாக இருப்பதை நாம் பார்த்துக் கொண்டே இருக்கிறோம். 
தேசியம் என்கிற உணர்வு பெருவாரியான மக்களை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகிற மாதிரியும், அவ்வுணர்வுக்கு ஆட்பட்டு வாழ்ந்த மக்கள் என்ன மாதிரியாக இருந்தார்கள் என்பதைச் சொல்வதைப் போலவும் வரலாறு எழுதப்படுகிறது. இதில் நாம் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிற தற்காலம் பற்றிய வரலாறு எழுதப்படும் போதே அதிக சிக்கல்கள் தோன்றுகின்றன. குறிப்பாக, 20 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்ககால அல்லது மத்தியகால தமிழக வரலாறை எழுதுவதாக இருந்தாலும், அல்லது இந்திய வரலாறை எழுதுவதாக இருந்தாலும் நமக்கு ஏற்படும் சிக்கல்கள் ஏராளம். 

20 ஆம் நூற்றாண்டு இந்திய வரலாற்றை அல்லது தமிழக வரலாற்றை எழுதும் வரலாற்றாசிரியர்கள் அந்தக் காலக்கட்டத்தை இந்திய தேசிய விடுதலை உணர்வு பொங்கிப் பிரவகித்த காலகட்டம் என்றே வலியுறுத்துகிறார்கள். இக்காலகட்டத்தில் வெவ்வேறு பகுதிகளில் விடுதலை உணர்வுகள் எவ்வெவ்வாறு வெளிப்பட்டன? விடுதலை உணர்வு சார்ந்து என்னென்ன கிளர்ச்சிகள், என்னென்ன போராட்டங்கள் நடைபெற்றன? என்னென்ன மாதிரியான தலைவர்கள், என்னென்ன மாதிரியான இயக்கங்கள்? அது சாத்வீகமான இயக்கமா, அல்லது புரட்சிகரமான இயக்கமா? இவை சார்ந்த அனைத்துத் தரவுகளின் தொகுப்பையும் நாம் 20 ஆம் நூற்றாண்டு வரலாறு என்று சொல்லிக் கொள்கிறோம்.             
இதே காலகட்டத்தில் இந்திய நிலப்பகுதியில் காலனிய ஆட்சியே இன்னும் சிறிதுகாலம் தொடர வேண்டுமென்று விரும்பிய மக்களும் இருந்தனர் என்பது நமக்கு அரசல்புரசலாய் தெரியும். இவர்கள் யார், இவர்களுடைய சிந்தனைப் போக்கு எப்படி இருந்தது என்பதை நாம் இன்று புதிதாகவே யோசிக்க வேண்டியுள்ளது.

2

இருபதாம் நூற்றாண்டின் மத்திய காலத்தில் தமிழ்நாட்டின் மிக முக்கியமான சமூகச் செயல்பாட்டு வீரராக பெரியார் காணப்படுகிறார். இந்தப் பெரியார், சுதந்திரப்போராட்ட தாகமோ, அதற்கான வேகமோ இல்லாத நபராகவே அவருடைய பேச்சுகள் மூலம் நமக்கு அறிமுகமாகிறார். சுதந்திர நாளை கருப்புதினமாக அறிவிக்கிற செயலின் நியாயத்தை வலியுறுத்தும் வாதம் அவருடைய எழுத்துக்கள் மூலம் நமக்குக் கிடைக்கின்றது. இதேமாதிரியான தன்மையை அவருக்குச் சற்று முன்பு வாழ்ந்த அயோத்திதாசரிடமும் நாம் காண முடிகிறது. 

அயோத்திதாசருக்கு அவர் காலத்திய இந்திய சுதந்திரம், சுதேசியம் போன்றவை மீது சிறிதளவுகூட மரியாதை இருந்ததில்லை. இவையனைத்தும் பிராமணர்களின் ஏமாற்று வேலை என்றே அவர் திரும்பத் திரும்பச் சொல்லிக் கொண்டிருந்தார். சுதேசியம் என்பதும், சுதந்திரம் வாங்கப் போகிறோம் என்பதும் ஏமாற்று வேலை, காலனிய ஆட்சியானது இதற்கு முன்பிருந்த ஆட்சிகளை விட பரவாயில்லை. இந்திய காலனிய ஆட்சியிலேதான் ஒடுக்கப்பட்ட மக்களால் கொஞ்சமாவது மூச்சுவிட முடிகிறது என்று அவர் எழுதுவதைப் பார்க்கிறோம். 

இதே காலகட்டத்தில் ஜோதிபா பூலே, அய்யன்காளி, நாராயணகுரு, வைகுண்டசாமி போன்ற தலைவர்களும் சமூகத்தில் இயங்கிக் கொண்டிருந்தனர். 19ம் நூற்றாண்டின் இறுதி முதல் 20ம் நூற்றாண்டின் தொடக்கம் வரை இவர்களது செயல்பாடுகள் காணப்படுகின்றன என்றாலும் இவர்களுக்கும், நமது வரலாற்று ஆசிரியர்களின் 'சுதந்திர தாகம் நிறைந்த நாடு' என்கிற கற்பனைக்கும் எந்த சம்பந்தமும் இருக்கவில்லை என்பதை நாம் கவனிக்க வேண்டும். 

இந்திய வரலாற்று நீரோட்டத்தில் இத்தகைய சமூகத் தலைவர்களுக்கான இடம் ஏது? இவர்களை எந்த வகைக்குள் வைப்பது? காலனிய ஆட்சி அதிகாரம், சுதேசி அதிகாரம் பற்றி பெரியார் பேசியதையும் அயோத்திதாசர் பேசியதையும் எவ்வாறு விளங்கிக் கொள்வது? இவர்கள், சுதந்திர தாகத்துக்கு எதிரானவர்கள், காலனிய அடிவருடிகள், காலனிய சிந்தனையால் நிரப்பப்பட்டவர்கள் என்று சொல்லி முடித்துவிடுவதா? அல்லது இவர்களைப் புரிந்துகொள்வதற்கான மாற்றுப் பார்வை என்று ஒன்று இருக்கிறதா? இவர்களைப் பற்றியான, இவர்களுடைய இயக்கங்கள் பற்றியான, இவர்களது செயல்பாடுகள் பற்றியான வரலாற்றை எழுதும் சட்டகம் ஏதாவது நம்மிடம் உண்டா? 

இந்தப் பிரச்சனைகளின் அடிப்படையில் பார்க்கிறபோது, 'இருபதாம் நூற்றாண்டில் சுதந்திர உணர்வு நாடு முழுவதும் கொழுந்துவிட்டு எரிந்தது’ என்று கற்பனைப் பண்ணிக் கொண்டு இந்திய தேசியம் என்கிற சட்டகத்துக்குள்ளே யோசித்துப் பார்க்க வேண்டிய நிர்ப்பந்தம் நமக்கு ஏன் ஏற்பட்டது என கேட்கத் தோன்றுகிறது. இந்திய தேசிய விடுதலைப் போர் என்ற சட்டகத்துக்குள்ளே யோசிக்கிற போதுதான் அந்த மையத்திலிருந்து பாரதூரம் விலகி நிற்கிற பெரியார், அயோத்திதாசர், அய்யன்காளி, நாராயணகுரு, மகாத்மா பூலே போன்றவர்கள் ஏன் இப்படி நடந்து கொண்டனர் என்று யோசிக்கிறோம். மையம் என்று ஒன்றை தேர்ந்தெடுத்த பின்பு மற்றவரெல்லாம் இதற்குள் அடங்குகிறார்களா இல்லையா என சோதித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறோம். இம்மையத்திற்குள் மிக எளிதாக வந்து நிற்கக்கூடிய நபர்கள் அனைவரும் பாடப்புத்தகங்களின் மூலம் நமது பொதுப்புத்தியில் தலைவர்களாக திணிக்கப்பட்டுள்ளனர். ஆனால் மக்களோடு நின்று கொண்டிருந்த மேற்கூறிய தலைவர்களெல்லாம் இந்தச் சட்டகத்தின் வெளியே நிற்கிறார்கள். அதனாலயே சமூக விரோதிகளாகவும், தேசவிரோதிகளாகவும் பார்க்கப்படுகிறார்கள். 

இந்திய சுதந்திரப் போராட்டம் குறித்து மாற்றுப்பார்வையை வைத்திருந்த இவர்கள் அனைவரும் சாதிப் பிரச்னையையும் பேசிக்கொண்டிருந்தனர் என்பதை கவனிக்க வேண்டும். 'சாதி' என்பது அதிமுக்கியமான ஒரு பிரச்னையாக அக்காலகட்டங்களில் அவர்களால் உணரப்பட்டிருந்தது. எனவேதான் அவர்கள் அதைப் பற்றியே பேசிக் கெரண்டிருந்தனர் என்பதை மனங்கொள்ள வேண்டும். வ.உசி. கப்பல் கம்பெனி ஆரம்பித்து, தோற்றுப்போன காலகட்டத்தில் அயோத்திதாசர் தனது தமிழன் பத்திரிகையில் இப்படி எழுதுகிறார்: 

"சுதேசக் கப்பலென்றுதான் பெயர் கொடுக்க வேண்டுமா? நாம் சுதேசமென்று எப்போது பிரிக்கின்றோமோ அப்போதே புறதேசம் என்பது சொல்லாமலே ஏற்படுகிறது. இத்தகைய ஏற்பாட்டில் ஒன்றை ஆரம்பிக்கும்போதே ஐரோப்பியர்களை ஓர் விரோதிகளைப் போல் முன்னில் ஏற்படுத்திக் கொண்டு வியாபாரத்தை நடத்துவதினால் மிரண்டவன் கண்ணுக்கு இருண்டதெல்லாம் பேய் என்பதுபோல் விரோதிகளாய் எண்ணிக்கொண்டவர்கள் யாதொரு தீங்கு செய்யாவிடினும் அவ்எண்ணமே தங்களைத் தீங்குகளில் ஆழ்த்தி விடுகின்றது. தற்காலம் ஒரு நீராவிக்கப்பல் ஏற்படுத்தி அதன் மூலமாக வியாபாரம் செய்ய முற்பட்டவர்கள் தங்களுக்குத் தாங்களே எதிரிகள் உண்டு என்னும் ஓர் கூச்சலை ஏற்படுத்திக் கொண்டு வியாபாரத்தை நடத்த முயல்வது வியாபாரத்தின் வழியாகக் காணவில்லை." (அயோத்திதாசர் சிந்தனைகள் 1, பக்.214) 

இதை வாசிக்கும்போது நமக்கு ஆச்சர்யமாக இருக்கிறது. வஉசி கப்பல் ஓட்டியது நமக்கெல்லாம் பிரம்மாண்டமான விடுதலைப் போராட்டத் துணிச்சல், ஆனால் அயோத்திதாசர் மிகச் சர்வசாதாரணமாக அவ்விஷயத்தை அணுகுகிறார். வ.உசியின் அடிப்படையே சரியில்லை என்கிறார். கப்பல் கம்பெனி அதற்கான சட்டதிட்டங்கள், வரையறைகள் போன்றவற்றை ‘வியாபாரம்’ என யோசித்தால் அயோத்திதாசர் போலத்தான் நாமும் யோசிக்க வேண்டும். ஆனால் அந்தக் கப்பல் கம்பெனியை விடுதலைப்போராட்டக் கருவியாக யோசித்தால் மட்டுமே அதற்கான குறியீட்டுப் பொருள் விளங்குகிறது. கடைசியில் எழுதுகிறார், “இவ்வளவு பணவிரயம் செய்து சுதேசி போராட்டம் நடத்த வேண்டுமா?” அயோத்திதாசரின் இந்தக் கேள்வி மிக முக்கியமானது.

நாம் திரும்பத்திரும்ப பேசிக் கொண்டிருக்கிற சுதந்திரப் போராட்ட வழி முறைகள் எல்லாமே எவ்வளவு அதிகமான பொருளியல் தேவைகளை நமக்கு முன்னே நிர்ப்பந்தித்திருக்கிறது? சுதேசி கப்பல் கம்பெனி நடத்தும்போதோ, அந்நியப் பொருட்களை நிராகரிக்கும்போதோ, உண்ணாவிரதம், சத்யாகிரகம் நடத்திய போதோ அதில் சாமானிய இந்தியன் கலந்து கொண்டிருக்க முடியுமா? இவை எளியவர்கள் செய்யக் கூடிய போராட்டங்கள் அல்ல. இப்போராட்டங்களை செய்வதற்கு உயர்சமூக அந்தஸ்து தேவைப்படுகிறது. ஏராளமான பொருள்வசதி அல்லது பணவசதி படைத்தவர்கள் குறியீட்டுத்தளத்தில் வெள்ளைக்காரர்களோடு முரண்டு பண்ணும் அல்லது வீம்பு பண்ணும் அல்லது கோபித்துக் கொள்ளும் தன்மையொன்று இப்போரட்டங்களில் வெளிப்படுவதை கவனித்துப் பாருங்கள். 

எனில் சுதந்திரப் போராட்டக் காலகட்டத்தில், சாதாரண மனிதர்கள் என்ன செய்து கொண்டிருந்தார்கள்? இதுபற்றி அயோத்திதாசர், “இங்கே சாப்பாட்டுக்கு வழி இல்லை, குடிக்க தண்ணீர் இல்லை, கிணற்றிலே தண்ணீர் இருந்தாலும் தண்ணீர் எடுக்கவிட மாட்டேன் என்று அடாவடி செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள். 'மாடு மேய்க்கிற பறையன்' என்று சொல்லி திட்டி அடிக்கிறார்கள். வழக்கு போடுகிறார்கள்” என்கிறார்.

அன்றைய காலங்களில் எளிய மனிதர்களின் பிரச்சனைகள் என்னவாக இருந்தது? சாப்பாட்டுக்கு வழி இல்லை, குடிக்கத்தண்ணீர் இல்லை, தண்ணீர் இருந்தாலும் அதனை குடிப்பதற்கான உரிமை இல்லை, வாழ்வதற்கான உரிமையும் சுயமரியாதையும் தான் மிகப்பெரும் சிக்கலாக இருந்திருக்கிறது, அரசியல் அதிகாரத்தைக் கைக்கொள்வது இல்லை. 

இச்சூழலில்தான் ஒரு சிறிய குழு குறியீட்டுரீதியாக அரசியல் அதிகாரத்திற்கான விடுதலைப் போராட்டத்தை நடத்திக் கொண்டிருந்தது என்பதை மனதில் கொள்ள வேண்டும். இதே காலகட்டத்தில் சமூகத்தின் வெவ்வேறு பகுதிகளில் மக்கள் தங்களது உயிரைக் காப்பாற்றிக் கொள்ள (சாதி அல்லது பொருளாதாரப் பிரச்சனை காரணமாக) பூர்வீகமான நிலப்பகுதியிலிருந்து இடம் பெயர்ந்து தேயிலைத் தோட்டங்களுக்குக் கூலிகளாகவும் பெருநகரங்களுக்கு சேரிவாழ் மக்களாகவும் குடிபெயரத் தொடங்குகிறார்கள். 



சுதந்திரப் போராட்டக் காலகட்டத்தில் நம் தலைவர்கள் என்று அறியப்பட்டவர்களின் போராட்டங்கள் ஒரு திசையிலும் சமூகத்தின் எதார்த்தம் வேறொரு திசையிலும் சென்று கொண்டிருப்பதை நாம் கவனமாகவே யோசிக்க வேண்டியிருக்கிறது. அரசியல் வரலாறு அல்லது சமூக வரலாறு அல்லது பண்பாட்டு வரலாறு என்று புதிய வார்த்தை சேர்க்கைகளை செய்வதன் மூலம் மட்டும் மக்களின் வரலாற்றை எழுத முடிவதில்லை என்பதை உணர்ந்ததனாலேயே நாம் புதிய வரலாற்றை எழுதும்போது 'உள்ளூர்' என்கிற புதிய கருத்தாக்கத்தை முன்வைத்து மாற்று வரலாற்றை எழுத முடியுமா என்று யோசிக்கிறோம். 

3

இந்தியத் தேசிய உருவாக்கம் பூதாகரமானவொரு பிரச்சனையாகத் திரும்பத் திரும்ப சொல்லப்பட்டாலும், உள்ளூரிலோ வட்டாரத்திலோ வேறு வேறு வாழ்வியல் சிக்கல்களே மேலோங்கியிருக்கின்றன. இந்திய தேசியமாக இருந்தாலும் சரி, மொழிவாரி தேசியமாக இருந்தாலும், இத்தகைய தேசியங்களெல்லாம் யாருக்கு எந்தக் காலகட்டங்களில் முதன்மைச் சிக்கல்களாக இருந்து கொண்டிருந்தன என்பது மிக அடிப்படையான கேள்வி.
‘இந்திய தேசியம்’ உருவாக்கப்பட்டு வந்த அதே நேரத்தில் தமிழகத்தில் ‘தமிழ்த்தேசியமும்'  பேசப்பட்டது.  இம்மொழிவாரி தேசியமும்கூட அக்காலத்தில் மக்கள் பிரச்சனையாக இல்லை என்பதை நம்மில் பலரும் தெளிவாக பேச முன்வருவதில்லை. இதற்கெல்லாம் அடிப்படையான கோளாறு நாம் வைத்திருக்கிற சட்டகத்தில், அதாவது பார்வை அல்லது சிந்தனை முறையிலேயே உள்ளதாக நான் சொல்வேன். 

அரசு, அரசு உருவாக்கம், தேசியக் கட்டமைப்பு என்கிற முறையியல் சாதாரண மக்களிடமிருந்து நம்மை வெகுவாக அந்நியப்படுத்துகிறது. அவ்வாறு பேசும்பொழுது பெருந்திரளான உழைக்கும் மக்கள் இடம்பெறாமல் போகிறார்கள். தேசியம் மட்டுமே தான் எஞ்சியிருக்கிறது. எனவேதான் நமது யோசனை முறைமையை மாற்ற வேண்டிய அடிப்படையான தேவை நம் முன்னே இருக்கிறது என்றும் நான் யோசிக்கிறேன். 

தேசிய உருவாக்கம், அரசு உருவாக்கம் என்ற பிரம்மாண்ட கருத்தாக்கங்களிலிருந்து இறங்கிவந்து மக்களுடைய அன்றாடப் பிரச்சனைகளை பார்ப்பதற்காக 'வட்டாரம்', 'உள்ளூர்' என்கிற தளங்களை நாம் அடையாளப்படுத்த வேண்டியிருக்கிறது. இதற்காகவே உள்ளூர் வரலாற்றை பேச வேண்டியது மிக அடிப்படையான தேவை என்றும் நாம் முடிவு செய்கிறோம். 
ஏராளமான உள்ளூர் வரலாறுகளை எழுதிவிட்டு அவற்றின் தொகுப்பாக தேசிய வரலாறுகளை எழுத வரலாம். மாறாக தேசிய வரலாறுகளை எழுதும்பொழுது ஆங்காங்கே இடையிடையே எங்கெங்கே இடைவெளிகள் தோன்றுகின்றனவோ அல்லது ஓட்டைகள் காணப்படுகின்றதோ அவற்றை எல்லாம் இட்டு நிரப்ப உள்ளூர் வரலாறுகளை பயன்படுத்திக் கொள்ளலாம். இப்படியாக மாறுபாடான விளக்கங்கள் உள்ளூர் வரலாற்றை எழுதுதல் குறித்து சொல்லப்படுகின்றன. என்னைப் பொறுத்தவரை, உள்ளூர் வரலாறுகளை எழுதும் முயற்சியே மிக முக்கியமானதாக இருக்கிறது. அடிப்படையில் மக்கள் என்ன செய்து கொண்டிருந்தார்கள் என்பதே முக்கியம் என நினைக்கிறேன். 

‘உள்ளூரிலே, வட்டாரத்திலே என்ன சிக்கல்கள் இருந்தன? அந்த வட்டாரம் அதற்கேற்றாற் போல எவ்வாறு தன்னை வடிவமைத்துக் கொள்கிறது?’ என்பதையெல்லாம் திரும்பத் திரும்ப கேட்டுக் கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது. இதுநாள் வரைக்கும் ‘தேசியம்' என்று பேசிக் கொண்டிருந்ததால் மக்களுடைய பிரச்சனைகள் சரியாக அங்கீகரிக்கப்படாத தன்மையை நம்மால் பார்க்க முடிகிறது. 
இதுநாள் வரையில் வரலாறு எதைத் தரவுகள் என்று சொல்லிக் கொண்டிருந்ததோ, அந்தத் தரவுகளுக்கும் நாம் கவனம் கொள்கிற சாமானியர்க்கும் எந்தத் தொடர்பும் இருக்கவில்லை. கல்வெட்டுகள், செப்பேடுகள், ஓலைச்சுவடிகள் அனைத்தும் மக்கள் வாழ்கிற குடியிருப்புகளில்தான் இருக்கின்றன என்றாலும், அவற்றை வாசிப்பதற்கும், பராமரிப்பதற்குமான அருகதை மக்களுக்கு வழங்கப்பட்டிருந்ததா? 

4

நாம் இதுவரைக்குமான மரபான வரலாற்றுத் தரவுகள் என்று சொல்லிக் கொண்டிருக்கிற அனைத்தும் சமூகத்தின் ஒரு சிறுபகுதியை மட்டும் பிரதிநிதித்துவம் செய்வதையே மீண்டும் மீண்டும் பார்க்க முடிகிறது. அப்படியானால், உள்ளூர் வரலாறையும் வட்டார வரலாறையும் எதிலிருந்து வரைவது? அவற்றிற்கான தரவுகள் என்ன? 
பெருவாரியான மக்கள் வாய்மொழித் தரவுகளில்தான் தம் பாரம்பரியத்தையும் மரபையும் போற்றி பாதுகாத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அவர்களிடம் பட்டயமோ, கல்வெட்டு அடிக்கிற பழக்கமோ, காசு வெளியிடுகிற பழக்கமோ இருந்திருக்கவில்லை. தங்கள் ஞாபகங்களையே பெரிதும் நம்பியிருக்கிற இம்மக்கள், கடந்த கால சம்பவங்களையும் அனுபவங்களையும், திரும்பத் திரும்பச் சொல்லிக் கொள்ளும் வழக்காறுகளாகவே பதிந்து வைத்திருக்கிறார்கள். 
இப்போது நம்முன் சில கேள்விகள் எழுகின்றன. வழக்காறுகளுக்கும் வரலாறுக்கும் என்ன சம்பந்தம் இருக்கமுடியும்? வழக்காறுகள் எல்லாம் வரலாற்றுரீதியானவையா? வாய்மொழித் தரவுகளுக்குள்ளே வரலாறு அல்லது கடந்தகாலம் இருக்கிறதா? இருக்கிறது என்றால் என்னவாக இருக்கிறது? 

பொதுவாக வாய்மொழி வழக்காறுகள் மக்களுடைய நிகழ்காலத்தை வெளிப்படுத்துபவை என்பதே பரவலான கருத்து. அவை தொடர்ந்து மாறிக்கொண்டிருக்கக் கூடியவை. மக்கள் மத்தியில் இன்றைய காலக்கட்டத்தில் ஒரு கதை வழங்குகிறது என்றால் அது இன்றைய உணர்வுகளை வெளிப்படுத்தும் வகையிலேயே சொல்லப்படுகிறது. 
அதுபோல ஒரு தெய்வத்தைக் கும்பிட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்றால் அது இன்றைய காலக்கட்டத்தில் அவர்களுக்குத் தேவையாய் இருக்கிறது. அதனாலேயே அவர்கள் அதைக் கும்பிட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்று பொருள். அதனாலேயே வாய்மொழி மரபுகளை கடந்தகாலத்தைப் பற்றிய பதிவுகள் என்று சொல்வதை விடவும், நிகழ்காலத்தைப் பற்றிய மக்களின் உணர்வுகள், வெளிப்பாடுகள் என்று சொல்வதுதான் சரியானதாக இருக்க முடியும். 

ஆனால், வாய்மொழி வழக்காறு மக்களின் நிகழ்காலத்தைச் சொல்லக் கூடியவை மட்டுமா என்றால், இல்லை அதில் கடந்தகாலமும் இருக்கிறது என்றே சொல்வேன். அதிலுள்ள கடந்த காலம் நிகழ்காலத் தேவையை ஒட்டியே வடிவமைக்கப்பட்டிருக்கிறது. வெகுஜன மக்களிடம் தொழிற்படும் 'கடந்தகாலம்' என்ற கருத்தாக்கத்திற்கும் எழுத்துச் சமூகத்தின் கருத்தாக்கத்திற்கும் வேறுபாடுகள் உள்ளன. எழுத்து சமூகம் கல்வெட்டுகளைப் பாதுகாத்து வைத்திருக்கிறது. அது இன்றைக்குத் தேவைப்படுகிறதோ இல்லையோ என்றைக்காவது தேவைப்படும் என்று பாதுகாத்து, ஆய்வு செய்து, புத்தகமாக எழுதி, ஒருமூலையில் வைத்திருக்கிறோம் இன்றைக்கு இல்லாவிட்டாலும் அடுத்து வருகிற நூற்றாண்டுகளில் தேவைப்படலாம் என்று பாதுகாத்து வைக்கிறோம். 
ஆக, இன்றைக்கு என்று மட்டுமில்லை, என்றைக்காவது தேவைப்படும் என்று பாதுகாக்கக்கூடிய மனப்பான்மையை 'எழுத்து' என்ற கருவி நமக்குச் சொல்லித் தந்திருக்கிறது. ஆனால் வாய்மொழி சமூகத்தில் தனக்குத் தற்காலத்தில் தேவையில்லாத சங்கதிகளை பாதுகாக்கக்கூடிய தொழிற்நுட்பங்கள் இருக்கவில்லை. எது தேவையோ அதை மட்டுமே பாதுகாக்க வேண்டிய நிர்ப்பந்தம் வாய்மொழிச் சமூகத்தில் இருந்திருக்கிறது. 

5

வாய்மொழிச் சமூகம் கடந்தகாலம் பற்றிய செய்திகளை எவ்வாறு பாதுகாத்து வைத்திருக்கிறது? இதனை ஒரு உதாரணம் மூலம் விளக்கலாம் என்று நினைக்கிறேன். 

வடக்கன்குளம் பிரச்சனை பற்றி 1910-15 க்கு இடைப்பட்டக் காலத்தில் ஐந்துவிதமான எழுத்து முயற்சிகள் நடந்திருக்கின்றன. இந்த ஐந்து விதமான முயற்சிகளும் வரலாற்று ஆசிரியர்களால் செய்யப்பட்டதில்லை. கௌசானல் என்றொரு பாதிரியார், வடக்கன்குளத்தில் நாடார்களுக்கும் வெள்ளாளர்களுக்கும் ஏன் சண்டை நடக்கிறது என்பதை விளக்கும் முகமாக வரலாறொன்றை எழுதியிருக்கிறார். அது கையெழுத்துப் பிரதியாகவே இருக்கிறது. 
அவருக்கு முன் அற்புதம் என்ற வேறொரு பாதிரியார் திருநெல்வேலி மாவட்ட வரலாற்றைப் பற்றி சுமார் 80 பக்கங்கள் எழுதியிருக்கிறார். 

இவ்விருவரும் வரலாற்றாய்வாளர் அல்லர். அதனால் இவர்கள் தங்களது பிரதிகளில் வரலாற்றாய்வாளருக்கான வழிமுறைகளை எல்லாம் பின்பற்றியிருக்கவில்லை. அவர்களுடைய வரலாற்றிற்கான அடிப்படையான தரவுகள் இயேசு சபைக் குருக்க்கள் எழுதி வைத்திருந்த டைரிகளில் இருந்து கிடைக்கின்றன. இந்த இரண்டு பிரதிகளும் பாதிரியார்களால் செய்யப்பட்டவை. 

மற்ற மூன்று புத்தகங்களில் ஒன்று நாடார் சமூகத்து பெரியவராலும், மீதமுள்ள இரண்டும் வெள்ளாள சமூகத்தவராலும் எழுதப்பட்டிருந்தன. அந்த ஊரில் நாடார், வெள்ளாள சமூகத்தவருக்குமிடையே கோவிலைச் சொந்தம் கொண்டாடுவதில் பிரச்சினை. நாம் நமது தமிழ்ச் சமூகத்துக்கு வரலாற்று உணர்வே இல்லை என்று சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறோம் ஆனால் வரலாறு என்றைக்கு பிரச்சினைக்குரியதாக மாற்றப்படுகிறதோ அப்போதெல்லாம் தமிழ்ச் சமூகம் வரலாறை எழுதிப் பார்க்கவும், மீட்டுருவாக்கவும் தவறியிருக்கவில்லை. 

வடக்கன்குளத்தின் வரலாற்றை இரு சமூகத்தவரும் தத்தமக்கு சாதகமான வரலாறாக மாறிமாறி எழுத முடிந்திருக்கிறது என்பதுதான் இங்கு முக்கியம். வடக்கன்குளத்திலுள்ள தேவாலயம் யாருக்கு உரிமையானது? நாடார்களுக்கா, வெள்ளாளர்களுக்கா? என்கிற பிரச்னை வருகிறது. அதனால் நாங்கள்தான் பூர்வீக கிறிஸ்தவர் என்று நிரூபிக்கும் முயற்சியில் இரு சமூகத்தவர்களும் இறங்குகின்றனர். இருசாதிகளும் தங்களுக்குச் சாதகமான வடக்கன்குளம் வரலாற்றை எழுத ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள். 
இரு சாதியினரும் எழுத ஆரம்பிக்கும் போது, தத்தமது வாய்மொழி வரலாறுகளையே தேடி ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள். நாடார் சமூகம் தனது வாய்மொழி மரபிலிருந்து மிக முக்கியமான கதாபாத்திரமொன்றைக் கண்டுபிடித்து விடுகிறது. 

அதாவது வடக்கன்குளம் நாடார்கள் சாந்தாயி என்ற நாடாத்தியின் வழிவந்தவர்கள். அவரே வடக்கன்குளத்தின் முதல் கிருஸ்தவப் பெண் என்று நாடார் சமூகத்துக்குள்ளே ஒரு வாய்மொழித் தரவு இருக்கிறது. இதைக் கண்டுபிடித்த உடனே நாடார் சமூகம் தனது வரலாற்று முயற்சியாக சாந்தாயியே வடக்கன்குளத்தின் முதல் கிருஸ்தவப்பெண் என்று எழுதி வைக்கிறது. இதற்கு ஆதாரமாக கிருஸ்தவப் பாதிரியார்கள் எழுதிய டைரிகளிலே சாந்தாயியைப் பற்றிய குறிப்புகள் கிடைக்க அதையும் பயன்படுத்திக் கொள்கின்றனர். 

அதிலே ‘சாந்தாயி என்பது ஒரு பெண். அவள் வடக்கன்குளத்திலே சிறு குடிசையைப் போட்டுக் கொண்டு வாழ்ந்து கொண்டிருந்தாள். அப்போது அந்தப் பக்கமாக வந்த ஒரு பாதிரியாரைப் பார்த்து வணங்கி தான் கும்பிட்டுக் கொண்டிருந்த சிலுவையை மந்திரித்துப் போக வேண்டும் என்று சொன்னாள். இந்தப் பெண் நாடார் சமூகத்தவள்' என்று ஒரு குறிப்பு இருக்கிறது. இதை வைத்துக் கொண்டு வடக்கன்குளத்தைப் பொறுத்தவரை சாந்தாயி தான் முதல் கிருஸ்தவப்பெண். ஆகவே, பூர்வீக கிருஸ்தவர்கள் நாங்கள்தான். அதனால், இந்த ஆலயத்தில் நாடார்களுக்குத்தான் அதிக உரிமை என்று நாடார் சமூகம் எழுதத் தொடங்குகிறது. 

வெள்ளாள சமூகமோ, 'வடக்கன்குளம் என்பது தமிழ்நாட்டுக்கும் கேரளத்துக்கும் இடையில் உள்ள ஒரு பகுதி, திருவிதாங்கூருக்கும் பாண்டிய நாட்டுக்கும் இடையிலே உள்ள ஒரு இடம். அது வணிகர்கள் அதிகமாக வந்து போகக்கூடிய இடம். அங்கே ஊரே கிடையாது. வணிகர்கள் போகும் வழியிலே ஒரு சின்னக்கடை போட்டு அந்த அம்மா உட்கார்ந்திருந்தது. அவர் பெரிய சாந்தாயி அல்ல, சந்தையம்மா' என்று தனது வரலாற்றில் எழுதுகிறது. இவை இரண்டுக்குமே ஒரே ஆதாரம் தான். 

பாதிரியார்கள் ‘Sandai' என்று எழுதியிருக்கிறார்கள். அதை 'சந்தை' என்றும் வாசிக்கலாம். 'சாந்தாயி' என்றும் வாசிக்கலாம். வெள்ளாளர்கள், 'அந்த அம்மா சந்தாயி அல்ல, அவள் சந்தையம்மாள், வியாபாரியாக இருந்ததால் அவளுக்கு சந்தையம்மா என்று அவள் ஒரு பெயர். வெள்ளாள கிருஸ்தவர் ஒருவர்தான் உபதேசியாக இங்கு முதன்முதலாக கிருஸ்தவர் வந்திருக்கிறார். அவர் தான் வடக்கன்குளத்தின் முதல் கிறிஸ்தவர்’ என்று தமது வரலாற்றை எழுத ஆரம்பிக்கிறார்கள். 

இது தேவாலயத்துக்கான பிரச்சனை மட்டும் அல்ல. இந்த மண்ணுக்கு யார் பூர்வீகம் என்கிற பிரச்சனை. மண்ணுரிமைச் சிக்கலே முதல் கிருஸ்தவர் யார் என்பதில் போய் நின்றது. ‘அந்தப் பெண் வியாபாரத்துக்காக கிருஸ்தவராக இருந்தார். ஆனால், உண்மையான கிருஸ்தவ விசுவாசியாக இருந்தவர் வெள்ளாள உபதேசியார்தான்' என்கின்றனர் வெள்ளாளர்கள். இந்த வரலாற்றுப் பிரச்சனையால் தான் இரு சமூகமும் கொதித்து எழுந்தன. இறுதியில் நாடார்களையும், வெள்ளாளர்களையும் சமாதானப்படுத்த நடுவில் சுவர் எழுப்பி, வலது பக்கம், இடது பக்கம் என்று கோவிலைப் பிரிக்கின்றனர். 

கௌசானல் 1907-08ல் அங்கு பங்குத் தந்தையாக இருந்தவர். அவர் 1910ல் எழுதிய வரலாற்றில் இவர்கள் இருவரும் சண்டை போட்டுக் கொண்டது, பின்பு இருவரும் சமமான அந்தஸ்து உள்ள கிருஸ்தவர்கள் என்ற தீர்மானத்துக்கு வந்தது, அவர்களை வலது, இடது என இருக்கச் செய்தது எனப் பலவும் விளக்கப்பட்டுள்ளது. 

கௌசானல் பாதிரியராக வந்த பின்பு வேறொரு பிரச்சனை எழுகிறது. அவ்வூரிலேயே வாழ்ந்துவரும் தலித் கிருஸ்தவர்களை எந்தப் பக்கமாகக் கோவிலுக்குள் அனுமதிப்பதென்று சிக்கல் வருகிறது. 

வெள்ளாளர்கள், "நாங்கள் உயர்ந்த சாதி; நாடார்கள் தாழ்த்தப்பட்டவர்கள் மாதிரிதான். எனவே அவர்களே தலித்துகளை சேர்த்துக் கொள்ளட்டும்" என்றனர். நாடார்களோ தலித்துகளை சேர்த்துக்கொள்ளத் தயாராக இல்லை. எனவே வெள்ளாள கிருஸ்தவர்களும், நாடார் கிருஸ்தவர்களும் அவரவர் கோவில் பகுதியின் நுழைவாயிலில் நின்றுகொண்டு தலித்கிருஸ்தவர்களை உள்ளேவிடமாட்டோம் என மறித்துக் கொண்டிருந்ததாக கௌசானல் எழுதுகிறார். கோவிலின் வெளியே தள்ளப்பட்ட தலித் கிருஸ்தவர்களோடு கௌசானல் மட்டுமே நின்று கொண்டிருந்தார். 
இரண்டு பக்கமிருந்தும் தலித்துகள் மீது கற்களை வீசத் தொடங்கிய 

பின்பே காவல்துறை தலையிட அந்தப் பிரச்சனை நீதிமன்றத்திற்குப் போகிறது. இதன் பின்பே சுவரை இடிக்கச் சொல்லி கோர்ட்டில் தீர்ப்பாகிறது. இதிலே மிக முக்கியமான, ஆனால் கவனிக்கப்படாத தகவலொன்று உண்டு. அதாவது நாடார்களும் வெள்ளாளர்களும் தங்கள் பூர்வீகத்தை வரலாற்றுப்பூர்வமாகத் தேடிக் கொண்டிருந்த வேளையில் பங்குக்தந்தை கௌசானல் கண்டுபிடித்த மிக முக்கியமான தகவல் இது. 

சாந்தாயி என்ற பெண் வடக்கன்குளம் பகுதிக்கு வருவதற்கு அரை நூற்றாண்டுக்கு முன்பே அங்கே ஒரு தாழ்த்தப்பட்ட கிருஸ்தவர் கால்நடையாக சுற்றிக் கொண்டிருந்தார் என்ற ஒரு குறிப்பை கௌசானல் போகிற போக்கில் தனது வரலாற்றுப் பிரதியில் சொல்லிச் செல்கிறார். வடக்கன்குளத்தில் இப்போதும் தலித் கிருஸ்தவர்கள் வாழ்ந்து வருகிறார்கள். அந்தக் காலகட்டத்தில் தலித் கிருஸ்தவ ஆண்டிகள் கால்நடையாக வெவ்வேறு ஊர்களுக்குச் சென்று கிருஸ்தவ மதத்தைப் போதித்துக் கொண்டிருந்தார்கள் என்பது கௌசானலின் எழுத்துக்களிலிருந்து தெரியவருகிறது. 

இதன் அடிப்படையில் சாந்தாயி அம்மாளுக்கு சிலுவை கொடுத்ததே ஒரு தலித் கிருஸ்தவர்தான் என்று அவர் எழுதுகிறார். இந்தத் தகவல் இன்று வரை அந்தப் புத்தகத்துக்குள்ளேயே ரகசியமாய் இருக்கிறது. 

இங்கு நாம் முக்கியமான செய்தியொன்றை கவனிக்க வேண்டும். வரலாற்றுத்தகவல்கள், உள்ளூரிலோ வட்டாரத்திலோ கிடைத்தாலும் அதை வெளியே கொண்டு வருவதற்கு அந்தச் சமூகம் வரலாற்று ஓர்மையைப் பெற வேண்டியுள்ளது. இந்த நாடார்-வெள்ளாளப் பிரச்னை நடந்து கொண்டிருக்கும்போது தலித் சமூகத்தவர்களுக்கு அங்கே எதற்காக பிரச்சனை நடந்து கொண்டிருக்கிறது என்பதில் அக்கறை இருந்ததாகத் தெரியவில்லை. ஆனால் தலித் கிருஸ்தவர்களின் பூர்வீகம் பற்றிய தகவல் கௌசானலுக்குக் கிடைக்கிறது. வடக்கன்குளத்தின் பூர்வீக சொந்தக்காரர்கள் வேளாளர்களோ நாடார்களோ அல்ல, தலித்துகள் தான் என்கிறார். அவர் சொல்வதைக் கேட்பதற்கான வரலாற்றுப் பிரக்ஞை இல்லாத தலித் கிருஸ்தவர்கள் இன்றைக்கு வரைக்கும் அந்தத் தகவல் தேவையில்லாமலேயே வாழ்ந்து வருகின்றனர். 

இப்படி உள்ளூர் அளவிலும், வட்டார அளவிலும் வெவ்வேறு வரலாற்று முயற்சிகள் நடைபெற்றுக் கொண்டுதான் இருக்கின்றன. தமக்கு எப்போதெல்லாம் தேவைப்படுகிறதோ, அப்போதெல்லாம் வரலாற்றைத் தேடிக் கொண்டே இருந்திருக்கின்றன நமது சமூகங்கள். உள்ளூர் சமூகங்களும் வட்டார சமூகங்களும் அதிகாரத்தைப் பற்றி யோசிக்க ஆரம்பிக்கும்போதுதான் தமது வரலாற்றுப் பிரக்ஞையை கூர் தீட்டிக் கொள்ள ஆரம்பிக்கின்றன.  வாய்மொழி மரபுகளில் இருக்கிற தரவுகளை வெளியே கொண்டுவர முயலுகிறபோதே மக்கள் வெவ்வேறு பிரச்சனைகளோடு இங்கே வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பது தெரிய வருகிறது. 

நாம் கற்பனை செய்தது போல ஒரே பிரச்சனை இந்தத் தேசத்தை இயக்கிக

 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on January 25, 2022 20:05

November 8, 2021

ஜெய்பீமில் இல்லாதிருந்த குரலுரிமை!

 'ஜெய்பீம்' திரைப்படம் குறித்த எனது முதல் பதிவு இப்படி இருந்தது:

#ஜெய்பீம் நலிந்தவர்களை ஈடேற்றும் போதை!

1. தமிழர்கள் தங்களைப் புரட்சியாளர்களாக எண்ணி மயங்குகிற தருணங்கள் நிறைய உண்டு. எம்ஜியார் அரசியலில் இருந்த பொழுது, திமுக தேர்தலில் வெற்றி பெற்று விடுகிற சமயங்களில், ஜல்லிக்கட்டு போன்ற பண்பாட்டு நிகழ்வுகளுக்கு எதிர்ப்பு வரும் பொழுது… இந்த வரிசையில், ‘ஜெய்பீம்’ திரைப்படத்தை சிலாகிப்பதையும் சேர்த்துக் கொள்ள வேண்டும்.மனிதவுரிமை மீறல் எதிர்ப்புப் போராட்டங்களின் உக்கிரமும், உண்மைத்தன்மையும், நியாயமும் அவை நிகழ்த்தப்படும் போது மட்டுமே வெளிப்படுகின்றன. பின்னாட்களில், அவற்றை ஆவணமாகவோ அல்லது புனைவாகவோ உருட்டித் திரட்டும் பொழுது, மனிதர்களற்ற மனிதவுரிமைச் சிக்கல்களாகவே அவை வேடிக்கை காட்டுகின்றன.ஜெய்பீம் திரைப்படத்தைப் பார்க்கும் பொழுதும் எனக்கு இப்படித்தான் தோன்றியது - இருளர்களின் சமூகச் சிக்கல் இருக்கிறது, இருளர்கள் எங்கே சார்? 2. ‘இருளர்கள் எங்கே?’ என்ற கேள்வி கொஞ்சம் பழைய கேள்வி தான். இருளர்கள் பேசும் படைப்புகளை இருளர்களே தான் எடுக்க வேண்டும் என்றெல்லாம் நாம் அதற்குப் பதில் சொல்லி வந்திருக்கிறோம். அதாவது, எந்தவொரு படைப்பு மனதாலும் விளங்கிக் கொள்ள முடியாத புதிர் போன்றது, ‘ஏதிலிகளின் மனம்’ என்று இதற்குப் பொருள். ஆனால், இதையெல்லாம் கடந்து வந்து விட்டோம் என்றே நான் நினைக்கிறேன். மனம் பிறழ்ந்தவர்களின் மனதைக் கூட புனைய முடியும் என்பது தான் படைப்பாளர்களின் நம்பிக்கை. அதே நேரம், ‘ஏதிலியின் மனம்’ என்பது கடந்து செல்லும் தருணம் தானே தவிர, நிரந்தரமாய் தங்கி வாழும் இடமல்ல என்ற தெளிவும் இந்தக் கடத்தலுக்குக் காரணம்.3. ஜெய்பீம், ஒரு சதுரங்க விளையாட்டின் உற்சாகத்தை மையமாகக் கொண்டிருக்கிறது. வழக்கறிஞர்களுக்கும் காவலர்களுக்குமான விளையாட்டு. இதில், நல்ல வழக்/காவ, கெட்ட வழக்/காவ, நியாய வழக்/காவ, அநியாய வழக்/காவ, விளையாட்டின் விதிகளை ஒழுங்குபடுத்திக் கொண்டிருக்கும் சதுரங்கக் கட்டங்களைப் போன்ற நீதிபதிகள், முன்வரிசை சிவப்புத் துண்டணிந்த போராளிகள்… என்று விதவிதமானக் கதாபாத்திரங்கள். படம் முழுவதும் சூழ்ச்சிகளும் முறியடிப்புகளுமாக அடுக்கப்பட்டுள்ளன. இதில், இருளர்களின் சமூகப்பிரச்சினையின் இடம் என்ன என்று கேட்கலாம். சில விளையாட்டுகளில் திரட்டப்படும் நிதி, எல்லையில் போராடும் வீரர்களின் குடும்பங்களுக்கு அல்லது வெள்ள நிவாரணத்திற்கு என்றெல்லாம் சொல்லப்படுமே, அது போல, ஜெய்பீம் என்ற இந்த விளையாட்டு உருவாக்கும் கருணை, இருளர்களுக்கு. 4. இந்தக் கருணையைப் பெறும் இருளர்களும் சாதாரண இருளர்கள் அல்ல. வெள்ளந்திகள்; சூதுவாது அற்றவர்கள்; பாம்புக்கும் கருணை காட்டுகிறவர்கள்; பொய் சொல்ல அஞ்சுகிறவர்கள்; காதலும் கனிவுமானவர்கள். அதாவது, ஜெய்பீமில் சாகசம் போலச் சொல்லப்படுகிற சூழ்ச்சிகளைக் கொஞ்சமும் அறியாதவர்கள். மீறி அவர்கள், எப்பொழுதாவது, சொந்தமாக யோசித்து ஏதாவது ஒரு நல்ல பொய்யைச் சொன்னால் கூட, அதற்காகக் கண்டிக்கப்பட வேண்டியவர்கள். நீதி எவ்வாறு வழுவக் கூடாதோ அதே போல், ஏதிலிகளும் வழுவுதல் பிழை. 5. ஜெய்பீமில் வெளிப்படும் நியாயத்திற்கான சாகசம், வெகுஜன புரட்சிகர மனதை அப்பட்டமாக திருப்தி செய்கிறது. திரைப்படத்தின் நோக்கமும் அது தான் என்பதை நாம் உடனடியாக விளங்கிக் கொள்ள முடிகிறது. பிரச்சினையின் தீவிரம் அல்லது முரண்பாடு அல்ல; அதில் காணக்கிடைக்கும் சுவராஸ்யமே எல்லோரையும் ஈர்க்கிறது. இதைத் தான் ‘மனிதவுரிமை மீறல் எதிர்ப்புப் போராட்டங்களின் உக்கிரமும், உண்மைத்தன்மையும், நியாயமும் அவை நிகழ்த்தப்படும் போது மட்டுமே வெளிப்படுகின்றன. பின்னாட்களில், அவற்றை ஆவணமாகவோ அல்லது புனைவாகவோ உருட்டித் திரட்டும் பொழுது, மனிதர்களற்ற மனிதவுரிமைச் சிக்கல்களாகவே அவை வேடிக்கை காட்டுகின்றன’ என்று நான் சொல்கிறேன்.6. நிகழும் போது திரளும் உண்மை, புனையும் போது தவற விடப்படுவது ஏன்? இருளர் சமூகச்சிக்கலைப் பேசும் ஜெய்பீம் மூன்று முக்கியமான தருணங்களை ஜடம் போலக் கடந்து செல்வதைக் கவனித்துப் பார்க்கலாம்: ஒன்று, எந்த நேரமும், எந்த பக்கமிருந்தும் வாழ்வின் மீதான அச்சுறுத்தல் நிகழக்கூடும் என்ற இருளர்களின் பதட்டத்தை, அனாதரவான சூழலை, பாம்பைக் கூட நம்ப முடியும் மனிதர்களை முடியாது என்ற பழங்குடி மனதை இத்திரைப்படத்தில் நீங்கள் காணமுடியாது. இரண்டு, வலுவான நிறுவன பலமுள்ள அரசு வழக்கறிஞர்களின் ஆக்ரோஷத்தின் முன், தார்மீகத்தை மட்டுமே ஆயுதமாக ஏந்திப் போராடும் கதாநாயகன் உடைந்து நொறுங்கி பின் மீண்டெழும் தருணங்களை நீங்கள் இந்தத் திரைப்படத்தில் எதிர்ப்பார்க்க வாய்ப்பில்லை. மூன்று, யாருக்காக வாதாடிக் கொண்டிருக்கிறோமோ அவர்கள் நாம் நம்புவது போல தூய்மையானவர்களா இல்லையா என்ற குழப்பமே வராத கதாநாயகன். இருளரின் மனதை மட்டுமல்ல, நியாய உணர்வுள்ள வழக்கறிஞர்களின் மனதைக் கூட ஜெய்பீமால் அணுக முடிவதில்லை.7. இதுவொரு வழக்கறிஞர் - போலிஸ் கதை என்று சொல்வதற்கான காரணம், இதன் பாத்திர வடிவமைப்பு. வழக்கறிஞர்களிலும் காவலர்களிலும் இத்தனை வகைகள் இருந்தது போல, பேசுபொருளான இருளர்களிலும், சிவப்புத்துண்டு போராளிகளிளும் இல்லாமல் போனதற்குக் காரணம் என்ன? ஏன், காவலர்களைத் திருடர்கள் என்று பழிக்கும் இருளர்கள் படத்தில் இல்லை? ஏன், திருடும் இருளர்கள் இல்லை? ஏன், இருளர்களிலும் காவலர்களிலும் நண்பர்கள் இல்லை? மிக எளிய காரணம் தான் - பழங்குடிகள் ஏதிலிகளாக விளங்கினால் மட்டுமே, சந்துரு மாதிரியான புரட்சிகர இளைஞரக்ள் உருவாக முடியும்.8. ‘நலிந்தவர்களைக் காப்பாற்றுகிறேன்’ என்று சொல்வது தற்கால வெகுஜன அரசியலில் காணப்படும் கொடிய போதைப்பழக்கம். மதவாதத்தின் சாந்த முகம். அதற்கு சிவப்புத்துண்டு போட்டு விடுவது தான் ஜெய்பீமில் நடக்கும் வேடிக்கை. 9. நியாய உணர்வுள்ள வழக்கறிஞரே கதாநாயகன் என்பதால் 'ஜெய்பீம்' என்று தலைப்பு வைத்திருக்கிறார்கள் என்று நினைக்கிறேன். அம்பேத்கர் பற்றி ஒரு பழங்கதை உண்டு. 'ஏன், நீங்கள் சரிவர உறங்குவதில்லை?' என்று கேட்ட போது, 'என் மக்கள் விழிக்கவில்லை. அவர்கள் விழிக்கும் வரை என்னால் தூங்க முடியாது' என்றாராம்.
இப்பொழுதானால் அம்பேத்கரிடம் இப்படிச் சொல்லலாம்: தயவு செய்து தூங்குங்கள் பீம். உங்களது உறக்கமின்மை எங்களுக்குத் துர்க்கனவுகளைக் கொண்டு வருகின்றன!.

[image error]
இதற்கு வந்த எதிர்வினைகள் வித்தியாசமானவை. அவற்றுள் ஒன்று.
Siva SankarNovember 3 at 10:05 AM  · பொதுசமூகத்திற்கு காலா ஏன் பிடிக்கவில்லை அல்லது ஜெய்பீம் ஏன் நெருக்கமாகின்றது?சிறுபத்திரிக்கைகளின் அகால மறைவுக்கு பிறகும் அச்சு ஊடகத்தில் கணிணி பயண்பாட்டின் பின்னர் புற்றீசல்களாய் முளைத்தெழுந்த, இடைநிலை பத்திரிக்கைகளால் காயடிக்கப்பட்ட அல்லது நுண்ணுனர்வு என்பதே இல்லாமல் உருவாக்கப்பட்டு நம் முன்னே கொட்டப்படும் தொழிற்சாலை எழுத்து கழிவுகளின் மத்தியில் பேராசிரியர் Dharmaraj Thamburaj போன்ற அசல் சிந்தனையாளர்களால் மட்டுமே வாசகனுக்கு மீட்சியுண்டு.வெகுஜன சமூகம் இயங்கும் தளத்தின் உள்ளே உள்ள அனைத்து விகாரங்களையும் ஓளிபாய்ச்சி் நமது நுண்ணுர்வை மீட்டெடுக்கும் எழுத்து.இது வெறுமே திரைப்படத்திற்கான விமர்சனமாக பார்ப்பதென்பது சரியானதல்ல. அதனுள் இயங்கும் பொது மனதின் அரசியலை உற்றுநோக்குவதே. அதை எப்போதும் போல சரியாக சொல்வதற்கு வாழ்த்துக்கள் தர்மராஜ்(பி.கு. பரத்வாஜ ரங்கன் போன்ற சினிமா தெரியாத எலைடிச எண்ணங்களை கொண்டவர்களின் முட்டாள்தனமான விமர்சனங்களை நாம் முற்றிலும் ஓதுக்கிதள்ளுவதும் நல்லது)

*









இதற்குப் பதில் சொல்லும் வகையில் நான் இரண்டு, மூன்றாவது பதிவுகளை எழுதினேன்.
#நலிந்தவர்களை ஈடேற்றும் போதை 2 - அகப்போராட்டமும் படைப்புச் சுதந்திரமும்நிகழ்விற்கும் நினைவிற்குமான இடைவெளியை பல சமயங்களில் நாம் நம்புவதில்லை. ஆனால், அந்த இடைவெளி அதலபாதாளமாகக் கூட மாறக்கூடும். இயேசுவின் கதையில் அப்படித் தான் நடந்தது.சென்ற நூற்றாண்டில் பேசப்பட்ட விடுதலை இறையியல் கூட இந்த இடைவெளியைப் பொருட்படுத்தியிருக்கவில்லை. விடுதலை இறையியலாளர்கள் இயேசுவை, புனித நூல்களிலிருந்து கிளம்பி வந்த ஆத்மாவாக மட்டுமே விளங்கிக் கொண்டார்கள். அவர்களுக்கு, ஆதாரமான நிகழ்வே பனுவல் மட்டும் தான். இயேசு என்று இன்றைக்கு அறிவதை பனுவலின் நிகழ்வாக அவர்களால் விளக்க முடிந்தது.ஆனால், அந்தப் பனுவல்களே கூட, (பனுவல்களை நினைவுகளின் தொகுப்பு என்று கொண்டால்) 'இயேசு என்ற நினைவிற்கு' முந்தைய 'இயேசு என்ற நிகழ்வு' குறித்த சங்கதிகளை நமக்குச் சொல்கின்றன. இயேசு என்ற ஒற்றை, எவ்வாறு பொதுமையாக நினைக்கப்படலாயிற்று; அந்த ரசவாதத்தை பவுல் எவ்வாறு சாத்தியமாக்குகிறார் என்று ஏராளமான ஆய்வுகள் (அலெய்ன் பாத்யோ. அலெய்ன் டண்டிஸ்…) நடைபெற்றுள்ளன. அதாவது, விடுதலை இறையியல் போன்ற பனுவல்மைய வாதத்திலிருந்து விலகி நிற்க ஆரம்பித்து வருடங்கள் ஆயிற்று. ஜெய்பீம் தொடர்பாக நான் எழுப்பிய கேள்வி, ஒரு நிகழ்வை நினைத்துப் பார்க்கையில் (எல்லா கலைப்படைப்புகளும் நினைத்துப் பார்த்தல்களே!) நாம் செய்யக்கூடிய பிழைகளைப் பற்றியது. நமது படைப்பு நுட்பங்கள் தட்டையாக இருப்பதன் காரணம் என்ன என்பது தான் நான் விவாதிக்க விரும்பும் செய்தி.இந்த விஷயத்தில் போகன் சங்கர் குறிப்பிடும் ‘அகப்போராட்டம்’ என்ற விஷயமும், எம்.டி.எம் விளக்கும் ‘படைப்புச் சுதந்திரம்’ என்பதும் எனக்கு ஆர்வத்தை ஏற்படுத்துகின்றன. அகப்போராட்டம் என்ற சொல் தீர்க்கமானது; அதனால் கவர்ச்சியானதும் கூட; காவியத்தன்மை கொண்டது என்றும் சொல்லலாம். இந்தக் கவர்ச்சியும் காவியத்தன்மையும், அச்சொல் சுட்டும் தீர்க்கத்திலிருந்தே வெளிப்படுகிறது. அகப்போராட்டம் நிறைவு பெற்றதை சுட்டும் தீர்க்கம். முடிவிலிருந்து பின்னோக்கி நகரும் பொழுது அடையும் சலுகை இது. அதாவது, நினைத்துப் பார்க்கும் பொழுது நாம் எடுத்துக் கொள்ளும் உரிமை. ஆனால், அது நிகழ்ந்து கொண்டிருக்கும் பொழுது இத்தகைய சலுகையோ உரிமையோ உங்களுக்கு வழங்கப்படுவதில்லை. அத்தகைய தருணங்களில் அதை யாராலும் ‘அகப்போராட்டம்’ என்று அழைக்கவும் முடிவதில்லை; மாறாக, அது கொடிய தடுமாற்றம், அலைபாய்தல், குழப்பம், மானக்கேடு, தன்னிலைச் சிதைவு, வீழ்ச்சி. நினைத்துப் பார்க்கும் பொழுது, ஜனரஞ்சக கலைப்படைப்புகள் இயல்பாகவே தவற விடுகிற விஷயங்கள் இவை. மாற்றுக் கலைப்படைப்புகள் இத்தருணங்களை அகப்போராட்டங்களாக அலங்கரித்து விடுகின்றன. ‘அகப்போர்’ என்ற வார்த்தையைக் கண்டுபிடித்த மறுகணமே, ரத்தமும் சதையுமான வாழ்க்கை, அப்பமும் ரசமுமாக மாறிவிடுகிறது. இப்படி மாற்றுவதையே எம்.டி.எம். படைப்புச் சுதந்திரம் என்று அறிவிக்க விரும்புகிறார். என்னைப் பொறுத்தவரையில், இதைச் சுதந்திரம் என்று சொல்லத் தோன்றவில்லை. குறுக்கம் என்றே படுகிறது - நிகழ்வுக் குறுக்கம். இதை நினைவு என்ற தொழில்நுட்பத்தின் கோளாறு என்று வேண்டுமானால் சொல்லலாம். ஆனாலும், இந்தக் கோளாறை சரிசெய்வதற்கான முயற்சிகளும் ஏராளம் நடந்துள்ளன. தாஸ்தயேவ்ஸ்கியில் நிகழ்ந்த தவறுகளை நேர் செய்யும் முயற்சிகள் இவை. போர்ஹேயின் The Gospel According to Markல் விவரிக்கப்படும் குழப்பம் இயேசுவின் ‘அகப்போராட்டம்’ அல்ல; அவரது நினைவுகளால் நாம் அடையும் தடுமாற்றங்களும் தன்னிலைச் சிதைவுகளும். 'ஒரு கிறிஸ்துவை உருவாக்கத் தேவைப்படும் பாவிகள்' என்ற செய்தி எவ்வாறு அதிர்ச்சியடைய வைக்கிறதோ அதே போலத்தான் 'ஒரு போராளியை உருவாக்கத் தேவைப்படும் நலிந்தவர்கள்' என்ற செய்தியும்.
*#ஜெய்பீம் நலிந்தவர்களை ஈடேற்றும் போதை 3: மண்டைபிளக்கும் கோட்பாடுகளோடு கலையை அணுகுவதா என்று சிலர் கேட்கிறார்கள். காவலரின் தடி மட்டுமல்ல, கலைப்படைப்புகளும் மண்டையைப் பிளக்கின்றன என்றால் வேறு என்ன தான் செய்வது?அடக்குமுறைக்கு எதிரானப் போராட்டங்களை மீள நினைத்துப் பார்ப்பதிலுள்ள கோளாறுகளைக் கவனப்படுத்துவதே எனது நோக்கம். அதாவது, போராட்டங்களை பனுவலாக்குவதிலுள்ள அரசியல் என்ன என்று அறிவது.1. அடிப்படையில், எதுவொன்றையும் நினைத்துப் பார்க்கையில் (கலைப்படைப்புகளை மனதில் கொள்ளுங்கள்), அந்த ஒன்றின் வெற்றி / தோல்வியே எப்படி நினைக்க வேண்டும் என்பதைத் தீர்மானிக்கிறது. அது, துன்பியலா இன்பியலா என்ற அறிவு, கலைப்படைப்புகளின் உள்ளார்ந்த முரணை ஏற்கனவே தீர்மானித்து விடுகிறது. அமைப்பியல் ஆய்வுகளில் (கட்டுடைப்பிலும் கூட) கண்டறியப்படும் ‘பனுவலின் அந்தரங்க முரண்’, நினைத்துப் பார்த்தலில் தோன்றிய முரண் மட்டுமே. 2. மீள் நினைத்துப் பார்ப்பதை காரண காரியத் தேடலாகவே மேற்கொள்ளும் கோளாறு: நிகழ்வின் போது உணரப்பட்ட தடுமாற்றம், அகப்போராட்டமாக உருமாற்றம் கொள்வது இப்படித்தான். இறுதியில் நினைத்துப் பார்க்கையில், எல்லாச் செயல்களுக்கும் பூரண அர்த்ததை வழங்க முடிகிறது. அர்த்தமற்றவை களையப்படுவதும் கூட. அதாவது, தடுமாற்றமாகவே இருப்பவை அர்த்தமற்றவை என்ற பெயரில் களையப்படுவதும்; அகப்போராட்டமாக மாறியவை அர்த்தமுடையவையாகக் கொண்டாடப்படுவதும்.3. காரண காரியங்கள் கண்டறிய முடியாத, ஆனாலும் தவிர்க்கமுடியாத சங்கதிகளை அமானுஷ்யமாக நினைக்கத் தொடங்குவது: மானுடக் காரண காரியங்களுக்கும் மிஞ்சிய விதிகளை நம்பத் தொடங்குகிறோம். ஊள்வினை, தர்மம், கோள்களின் சஞ்சாரம், தெய்வ அணுக்கிரகம் என்று பல்வேறு அமானுஷ்யங்கள்.4. இல்லையென்று மறுத்தாலும், ‘நினைத்துப் பார்ப்பதே கலைப்படைப்பு’ என்பதால், அது தீர்ப்பிடவே முயற்சி செய்கிறது. அறுதியிடுதல் என்று சொல்லலாம். குழப்பமான, விளங்காத நிகழ்வுகளை சட்டகப்படுத்துதலே கலைகளின் ஆதர்சமாக இருக்கிறாது. இதனால் தீர்ப்பிடுவதிலிருந்தும் கலைகளால் தப்பிக்க முடிவதில்லை. இதையே ‘அழகியலின் அரசியல்’ என்று ரான்சியர் போன்றோர் அழைக்கிறார்கள். ஒரு போராட்ட நிகழ்வை சட்டகப்படுத்த ஆரம்பிக்கும் கலை, அதில் தொடர்புடைய அத்தனை பேரின் தன்னிலைகளையும் வடிவமைக்கத் தொடங்குகிறது என்று பொருள். தன்னிலை சிதைந்ததன் காரணமாகவே போராட்டம் தேவைப்பட்டிருந்த நபர்கள், மிகக்கொடூரமாக, ‘நலிவுற்றவர்/ஏதிலி’ என்ற தன்னிலைக்குள் தள்ளப்படுவதை நினைத்துப் பார்க்கும் கலைப்படைப்புகளே செய்யத் தலைப்படுவது தான், போராட்டத்தின் மையத்தையே சிதைப்பதாக மாறி விடுகிறது. 5. அரசியல் நிகழ்வுகளை விடவும் குழப்பமானவை எதுவுமில்லை. முழுக்க முழுக்க தடுமாற்றங்களோடும், பயங்களோடும், அவமானங்கள் / அவமதிப்புகளோடுமே ஒரு அரசியல் நடவடிக்கை நகர்கிறது. ஒவ்வொரு அரசியல் செயல்பாட்டின் இறுதி வெற்றி என்று சொல்லப்படுகிறதே அதை அடையும் போது, அச்செயல்பாட்டில் ஈடுபட்டிருந்த எவரும் அதன் அழகை ரசிக்கிற மனநிலையி இருப்பது இல்லை. உதாரணத்திற்கு, தனது கணவனின் மரணத்திற்கு நீதி கேட்டு போராடிய அப்பழங்குடிப் பெண் தான் கேட்டது கிடைத்த பின்பு அடைகிற வெறுமை. போராட்டங்களைச் சித்தரிக்கத் தொடங்கும் கலை, அரசியலையே நினைத்துப் பார்க்கத் தொடங்குகிறது. அரசியலை நினைத்துப் பார்ப்பது என்றால், அச்செயல்பாட்டின் கடைசி விளைவுகளை அல்ல; அதை அடைய நேர்ந்த துயரங்களை, குழப்பங்களை, தடுமாற்றங்களை. இதையெல்லாம் விடுத்து, ஒரு கலை வடிவம், அவ்வரசியல் செயல்பாட்டின் விளைவில் மட்டுமே திளைத்திருப்பதை விடவும் மோசமான போதைப்பழக்கம் இருக்க முடியுமா? 6. நினைத்துப் பார்க்கும் அரசியலில் ஆகக் கொடிய பாதகங்களை ஏற்படுத்துகின்றன என்பதால் தான் வரலாற்றுவரைவியலையும், புனைவாக்கங்களையும் இத்தனை கறாராக விமர்சிக்க வேண்டி வருகிறது. இவ்விரண்டுமே, தற்செயல்களை அங்கீகரிப்பதில்லை. பயப்படுகின்றன என்பதே உண்மை. காரண காரிய விளக்கங்களைத் தேடிப்போன மனிதன் இறுதியில் அதன் கைதியாகவே மாறிப்போனான் என்பதை அவன் தற்செயல்கள் மீது கொள்ளும் பதட்டத்திலிருந்து வெளிப்படுகிறது. விளக்கங்களற்ற எதுவும் மானுடத்திற்கு கிலியூட்டுகிறது. இப்பிரபஞ்சத்தில் அர்த்தங்களின் ஏகபோகன் என்று தன்னைத்தானே மனிதன் நினைத்துக் கொள்வதன் கோளாறு இது. அர்த்தங்களுக்குள் அகப்படாத தற்செயல்கள் நிரம்பியதே இந்த உலகம் என்பதை எந்த வரலாறு / புனைவு மறுக்கிறதோ அது எதேச்சதிகாரத்திற்கு துணைபோகிறது என்று அர்த்தம்.
*(இதன் பின் வதவதவென இப்படி ஆரம்பித்தார்கள்)
















(அதற்கப்புறமாக எனது நான்காவது பதிவு வந்தது)
#நலிவுற்றவர்களை ஈடேற்றும் போதை 4 - கேள்வி பதில்.கேள்வி: ஜெய்பீம் படத்தில் உங்களைக் கோபப்படுத்தியது, பழங்குடிகளைக் கையாண்ட விதம் என்று சொல்லலாமா?பதில்: இல்லை, நிச்சயமாக நான் அதைச் சொல்லவில்லை. ‘பிற’ மனிதனைக் கையாளுவதிலுள்ள பிரச்சினை நிரந்தரமானது; அதை என்றைக்கும் நிவர்த்தி செய்ய முடியாது என்பது எனக்குத் தெரியும். அப்படத்தில்வெளிப்படும் வரலாற்றுத் தடித்தனமே என்னைக் கோப்பப்படுத்துகிறது. கேள்வி: வரலாற்று உணர்வின்றி அப்படம் எடுக்கப்பட்டிருப்பதாக நினைக்கிறீர்களா? தகவல்களில் பிழை இருக்கிறது என்று சொல்கிறீர்களா?பதில்: வரலாற்றுப் பிழை வேறு, தடித்தனம் வேறு. கடந்த முப்பது / நாற்பது வருடங்களில் தமிழில் நடைபெற்ற மிகப் பெரிய விவாதம், ஒடுக்கப்பட்டவர்களின் குரல் பற்றியது. இலக்கியப் பிரதிகளில் ஆரம்பிக்கப்பட்ட இந்த விவாதம், அதன் பின் வரலாற்றுப் பிரதிகளுக்குத் திரும்பி, பின் கலை வடிவங்களுக்குள் வலம் வந்து, அரசியலுக்குள் கட்சிகளாக வளர்ந்து, சமீபமாக திரைப்படங்கள் வரைக்கும் வந்து சேர்ந்திருக்கிறது. இனியும், எடுப்பார் கைப்பிள்ளை போலவோ அல்லது ஈரக்களிமண்ணைப் போலவோ ‘ஒடுக்கப்பட்டவன்’ இல்லை என்பதை சமகால தமிழக வரலாறு உங்களுக்கு நிச்சயம் சொல்லித்தரும். இப்படியொரு விவாதமே நடக்கவில்லை என்பது போல, ஒரு ஜனரஞ்சக திரைப்படத்தை எடுக்க முடியும், அதையும் புரட்சிகர காரியம் போல தம்பட்டம் அடிக்க முடியும் என்பதைத் தான் வரலாற்றுத் தடித்தனம் என்று சொல்கிறேன்.கேள்வி: கலைப்படைப்பினுள் பல குரல்களுக்கான சாத்தியங்கள் இருக்க வேண்டும் என்று சொல்வதாக இதை எடுத்துக் கொள்ளலாமா?பதில்: நிச்சயமாக. அந்தந்த கதாபாத்திரங்களை அவரவர் குரலில் பேச விடுங்கள் என்பது தான் அடிசுவடி. கதை சொல்லலின் பொதுவுடமை இது. அந்தந்தக் குரல்களுக்கான மரியாதையை வழங்குதல். அந்தக் கதையில், பழங்குடிகளை மட்டுமல்ல, களப்பணி செய்த சிவப்புத் துண்டுக்காரர்களுக்குக் கூட குரல்கள் இல்லை என்பதைக் கவனியுங்கள். வழக்கறிஞர்கள், காவலர்கள் தவிர்த்து வேறு யாருடைய குரலும் ஒலிப்பதில்லை. கேள்வி: ஒரு ஜனரஞ்சகத் திரைப்படத்தில் நீங்கள் சொல்வதெல்லாம் சாத்தியமா? பெருவாரியான மக்களுக்கு எடுத்துச் செல்ல வேண்டும் என்று வரும் பொழுது இத்தகைய சமரசங்கள் நடப்பது தானே?பதில்: பொதுவுடமைக் கதை சொல்லும் முறையை நீங்கள் தேடவில்லை என்பது தானே தவிர, மக்களின் ரசனை அல்ல இங்கு பிரச்சினை. உங்களுக்கு அப்படியொரு பாணியில் கதையைச் சொல்லத் தெரியவில்லை. அல்லது, அப்பாணியை நீங்கள் இன்னமும் கண்டுபிடிக்கவில்லை என்று அர்த்தம்.கேள்வி: இப்படம் குறித்த விமர்சனத்தை தங்கள் மீதான் விமர்சனமாக கம்யுனிஸ்ட் கட்சிகள் எடுத்துக் கொள்கின்றனவே?பதில்: இந்தக் குழப்பம் உலகம் முழுக்க எல்லா கம்யுனிஸ்ட் கட்சிகளிலும் காணப்படுகிறது. கம்யுனிஸ்ட் கட்சிகள், காலாவதியான காரைக்குடி வீடுகள் போல. பயன்பாட்டை இழந்தவை. அது அரண்மனையா வீடா என்ற குழப்பமே, பாழடைந்து போனதற்கானக் காரணம். சில காரைக்குடி வீடுகளை உல்லாச விடுதிகளாக மாறியிருப்பதை நீங்கள் பார்க்க முடியும். சிலர், அவ்வீடுகளை கொஞ்சம் கொஞ்சமாகப் பெயர்த்து விற்க ஆரம்பிக்கிறார்கள். அதன் வேலைப்பாடு நிறைந்த தூண்கள், கதவுகள், ஜன்னல்கள் என்று பல விஷயங்கள் கலைப்பொருட்கள் போலவும் வீட்டு உபயோகப் பொருள் போலவும் விற்கப்படுவதைப் பார்க்க முடியும். ஜெய்பீம், அப்படி விற்பதற்காகக் கொண்டு வரப்பட்ட காரைக்குடி அரண்மனை வீட்டுக் கதவு. அதன் தச்சு வேலை நுணுக்கங்களையும், சித்திர வேலைப்பாடுகளையும் பார்த்து ரசித்துக் கொண்டிருக்கிறீர்கள். நான், அப்படியொரு கதவைச் செய்வதற்கு வழங்கப்பட்ட உழைப்பையும் சொல்லுங்கள் என்கிறேன். தமிழக கம்யுனிஸ்டுகள் மறந்து போன இந்தக் கவிதையை ஞாபகப்படுத்துவது எனது கடமை. தீப்ஸ் நகரின்-
ஏழு கோபுரங்களைக் 
கட்டி முடித்தவர் யார்? 
மன்னர்களின் பெயர்கள் தான் 
வரலாற்றில் நிரப்பப் பட்டுள்ளன.

மாபெரும் சீனப் பெருஞ்சுவரைக் 
கட்டி முடித்த மாலை வேளையில் 
அதன் கொத்தர்கள் 
எங்கே ஓடி ஒளிந்தார்கள்?

ரோம் நகரெங்கும் 
சிற்பக் கலையழகு மிக்க 
வெற்றி வளைவுகள்! 
அவற்றை எழுப்பியவர் யார்...?கேள்வி: அப்படத்தின் கடைசி காட்சியில் இவையனைத்தும் நிறைவேறியதாக எடுத்துக் கொள்ள முடியாதா? அக்காட்சி ஒரு கவிதை போலத் தானே வடிவமைக்கப்படிருக்கிறது?பதில்: அப்படம் முழுக்க தொழிற்படும் தொண்டு நிறுவன உள்ளமே அக்கடைசி காட்சியிலும் வெளிப்பட்டதாகத் தான் நான் நினைக்கிறேன். ஆனால், அது தான் நமக்கு சொல்லப்படும் இறுதி நீதியாக இருக்கிறது. இது பழைய கள்ளு. குழந்தைகள் மூலமாக கதையின் நீதியைச் சொல்லும் முறை நாட்டுப்புறக் கதை மரபின் கூறு. விக்டோரியன் நாடகங்களில் மனம்பிறழ்ந்தவர்கள் இதற்குப் பயன்பட்டார்கள். தமிழ்க் காவிய மரபில் அசரீரி இதே வேலையைச் செய்யும். தமிழில் இதற்கொரு பிராமண வடிவம் இருக்கிறது. சிறுவர்களைக் கொண்டு பெரிய கேள்விகளைக் கேட்டு, இறுதியில் எல்லாம் மாயை என்று உணர வைத்தல்: வேதம் புதிது படத்தில் பிராமணச் சிறுவன் பாலுத்தேவருக்கு புத்தி சொன்னது; நாயகனில் ‘நீங்க நல்லவரா கெட்டவரா’ என்று குழந்தைகள் கேட்பது. இதே போல ஒரு பிராமண முடிவை ஜெய்பீமிலும் செய்து பார்த்திருக்க முடியும். அந்தக் குழந்தை சந்துருவைப் பார்த்து ‘அப்பா எப்போ வருவார் சார்?’ என்று கேட்டிருந்தால் போதும். மணிரத்தினம் படமாயிருந்தால் இதை நீங்கள் நிச்சயமாய் எதிர்பார்திருக்க முடியும். ஆனால், இங்கே, விரக்தியோடிருக்கும் செங்கேணி சந்துருவை கையெடுத்துக் கும்பிடுவதாக இருக்கிறது; பழங்குடிச் சிறுமி நாற்காலியில் எப்படி உட்கார வேண்டும் என்பதற்கான ஆமோதிப்பை சந்துரு வழங்குவதாக இருக்கிறது. இதைத் தான் தொண்டு நிறுவன மனம் என்கிறேன். அந்தப் படம் திரும்பத் திரும்ப ஒரே விஷயத்தை தான் சொல்கிறது - நாங்கள் உனக்கு தொண்டு செய்கிறோம். நீ எங்களுக்கு விசுவாசமாக இரு!


 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on November 08, 2021 18:48

August 8, 2021

��������������������������� ������������������

������. ������������������������������������ ������������������ ��������������� ���������������������������������������������������������������������. ������������������, ���������������������. ������������������������������ ������������������������, ��������������������������� ������������������������ ��������������������������������� ������������������������������������������������������������������. ��������������������� ��������������������������������� ������������������ ������������������������ ������������������������ ������������������ ������������������������������������������������ ��������������� ������������������ ������������������������������������������ ������������������ ��������������������� ������������������������������!


������������������ ������������������ ��������������������������� ��������������������� ��������������������� ������������������������������������ ���������������������������������. ���������������������������, ���������������������, ������������������������������������������ ��������������������������� ���������, ������������������������������ ������������ ������������ ��������������������������� ��������������������������� ���������������������������. ������������������������ ��������������������������������������� ��������������������� ������������������������������ ��������������������������� ��������������������������� ��������������������� ���������������������������.���������������������������, ������������ ������������������������������ ������������������������ ��������������������������������������� ��������������������������� ������������������ -
//��������������������� ������������������������������ ������������������������. ������������������������������������������ ������������������������������ ������������������������. ������������������������������������. ��������� ������������������ ������������������������ ������������������������������������������ ������������������������? ���������������������, ������������������? ������������������������ ������������������ ������������������ ������������������������ ������������������ ��������������������������������� ���������������������? ��������������� ������������������������������ ������������������ ��������������� ��������������� ������������������ ������������ ������������������������������? ������������������������������ ������������������������������������������ ��������������� ��������������� ������������������������ ��������������������� ��������� ������������������������������������?//������������������ ������������������������������ ������������������������ ������������������������ ������������������������������������,//��������������������������������������� ���������������������������.������������������������������������ ������������������ ������������������������������������ ������������ ������������������������!������������������������������������ ������������������ ������������������������������.//������������ ������������ ������������ ������������������������������ ������������ ��������������� ��������������������������������������� ������������������������ ������������ ������������, ��������������� ��������������� ������������ ������������ ��������������������� ��������������������������������� ��������������������� ������������������������������������. ��������������������������������� ��������������� ������������; ���������������������! ������������������������������������ ��������������������������� ���������, ������������������ ��������������������������� ��������������������������������� ��������������������� ������������������������������ ������������. ��������������� ������������������������������, ��������� ������������������������ ������������������ ������������������������. ������������������ ������������ ��������������������� ���������������������������������������, ��������������������������������� ������������������������ ��������������� ������������������������ ������������������������!��� ��������������� ������������������������������. ������������������ ������������������������������������ ���������������������������������. //��������������������������������������������������� ��������������������� ������������������������ ��������� ������������ ������������������������ ������������. ��������������������������� ��� ������������ ��������������������� ��������������� ������������������ ���������������������������. ������������������������������������ ��������������������������������������� ������������������������������. ������������������������������������ ������������������ ������������������������ ���������������������������������? ������������ ��������������������������������� ��������������������� ������������������������ ������������������������ ������������������ ������������������ ��������������������� ������������������������������������������ ������������������������. ��������������������� ��������������������� ��������������� ��������������������������� ������������������.������������ ������������������������������ ��������������������������� ������������������������.��������������������� ������������������ ��������������������������� ������������������������ ������������������ ������������������, ������������������������������������������ ������������������������������. ������������ ��� ���������������������������������. ������������������������������, ��������������������� ������������������, ��������������� ��������������������������� ������������, ������������������������������������ ������������������������������ ������������������������������������������. ��������������������� ��������������������������������� ���������������������.//


���������������������������, ������������������ ��������������������������������������� ������������������ ���������������������. ��������������� ������������ ��������������������������� ������������������������������ ������������������������������������ ��������������� ���������. ������������������������������������, ��������������������������� ������������������������, ���������������, ������������������������ ������������, ��������������������� ������������������������������ ��������������������� ��������������� ������������������������������ ������������������������������ ������������������ ���������������������������������������������. ���������������������, ������������������ ������������ ��������������������������� ��������������������������� ������������������������������ ������������������ ��������������������� ������������������������������������. ������������������������������ ���������������������������, ������������������������������ ��������������������������������������������� ��������������������������� ��������������� ��������������������� ������������������ ��������������������������� ��������� ������������������ ��������������� ��������������� ���������������������������������. ��������������� ��������������������������� ��������������������� ��������������� ������������ ���������������������������������. //������������ ������������������ ���������������������. ������������������������ ������������������������������. ������������������������ ������������������������. ��������� ������������ ������������������������ ������������������ ���������������������������. ��������������� ��������� ���������. ��������������������� ��������� ������������������ ���������������������������������������������������. ��������������������������� ������������������������������ ������������������ ������������������������������. ��������� ������������ ���������������������������������. ��������������������������� ������������������������������ ������������������������������������. ��������������� ������������ ��������������� ��� ��������� ������������ ��������������� ��� ��������� ��������������������������� ������������. ��������������������������� ��� ��������������������� ������ ��� ������������������������ ��������� ������������������������. ������������������ ������������������������������ ��������� ��������������������������� ���������������������������! ������������������������������������ ��������������������������������������� ������������ ��������������������������� ������������������������������������������������ ������������������������. ������������ ������������������������������. ���������������������������������������?//��������������������������������������������� ������������������������������������ ��������������������� ��������������������� ��������������������� ������������������������ ������������, ���������������������. ������������������ ��������������������������� ��������������������� ������������������������������������. ������������������ ������������, ��������� ������������������������������������������ ���������������������������. ��������������������������������� ������������������������������ ������������������������������ ��������������������� ������������������������������. ��������������������������������������� ������������ ��������������������� ������������������������������ ���������������������������. ��������������� ��������������������������������������������������������������� ������������������������ ��������������������������������� ������������������ ��������������� ������������������ ������������������������������ ���������������������������.1��������� ������������������������������ ��������������� ���������������������������! ������ ������������������������ ��������������������������������� ������������������������������������ ������������������������, ������ ��������� ������������������������������. ������������ ��������������� ������������������������������������������ ���������������������������-������������- ������������������ ��� ������������ ��������������������������������������� ��������������� ������������������������������ ������������������������������������������������.������������������ ��������������� ��������������������� ��������������������������������� ������������������������ ��������������������� ��������������������������� ��� ������������������������������. ������������������ ������������������������������������������������. ��������������� ��������������������� ������������������������ ���������������������������������. ���������������������������������������. ��������� ������������ ������������������������������������������������������ ������������������������������.������������������������. ������������������ ��������� ������������������������.��������������������� ������������ ������������������������������ ��������������������������� ��������������� ��� ������������ ������������������ ���������������������������������������.2��������������������������� ������������������ ������������������ ��������������������������� ������������������������ ���������������������, ��������������� ������������������������. ������������ ������������ ��������������������������� ��������������������� ��������� ������������������������ ��������������������� ������������ ��������������� ������������������������������.��������������������������������� ������������������ ������������������������������������. ������������������������ ������������������������ ��������������������������� ������������������������������. ������������������ ������������������.���������������������������. ������������������������������������������. ��������������������������� ������������������������������������ ������������ ������������������ ���������������������������. ��������������������� ���������������. ������������������������������ ��������������� ��� ���������������������. ������������������������������������. ������������������������������������������ ������������������. ��������������������� ������������������. ������������ ������������������������������ ������������������������������������������ ������������������������ ������������ ������������������ ��������������� ��������������������� ��������������� ������������������ ������������������������������������������������������. ������������ ������������������������ ������������ ������������������������������ ������������������������������������, ��������������������������������� ������������������������������������������������������. ������������ ��������������� ������������������������, ��������������� ������������������������ ��������������������������������� ���������������������, ������������������������ ������������������������ ��������������������� ��������������������������������� ������������ ��������������������� ������������������������������������������������������������ ��������� ������������ ������������ ������������������������������������������������������������������������, ������������ ��������������� ��������������������������������� ��� ��������������������������� ������������ ��������� ��������������������� ������������������������������������ ���������, ������������ ��������� ������������������ ��������������������������������������������������� ��������� ���������������������������!


3��������������������������������������������� ������������ ������������������������ ������������������������������������������������. ������������������ ��������� ������������������������ ��������������� ��������������������������������������������������� ������������������������������. ������������ ��������������������������������������� ��������������������������� ������������ ������������������������������ ������������������������������. ��������� ������������������������ ���������������������������������?��� ��������������� ������������������ ������������������������������ ������������������ ������������������������ ������������������������ ������������ ���������������������.������������������ ������������������! ��������������� ������������������ ��������������������������� ������������ ��������������� ������������������! ������������ ������������ ������������������!������������������ ������������������ ���������������������������������������������, ��������� ������������������ ��� ��������������������������������������� ��������������� ���������������������������. ��������������������� ������������ ������������������. ������������������������������ ������������������������������. ������������������ ��������������������� ��������������� ������������������������. ������������������ ��������������������������������� ���������������������������������. ������������������������������ ��������������������� ������������������������������������������������������.(������������������ ������������������ ������������������ ��������������� ��������������������� ������������������������������������������ ������������������������) ������������������������ ������������������������ (������������������������) ��������� ������������������������������ ������������������������ ������������������ ������������������ ��������������� (������������������������) ������������������ ������������������������������������ ������������������������ ���������������������. (��������������������������� ��������������������������� ��������������� ������������������������������ ������������������������������ ���������������.)//������������������������������������������������������ ���������, ��������������������������������������� ��������������������� ������������������������������������������ ��������������������������������� ���������, ������������������ ������������������������������������������ ��������������������������� ������������������������ ��������������������������������������� ��������������� ��������������������������� ��������������������� ������������ ������������������ ������������������������. ������������ ������������������������, ������������������������ ������������������������������������������������, ��������������������������������� ��������������������� ������������������������������ ���������������������������. ��������������� ������������������������������������ ��������������������������� ��������������������������������� ������������������ ������������������������, ������������������������������ ��������������������������� ������������������ ��������������������������������� ���������������������������������, ��������������������������� ������������������ ���������������������. 1������������������������������������ ��������������� ��������������������� ������������������������������������ ������������������������������������ ������������������������������ ��������������������������������� ������������������, ���������������������, ��������������������������������� ��������������������� ���������������������������������������������������������������������. ������������������������������������ ������������ ������������������������ ��� ��������������� ������������������������ ��������������������� ������������������������, ������������������ ������������������������ ��� ������������������ ������������������������ ������������������������������������������������ ������������ ��������������������� ������������������������, ������������ ������������������������. ������������������������������ ������������ ��������� ��������������� ��������������� ������������������������ ���������������������������������. ��������������������������������� ������������������ ��������� ������������������ ��� ��������������������� ������������ ��� ������������������������������������������ ������������������������ ������������������������.2��������������������� ������������ ��� ������������������������������ ��������������������������� ������������������ ��������������� ������������������, ��������������������� ������������������������ ���������������������������������������. ��������������������� ������������ ��������� ��������������������������������������� ������������������ ������������������������ ���������������������������������������. ��������������������� ������������������������������ ��������������������������� ������������������ ��������������������������������������� ��������������� ������������������������������������������. ��������������������������������������� ��������������������������� ������������������������ ��������� ������������������������������������ ������������������ ������������������������ ���������������������.3������������������������ ��������������� ���������. ��������������������������������� ������������. ������������������������������������ ��������������������������� ������������������ ������������ ��������������� ������������������������.4������������ ��������������������������������������������� ��� ������������������������ ������������������������������. ��������������������� ������������������������������ ������������������������������, ��������������������� ������������������������������, ��������������������� ������������������������������ ��������������������������� ���������������������������. ������������������������������������ ��������������������������������� ������������ ������������������������������������������ ��������������� ���������������������������������������. ��������������� ������������������������������������ ���������. ������������������ ���������, ��������������������������������������������� ���������, ��������������������� ���������, ��������������������� ���������, ������������������������ ���������, ��������������������������������� ��������� ��������������� ������������������������������.//��������������������������������������������������� ��������������������������� ������������ ������������������������������ ���������, ��������������������������� ��������������� ������������ ��������������������� ��������������������������� ������������������ ������������������������������������������������������������. ���������������������������������!
 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on August 08, 2021 02:20

பிறாமணாள் சினிமா

தி. ஜானகிராமனின் பாயசம் கதையை படமெடுத்திருக்கிறார்கள். வசந்த், இயக்கம். கூட்டமாகச் சேர்ந்து, திஜாரவின் பாயசத்தை சாக்கடையில் கவிழ்த்திருக்கிறார்கள். எழுத்தை காட்சியாகக் கற்பனை செய்யும் அருகதையே இல்லாத சினிமாக்காரர்களே நம்மை சுற்றி இருக்கிறார்கள் என்பது எவ்வளவு கொடூரமானது!


இரண்டே இரண்டு விஷயங்களை மட்டும் கொஞ்சம் உன்னிப்பாகக் கவனியுங்கள். முதலாவதாக, சாமநாது, திரைப்படத்தில் காட்டுவது போல, பொறாமையால் அந்த பாயச அண்டாவைக் கவிழ்த்து விடவில்லை. அப்படிக் கவிழ்த்ததற்கு இன்னும் சிக்கலானக் காரணங்கள் இருப்பதாக சிறுகதை சொல்கிறது.உதாரணமாய், தனது தேகக்கட்டு குறித்து சாமநாதுவுக்கு இருக்கும் கற்பனை -
//“எனக்கு எழுபத்தேழு வயசுதான். சுப்பராயனுக்கு அறுபத்தாறு வயசுதான். இருக்கட்டும். ஆனா யாரைப் பார்த்தா எழுவத்தேழுன்னு சொல்லுவா? என்னையா, அவனையா? பதினஞ்சு லக்ஷம் இருபது லக்ஷம்னு சொத்து சம்பாதிச்சா ஆயிடுமா? அடித் தென்னமட்டை மாதிரி பாளம் பாளமா இப்படி மார் கிடைக்குமா? கையிலேயும் ஆடுசதையிலியும் கண்டு கண்டா இப்படிக் கல்லுச் சதை கிடைச்சுடுமா?//கலியாண சந்தடியில் அவருக்கு ஏற்படும் மூச்சிரைப்பு,//“கண்ணூஞ்சலாடி நின்றார்….”நாயனக்காரன் வாங்கி வாசிக்கிறான் அந்த ‘ஊஞ்சலை’!சாமநாதனுக்கு மூச்சு முட்டிற்று.//அவர் தனது உடல் ஆரோக்கியம் மீது கொண்ட நம்பிக்கையில் சந்தேகம் வந்த போதே, ஒற்றை ஆளாய் அந்த பாயச அண்டாவை கவிழ்த்துப் பார்க்க நினைக்கிறார். கவிழ்த்துக் கொட்ட அல்ல; பார்க்க! காட்சிவடிவம் காட்டுவது போல, அந்தக் கவிழ்ப்பு அழுக்காறால் மட்டுமே நிகழ்ந்தது அல்ல. கூடவே வீறாப்பும், ஒரு வேடிக்கை மனமும் இணைந்தது. அதனால் தான் அவருடைய நார்மடிப்பெண், ‘எப்படிப்பா இத்தணாம் பெரிய ஜோட்டியை சாச்சேள்!’ என்று கேட்கிறாள். திஜாரா இப்படித்தான் எழுதுகிறார். //கோட்டையடுப்புக்கு இப்பால் மேடைமீது ஒரு பாரி ஜோட்டுத் தவலை. இடுப்பளவு – மேல் வயிறளவு உயரம் பாயசம் மணக்கிறது. திராட்சையும் முந்திரியுமாக மிதக்கிறது. எப்படித்தான் தூக்கி மேடைமீது வைத்தான்களோ? மேல் வளையங்களில் கம்பைக் கொடுத்து பல்லக்கு மாதிரி இரண்டு பேராகத் தூக்கினால்தான் முடியும். ஐந்நூறு அறுநூறு பெயர் குடிக்கிற பாயசம்.நான் ஒண்டியாகவே கவிழ்த்து விடுவேன்.சாமநாது இரண்டு கைகளையும் கொடுத்து மூச்சை அடக்கி, மேல்பக்கத்தைச் சாய்த்தார். ப்பூ – இவ்வளவுதானே. அடுத்தநொடி, வயிறளவு ஜோட்டி, மானம் பார்க்கிற வாயை, பக்கவாட்டில் சாய்த்துப் படுத்துவிட்டது. பாயாசம் சாக்கடையில் ஓடிற்று.//


இரண்டாவது, திஜாரா சித்தரிக்கும் அந்தக் கிராமம். எல்லா நவீன வசதிகளும் சரசரவென்று அறிமுகமாகும் காலம் அது. பள்ளிக்கூடம், கூட்டுறவு நிறுவனம், பாலம், பேருந்து வசதி, வெல்லம் காய்ச்சும் சாலைகள் என்று அக்கிராமம் வெகுவேகமாக மாறிக் கொண்டிருக்கிறது. சாமநாது, வேகமான இந்த மாற்றத்தை விளங்கிக் கொள்ளாதவர் அல்லது தனித்து விடப்பட்டவர். சுப்பராயனை மட்டுமல்ல, தில்லியில் சித்திரக்காரனாக வசிக்கும் அவரது இன்னொரு மகனின் படங்களைக் கூட அவரால் எதிர் கொள்ள முடியவில்லை. அதைப் பார்க்கப் பார்க்க அவரது உடல் நலிவடைகிறது. //மாது வரைந்த படங்கள். கூர்ந்து பார்த்தார். சிரிப்பு வருகிறது. ஒரு படம் முழுதும் வெறும் முழங்கால். அதில் ஒரு கண். கண்ணில் ஒரு சீப்பு செருகியிருக்கிறது. இன்னொன்று பெண்பிள்ளை மாதிரி இருக்கிறது. ஒரு கால் பன்றிக்கால். வயிற்றைக் கிழித்துக் காட்டுகிறாள். உள்ளே நாலு கத்தி – ஒரு பால் டப்பா – ஒரு சுருட்டின சிசு. இன்னொன்று – தாமரைப் பூ – அதன்மேல் ஒரு செருப்பு. பாதிச் செருப்பில் ஒரு மீசை…என்ன இதெல்லாம்! திகைப்பூண்டு மிதித்தாற்போல மனம் ஒடுங்கிப் பார்த்துக்கொண்டே நின்றார். கால் வலிக்கிறது. எனக்குக்கூடவா?//நவீனத்துவத்தின் சூட்சுமங்களை கற்றுக் கொள்ளத் தெரியாத இறந்தகால நபர், சாமநாது. இந்தச் சிக்கலையே சிறுகதை விவரிக்கிறது. அதனால் தான், அது சிறுகதையாகவும் நிற்கிறது. சாமநாதுவின் கதாபாத்திர உருவாக்கம் இன்னும் நுட்பமானது. உதாரணத்திற்கு இந்த இடங்களை வாசித்துப் பாருங்கள். இதைக் காட்சிப்படுத்துவதற்கு நம்மிடம் இப்போதைக்கு ஆட்கள் இல்லை என்பது உங்களுக்கே விளங்கும்.1“நீ இப்பவேதான் வேறயா இருக்கியே! நீ அவனுக்கு பரிஞ்சுண்டு கூத்தாடறதைப் பார்த்தா, நீ என் ஆம்படையாளா. எங்க அண்ணா ஆம்படையாளான்னே புரியலியே-”“தூ- போறும் – அசடு வழியவாண்டாம்” என்று வாலாம்பாள் நகர்ந்துவிட்டாள்.“ம்ஹஹ” என்று அவருடைய அடித்தொண்டை மாட்டுக் குரலில் சிரித்தது – பெருமையோடு. பெருமை அசட்டுத்தனத்தோடு. பிறகு அவராகவே குழைந்து தொடர்ந்தார். “கோச்சுக்காதெ. உன் மனசு எப்படியிருக்குன்னு பார்த்தேன்.””போரும். என்னோட பேச வாண்டாம்.”மூன்று நாள் வாலாம்பாள் பேசத்தான் இல்லை – அந்த அசட்டு விஷமத்திற்காக.2“அப்படியே அந்தப் பயலைக் கழுத்தைப் பிடித்து உலுக்கி, கண்ணு பிதுங்க…. அவன் பெண் பிள்ளைகளை எல்லாம் ஒரு சாக்கில் கட்டி…” அவர் பல்லை நெரித்தார்.“காவேரியிலே கொண்டு அமுக்கட்டும். அப்பதானே கரையேறாத நரகத்திலே கிடக்கலாம். இப்பவே போங்கோ.”அவளேதான். வாலாம்பாள்தான். துவைக்கிற கருங்கல்லில் அவள் மாதிரி தெரிகிறது. கறுப்பு நிறம். அலைபாய்கிற மயிர் – பவழமாலை. கெம்புத்தோடு. ரவிக்கையில்லாத உடம்பு. நடுத்தர உடம்பு. அவள் காவேரியில் குளிக்கும்போது எத்தனையோ தடவை அவரும் வந்து சற்றுத் தள்ளி நின்று குளித்திருக்கிறார். யாரோ வேற்றுப் பெண் பிள்ளையைப் பார்ப்பதுபோல, ஓரக்கண்ணால் பார்த்திருக்கிறார். அந்த ஆற்று வெளியில், வெட்ட வெளியில் ஈரப்புடவையை இடுப்பு, மேல்கால் தெரிந்து விடாமல் சிரமப்பட்டு அவள் தலைப்பு மாற்றிக்கொள்ளும்போது ஒரு தடவை அவர் பார்த்துக்கொண்டேயிருந்து, அவள் அதைக் கவனித்ததும் – சரேலென்று அவர் ஏதோ தப்புப் பண்ணிவிட்டது போல, அயல் ஆண் போன்று நாணினது…இப்போதும் அது தெரிகிறது!


3”சம்பாதிச்சதிலே பாதி நமக்குக் கொடுத்திருக்கான். மீதியை தன் தம்பியோட பாகம் பண்ணிண்டிருக்கான் சுப்பராயன். அவன் பிள்ளைகளுக்கு அதிலியும் கால் கால்னுதான் கிடைக்கும். ஏன் இப்படிக் கரிக்கறேள்…?” என்று இந்தக் காவேரியில் அவரைப் பிடித்து அலசினாள் அவள் ஒருநாள்.ராட்சச முண்டை! கடைசி மூச்சு வரைக்கும் என்ன நியாய புத்தி! என்ன தர்ம புத்தி!“என்னை மனுஷனா வச்சிருந்தியேடி, என் தங்கமே – போயிட்டியேடி” என்று முனகினார். கண்ணில் நீர் வந்தது. திரும்பிப் பார்த்தார். அடுத்த துவைகல் எங்கோ இருந்தது. யாரும் கேட்டிருக்க மாட்டார்கள். கேட்டாலும் சுலோகம் போலிருந்திருக்கும்.(நர்மதே சிந்து காவேரி என்று சுலோகம் சொல்லிக்கொண்டே பிழிந்து) உடம்பைத் துடைத்து (க்கொண்டு) அரை வேட்டியைப் பிழிந்து கொசுவி உதறிக் கட்டி (க்கொண்டு) விபூதி பூசிக்கொண்டு நடந்தார் சாமநாது. (சித்தப்பா சித்தப்பா என்று அரற்றுவான் சுப்பராயன் பாவம்.)//சினிமாக்காரர்களும் சரி, இலக்கியத்தில் இருந்து சினிமாவிற்குப் போனவர்களும் சரி, திஜாரா போன்றவர்களிடம் பிறாமணாள் பெருமையை மீட்டெடுப்பதை விடக் கேவலமானக் காரியம் வேறு இருக்க முடியாது. அவர் காட்டும், பிராமணக் குடும்பங்களையும், நபர்களையும் கொஞ்சம் வாசித்துப் பாருங்கள். இதில் தெரியக்கூடிய கூர்மையான விமர்சனத்தை இழந்து விட்டால், உங்களுக்கு மிஞ்சுவது வசந்த் போன்றவர்கள் உருவாக்கும், பிறாமணாள் சினிமா மட்டுமே. 1காவேரிக்குப் போகிற சந்தில் இந்தண்டையும் அந்தண்டையும் குளித்தும் குளிக்கவும் ஆண்கள், பெண்கள், குளுவான்கள் எல்லாம் கடந்துகொண்டிருந்தார்கள். முக்கால்வாசி புது முகங்கள் – போகிற வாக்கில் பட்டுப் புடவைகள், வெறுங் குடங்கள் – வருகிற வாக்கில் சொளப்சொளப்பென்று ஈரப் பட்டுப் புடவைகள், நிறை குடங்கள். ஈரக்காலில் பாதை மண் ஒட்டி மிளகு மிளகாகத் தெறிக்கிறது. கீரைத்தண்டு மாதிரி ஒரு குட்டி – ஐந்தாறு வயசு – குளித்துவிட்டு அம்மணமாக வருகிறது.2நாலாவது பெண் – கலியாணமாகி மூன்றாவது வருடம் கணவனை இழந்து, பிறந்து வீட்டோடு வந்துவிட்டாள். பழுப்பு நார் மடி கட்டிக்கொண்டு பிறந்த வீட்டோடு வந்துவிட்டாள். குடும்ப வழக்கப்படி தலைமுடியை வாங்கி நார்ப்பட்டுப் புடவை அணிவித்தார்கள். சுப்பராயனுடைய மூன்றாவது பெண்ணோடு ஒரே பந்தலில்தான் அந்தக் கலியாணம் நடந்தது.3முண்டனம் செய்த தலை. முப்பத்தோரு வயது. கன்னத்திலும் கண்ணிலும் இருபது வயது பாலாக வடிகிறது.4மாலை மாற்றுகிறார்கள் – பெண்ணும் பிள்ளையும். அதையும் ஊஞ்சலையும் பார்த்தால், பார்வதி பரமேச்வரனை, லக்ஷ்மி நாராயணனைப் பார்க்கிற புண்யமாம். ஊரிலிருக்கிற விதவைகள்கூட மூலை முடுக்கெல்லாம் வந்து நிற்கிறார்கள். எங்கு பார்த்தாலும் பல். ஒடிந்த பல், அழுக்கிடுக்குப் பல், தேய்ந்த பல், விதவைப் பல், பொக்கைப் பல், சமையற்காரன் கூட வந்து நிற்கிறான்.//மதுரைக்காரர்களின் இடைநிலைச் சாதி சினிமாவைப் போல, இப்பொழுது நவரசா என்ற பெயரில் பிறாமணாள் சினிமா எடுத்திருக்கிறார்கள். வெட்கக்கேடு!
 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on August 08, 2021 02:20

July 7, 2021

��������������� ������������ ������������������������, ��������������������� ������������ ���������������������������!

��������� ������������������������������������������ ������������������������ ������������������ ���������������������������.   ��������� ������������, ��������������� ��������������������� ������������������ ��������� ������������ ������������������ ������������������������.   ������������������������ ������������������������ ���������������������. ������������ ������������������������ ������������������ ��������������������������� ������������������������������������ ������������������, ������������������ ���������������������������������������.  ��������������������������������� ��������������������������������� ������������������������ ������������������������ ��������������������������� ������������������ ��������������������� ������������ ������������������������. ��������� ������������ ��������������������������������� ���������.






��������������������������������������� ���������������������, ������������������ ��������� ������������������������ ��������������������� ������������������������������������������������������ ��������������� ������������������������.  ������������������������������������������������ ��������������������������������������������������� ��������������������� ������������������������������ ���������������������������.  ������������������������ ��������������������� ��������������� ��������������������������������� ������������ ��������������������� ������������ ������������������������ ������������������������ ��������� ��������������������������� ������������������ ������������������ ������������������ ��������������� ���������������������������.  ��������������������� ��������������������������������������� ��������������������������������������������� ��������������������������� ������������������������������������������������.  ��������������������������������������������������� ��������������������������� ��������� ���������������������.   


������������������ ��������������� ��������������������� ��������������������� ������������������������ ������������������������������ ��������������������������������������������������������� ������������ ��������������������� ������������������������ ������������������������������������.  ������������������ ������������������������������������ ��������������������������������� ������������������������������������ ��������������������������� ������������ ������������������������������ ��������������������� ������������������������.  ������������������������������������ ��������������� ������������������������ ������������������������������������ ��������������������������� ������������ ��������������� ��������������� ������������������������.  ������������ ��������������������������� ������������������������ ������������������������������������������������ ��������������������� ������������������������������.  

������������ ������������������������ ��������������������������������������� ������������������ ���������������������������������������.  ������������������������ ��������������� ��������������������� ������������������������, ������������������������������������������ ������������������������ ������������������ ��������������������� ��������������� ��������������� ��������������������������������� ���������������.  ������������������������ ��������������� ���������������������, ��������� ��������������� ��������������������������� ������������������ ������������������������ ���������������������������.  ��������� ��������������������� ���������������, ��������������������������������������������� ���������������������������������������������������.  ������������������ ������������������������ ��������������� ��������������������������������������������� ��������������������������������������������� ������������������������������������ ������������ ��������������������������� ������������������������������������.  ������������������������������������������, ��������������������������� ������������������������������ ��������������������������� ������������������������, ��������������������� ������������������������������ ������������������������.  


���������������������������, ��������������� ��������������������������� ������������������������ ������������ ������������������������������������.  ������������������������������������������ ���������������������������, ������������������������������������������ ������������������������, ������������������������������������������ ������������ ��������������������������������� ��������� ��������������������� ��������������� ���������������������������,  ������������ ���������������������������, ������������������������ ������������������ ������������ ������������������������ ��������������������������� ��������������� ��������� ���������������������������.  ���������, ������������������������ ��������������������������� ������������������ ������������������ ��������������������������������������� ��������������������� ������������������������������������������ ������������������������ ���������������������������������������.  ������������������������������������ ��������������������������������������������� ��������������������������� ��������� ��������������������� ������������������������ ���������������������������.


���������������������, ������������������������ ��������������������������������������� ������������������ ��������������� ��������������������������������������� ���������������������������������.  ���������������, ������������ ��������������������������� ��������������������������������� ������������������ ������������ ������������������������������ ������������������ ��������������� ��������������� ��������������������������� ������������������������������������������.  ������������������ ������������������������������������ ��������������������������� ������������������ ���������������������������; ������������������ ������������ ��������������������� ���������.  


������������������ ������������ ������������������������������������ ������������; ��������������������������������� ��������������������� ��������������������� ������������.  ������������ ��������������������� ������������������������������ ��������������������� ������������������������������������������ ��������������� ������������������ ������������������������������������������ ���������������.  ��������������������� ������������������������ ���������������, ������������������ - ��������������� ������������ ������������������������ ��������������� ������������������ ��������������������� - ������������������������ ������������ ��������������� ��������������� ������������, ��������������������� ������������ - ��������������������� ������������ ������������ ������������ ��������������� ������������������ ��������������������������������� ��������������������� ��������������������������� ������������������������������������������ ��������������� ��������������� ��������������������� ������������ ���������������������������������������������������.      


��������������������������� ������������������������������ ��������������������� ������������������ ��������������������������������� ������������������������������������������ ������������������ ������������������������������������.  ��������� ������������������������������������������ ������������������������ ������������������ ��������������������������� ��������������������� ��������������� ��������������������������� ������������������������.  ��������������������� ��������������������������� ������������������������������ ��������������������������� ������������������������������ ��������������������� ���������������������������������������������������������������������������������, ��������������������������������������������� ��������������� ��������������������� ��������������������������������������������� ������������ ��������������������������� ��������������� ������������������������������������������ ������������������������������������������.  ������������������ ������������������������������ ��������������������� ������������������������������������ ������������������ ��������������������������� ������������������������ ��������������������������� ������������������������������ ������������������ ������������������ ������������������ ���������������������������������������.  


��������������������� ������������������ ������������������������ ��������������������� ������������������ ������������ ������������������������������ ��������������� ��������������������������������� ��������������������� ��������������������� ��������������������� ���������������������������.  ��������������������������������������� ������������������������������������ ������������������ ������������������������ ��������������� ��������������� ������������������ ��������������������� ���������������������������������.  ������������ ��������������������������������������� ��������������������������������������� ������������������������ ������������ ������������������������������������������.  


��������������������������������������������������� ��������������� ������������������������������������������������, ��������������������������� ������������������������������ ������������������������������������ ������������������������������, ���������������������������������, ��������� ��������������� ��������������������������������������������������� ������������������������ ���������������������������������, ��������������������� ������������������������������������������������ ������������������������������������ ��������� ������������������������ ������������������������������ ������������������������������ ������������������������������������������������������.  ���������������, ������������������������ ������������������������������, ��������������������� ��������������� ������������������ ��������������������������� ��������������������������������������� ������������������������������������������. 


��������� ��������� ��������������������������������������� ��������������� ��������������� ��������������� ������������������������ ��������������������������������� ������������������������������������������������������ ������������������������������ ������ ������������������������������ ��������������������� ������������������������������������.  ������������������������, ��������������������������������������� ������������������ ��������������������� ��������������������������������� ��������������������� ������������ ������������������������ ������������������������ ������������������ ���������������������������, ��������������������������� ������������ ��������� ������������������������ ��������� ������������������������������ ������������������������ ��������� ��������������������������� ��������� ������������������������ ���������������������������������������������������.  


��������� ������������������������������������ ��������������� ��������������������� ��������������������� ��������������������������������� ��������������������������������� ���������������, ��������������������������������� ������������ ��������������������������������� ��������������� ������������ ������������������������ ���������������������������������.  ������������ ��������������������� ���������, ��������� ������������ ��������������������������� ������������ ������������������������ ��������������� ���������������������������. ������������������, ������������������������ ������������������������������ / ��������������������������������������� ��������������� ��������������������������������������� ��������������� ���������������������������.  ������������������������������, ��������� ������������������������������ ��������������������������������������������������� ������������������������������ ��������� ��������� ��������������������� ������������������������ ������������ ��������������������������� ���������������������������������������������.  ������������������, ��������������������������������������������� ��������������������������� ������������������������������������ ��������������� ������������������������������ ��������������������������������������� ���������������������������������������������������.


*


��������������������������������� ������������, ������������������������������������������ ��������������������������������������������������� ������������������������������������������������������������ ��������������������������������������������� ��������������� ��������������� ������������ ��������� ������������������������ ������������������ ������������������ ������������������ ������������������������.    


��������������� ��������������� ��������������� ��������������� ������������������������ ��������������� ��������������� ���������������������������������������.  ������������������������������ ��������������� ������������������������������ ������������������������ ���������������������������������. ������������������ ������������������������ ��������������� ���������������.  ������������������������ ��������������� ��������������������� ��������������������� ��������������������� ��������������������������������������������������������� ���������������������,  ������������������ ��������������� ������������������ ��������������������� ���������������������.  


������������������ ��������������� ��������������������������� ������������������������������������ ������������������ ���������������������������������������, ��������������������� ������������������ ������������������������������������������ ��������������������� ������������������������������ ���������������������������������������.  ��������������������������� ��������������� ������������������ ��������������� ������������, ��������������� ������������������������������ ������������������������ ��������������������������� ������������������ ������������������������������, ��������������������� ��������������������������� ������������ ������������������������������ ������������������������������ ��������������������������������������������������� ��������������� ��������� ��������������������� ������������������������������������������ ������������ ���������������������������������.  ��������������� ������������, ��������������������� ��������������������� ��������������� ���������������������, ������������������������������ ������������������������ ������������������ ������������������������ ���������������������������������������.   


��������������������� ��������������������������� ������������������������.  ��������������� ������������������������������ ������������������������������ ��������������� ������������������ ��������������������������� ���������������������������, ������������������������ ��������������������� ������������������������������ ��������������������� ������������������������ ������������������������ ��������������� ���������������������������������������.  ���������������, ��������������������������������� ������������������������������������ ��������������� ������������������ ���������������.  ������������������������ ������������������������ ������������������������������.  


������������������������������������������������ ������������������������������ ��������������������� ������������������������������������������ ��������������������� ��������������������� ������������������������������������������, ������������������������������, ���������������������������, ������������������������������ ������������ ������������. ������������������������������������������ ������������������������������������, ������������ ������������������������������ ������������������������������������ ������������������ ��������� ������������������������������ ��������������������� ������������������ ������������������������ ��������������������� ��������������������� ���������������������������������. 


������������������������ ��������� ��������������������������� ���������������������������������.  ������������������ ��������������������������� ������������������������������������ ��������������������� ������������������������ ������������, ������������������������ ������������������������������������������������ ������������������������������������ ��������������������������� ��������������� ��������� ���������������������. ������������������ ���������������������, ���������������, ������������, ��������������������� ��������� ���������������������������������������, ������������������ ������������������������ ������������������������������, ������������������������ ��������������� ��������������� ������������������������ ������������������ ������������������������ ��������������������������� ���������������������������.  


������������������ ��������������������� ������������������������������, ��������������������������������������������� ��������������������� ������������������, ������������������������ ������������������������������ ������������������������������ ������������������������������ ������������������������ ���������������.  ��������� ������������������������������, ������������������ ������������������ ������������������������ ��������������������� ��������������� ������������ ��������������������� ��������������� ������������ ������������ ������������������ ��������������������������������� ��������������������������� ���������������������������.  ������������������ ������������������������������!


������������, ��������������������������������������������� ��������������������������������������������������� ��������������������������� ������������������������ ������������������ ������������ ��������������������� ������������������������!     

 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on July 07, 2021 09:56

யோசனா என்ற கோதையும், மாடத்தி என்ற ஆண்டாளும்!

ஒரு சிறுபெண்ணுக்கு மானசீகக் காதலன் இருந்தான்.   ஒரு நாள், காதலை அவனிடம் சொல்லி விட அவள் முடிவு செய்தாள்.   காதலனைத் தேடியும் வந்தாள். வந்த இடத்தில் அவளைக் கூட்டமாய் வன்புணர்ச்சி செய்து, கொன்று போடுகிறார்கள்.  வன்புணர்ந்த கூட்டத்தில் மானசீகக் காதலனும் இருந்தான் என்பதை அறிந்தே அவள் இறந்தாள். இது தான் மாடத்தியின் கதை.






மேம்போக்காகப் பார்க்க, இந்தக் கதை அறிவியல் முரணால் கட்டப்பட்டிருப்பது போலத் தெரியும்.  மானசீகத்திற்கும் யதார்த்ததிற்குமான முரணைப் பேசுவதாகத் தோன்றலாம்.  நினைப்பை விடவும் நிஜம் அசிங்கமானது என்ற உண்மையை கோதை எத்தனைக் கொடூரமாக உணர நேர்ந்தது என்பதை விளக்க வந்தது போலத் தெரியலாம்.  ஏராளமான யதார்த்தவாதக் கலைப்படைப்புகள் இதைத்தான் செய்திருக்கின்றன.  புதுமைப்பித்தனின் பொன்னகரம் ஒரு உதாரணம்.   


இந்தக் கதையை இன்னும் கொஞ்சம் தீவிரமாக யோசித்துப் பார்க்கிறவர்களுக்கு அதன் இன்னொரு பரிணாமம் எட்டக்கூடும்.  கூட்டு வன்புணர்ச்சி செய்தவர்கள் குடிபோதையில் இருந்தனர் என்ற செய்தியும் கதையில் வருகிறது.  அப்படியானால் அங்கு நிகழ்ந்த வன்புணர்ச்சி இயல்பானது அல்ல என்று சொல்ல வேண்டும்.  அந்த இளைஞர்கள் போதையில் நிலைதடுமாறியதால் கொடூரம் நிகழ்ந்தது.  

இந்த இடத்தில் யதார்த்தவாதம் மழுங்க ஆரம்பிக்கிறது.  போதையில் செய்த காரியம் என்பதால், வன்புணர்ச்சியை தற்செயல் அல்லது விபத்து என்று சொல்ல வாய்ப்புகள் உண்டு.  இப்படிச் சொன்ன மறுகணம், மைய முரண் அனர்த்தம் நோக்கி நகர்ந்து விடுகிறது.  இனி கதையின் முரண், நோக்கத்திற்கும் தற்செயலுக்குமானது.  அந்தப் பெண்ணின் காதலை வெளிப்படுத்தும் நோக்கத்திற்கும் வன்புணர்ச்சி என்ற விபத்துமே எதிர்நிலைகள்.  துரதிர்ஷடவசமாக, நோக்கமும் தற்செயலும் முரண்டிக் கொண்டால், அபத்தமே உங்களுக்கு மிஞ்சும்.  


இப்பொழுது, மொத்த பழியையும் விதியின் மேல் கொட்டுகிறோம்.  அக்குறிப்பிட்ட நேரத்தில், அக்குறிப்பிட்ட இடத்தில், அக்குறிப்பிட்ட பெண் இருந்ததற்கு ஒரு நோக்கம் உண்டு என்றாலும்,  அந்த நோக்கத்தை, தற்செயல் அல்லது விதி சிதைத்து விடுகிறது என்று கதை திரிகிறது.  இனி, வாழ்வின் அபத்தத்தை அல்லது புதிரை அங்கலாய்ப்பது மட்டுமே கலைப்படைப்பின் நோக்கமாக மாறிவிடுகிறது.  ஜெயகாந்தனின் அக்னிப்பிரவேசம் மாதிரியான ஒரு படைப்பு உருவாக்க முடியலாம்.


மாடத்தி, அறிவியல் வாதத்தினுள்ளோ அல்லது அபத்த வாதத்தினுள்ளோ இறங்கவில்லை.  மாறாக, அந்த வன்கொடுமை நிகந்ததற்கு வலுவான சமூக வரலாற்றுக் காரணம் உண்டு என்று நிரூபிக்க முயற்சிக்கிறது.  அந்தக் காரணத்தையும் தெளிவாகச் சொல்லி விடுகிறது; சாதிச் சமூக அமைப்பே அது.  


அந்தப் பெண் மிகத்தாழ்ந்த சாதி; வன்புணர்ந்த கூட்டமோ உயர்ந்த சாதி.  இந்த விபத்து வரலாற்றில் ஏற்கனவே திட்டமிடப்பட்ட ஒன்று என்பதே திரைப்படத்தின் வாதம்.  இவ்வாறு சொல்வதன் மூலம், கற்பனை - நிஜம் என்ற அறிவியல் முரணோ அல்லது நோக்கம் - தற்செயல் என்ற அபத்த முரணோ அல்ல, தாழ்ந்த சாதி - உயர்ந்த சாதி என்ற சமூக முரணே இந்திய சமூகங்களின் ஒவ்வொரு அசைவையும் தீர்மானிக்கும் சக்தி என்று நீங்கள் நம்ப ஆரம்பிக்கிறீர்கள்.      


இப்பொழுது ஒட்டுமொத்த கதையும் வேறொரு கோணத்தையும் பரிமாணத்தையும் அடையத் தொடங்குகிறது.  ஒரு சிறுபெண்ணுக்கு மானசீகக் காதலன் இருந்ததாக நீங்கள் கதையை ஆரம்பிக்க முடியாது.  கதையில் நடைபெறும் சம்பவங்கள் அனைத்தும் வரலாற்றால் ஏற்கனவே தீர்மானிக்கப்பட்டிருப்பதால், அச்சிறுபெண்ணின் பெயர் ‘யோசனா’ என்றிருந்தாலும் அவளை ‘மாடத்தி’ என்றே அடையாளப்படுத்த ஆரம்பிக்கிறோம்.  வரலாறு நெடுகிலும் இவ்வாறு வன்புணர்ச்சி செய்து கொலையுண்ட அத்தனைப் பெண்களும் மாடத்திகளே என்பது நமக்கு உரைக்க ஆரம்பிக்கிறது.  


இப்போது அந்தப் பெண்ணின் கதையில் வரலாறு என்ற அமானுஷ்யம் வந்து உட்கார்ந்து கொள்வதை நம்மால் கவனிக்க முடிகிறது.  இத்திரைப்படம் கலைப்படைப்பா அல்லது வரலாற்று ஆவணமா என்று நமக்கு மயக்கம் ஏற்படுகிறது.  இந்த மயக்கத்தையும் அத்திரைப்படம் தெரிந்தே தான் உருவாக்குகிறது.  


அத்திரைப்படத்தில் வரும் கதாபாத்திரமொன்று, யோசனாவைப் பார்க்கும் பொழுதெல்லாம் மருகுவதும், திகைப்பதும், சில சமயம் நெடுஞ்சாண்கிடையாக விழுந்து வணங்குவதும், எத்தகைய மனநிலையிலிருந்து உருவாகுகிறதோ அதே மனநிலையை திரைப்படக் கதையாடலும் வெளிப்படுத்துகிறது.  யோசனா, சாதாரணப் பெண்ணில்லை, மாடத்தி என்று நமக்கு தொடர்ந்து ஞாபமூட்டியபடி இருக்கிறார்கள். 


அதே போல இத்திரைப்படம் தன்னை ஆவணம் போலக் காட்டிக் கொள்வதற்காக கதையோட்டத்திற்குத் தேவைப்படாத பல சம்பவங்களை சொல்லத் தொடங்குகிறது.  உதாரணமாக, தாழ்த்தப்பட்ட சாதிப் பெண்களை வன்புணர்தல் உயர்ந்த சாதி ஆண்களின் கேளிக்கை என்பதை நிரூபிக்க, யோசனாவின் தாயை ஒரு உயர்சாதி ஆண் வன்புணரும் காட்சியை ஒரு சாட்சியம் போல நம்மிடம் சமர்பிக்கிறார்கள்.  


ஒரு சிறுபெண்ணின் காதல் கதைக்கு சாதியக் காரணங்களைக் கற்பிப்பதன் மூலம், இக்கதையாடல் என்ன சாதிக்கிறது என்று நாம் கேட்டுப் பார்க்கலாம்.  மேலே சொன்னது போல, தனி நபர் அனுபவத்தை சமூக அனுபவமாக மாற்ற முடிகிறது. இரண்டு, வாழ்வின் அபத்தங்கள் / புதிர்களுக்கு நீண்ட சமாதானங்களைச் சொல்ல முடிகிறது.  மூன்றாவதாக, ஒரு திரைப்படம் கலைப்படைப்பாகவும் ஆவணமாகவும் ஒரு சேர செயல்பட முடியும் என்ற மயக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது.  நான்கு, ஒடுக்கப்பட்டோர் விடுதலைக் கருத்தியலைப் பேசிய ஆசுவாசத்தை எல்லோருக்கும் பகிர்ந்தளிக்கிறது.


*


இதையெல்லாம் மீறி, திரைப்படத்தில் அறையுங்குறையுமாய் சொல்லப்பட்டிருக்கும் அச்சிறுபெண்ணின் காதல் கதையை நான் என் போக்கில் இப்படி கற்பனை செய்து கொண்டேன்.    


அதைக் காதல் என்று சொல்ல முடியுமா என்று சிலர் கேட்கக்கூடும்.  முதற்காதல் என்று அழைப்பதில் எனக்குத் தயக்கமில்லை. முதிரா பருவத்து முதற் காதல்.  இவ்வகைக் காதலை தமிழில் யாராவது முயற்சி செய்திருக்கிறார்களா என்றால்,  எனக்கு வரும் ஞாபகம் ஆண்டாள் மட்டுமே.  


இந்தப் பெயர் எப்பொழுது ஞாபகத்திற்கு வந்ததோ அப்போதிருந்து, நீங்கள் வேறொரு திரைப்படத்தைப் பார்க்க ஆரம்பித்து விடுகிறீர்கள்.  யோசனாவின் கதையை சொல்லி வரும் போது, சாதிய அடக்குமுறை வரலாற்றை விரிவாகப் பேசும் திரைப்படம், பட்டும் படாமலாவது கோதை நாச்சியாரை கோடிட்டுக் காட்டியிருக்கலாம் என்று இதை எழுதிக் கொண்டிருக்கும் போது தோன்றுகிறது.  உண்மை தான், யோசனாவை ஆண்டாள் என்று கண்டால், திரைப்படம் முற்றிலு வேறொரு அனுபவமாக மாறிவிடுகிறது.   


ஆண்டாள் பக்தியால் பாழானவள்.  அவளது பாடல்களைப் பாசுரங்கள் என்று சொல்லி காயடித்து விட்டதால், முதிராக் காதலின் ரகசியங்களை நம்மால் பூரணமாய் உணர்ந்து கொள்ள முடிந்ததில்லை.  ஆனால், மாடத்தியில் சொல்லப்படும் காதல் அப்படி இல்லை.  ரத்தமும் சதையுமாக இருக்கிறது.  


சிறுமியிலிருந்து பெண்ணுக்கு நழுவிக் கொண்டிருக்கும் ஓருயிர் அடையும் குறுகுறுப்பும், வெகுளியும், தவிப்பும், வேட்கையுமே பாதி படம். மீதப்பகுதியில் சொல்லப்படும், சமூக வரலாற்றுப் பின்புலங்களை மறந்து விட முடிந்தால் நீங்கள் வேறொரு படத்தைப் பார்க்க முடிகிற பாக்கியசாலி. 


படத்தில் சில தருணங்கள் அற்புதமானவை.  தாயும் தந்தையும் புணர்வதற்காக எழுந்து செல்லும் போது, தூங்கிக் கொண்டிருப்பதாகக் காட்டப்படும் யோசனாவின் முகம் ஒரு உதாரணம். நீரோடை மீன்கள், முயல், புறா, காணாமல் போன கழுதைக்குட்டி, மாதுளை தின்னும் குரங்குகள், காதலனின் சட்டை என்று கோதையின் உலகில் அபூர்வம் தறிகெட்டு பறக்கிறது.  


தனக்கே தனக்கான வனத்தினுள், அங்குமிங்குமாய் ஒளிந்து நின்று, கண்ணனைப் பார்த்துப் பார்த்துப் பூரித்துப் போகிறாள் யோசனா.  ஒரு கட்டத்தில், கண்ணனை நேரில் பார்த்தே விடுவது என்று கோதை கிளம்பி வரும் போது தான் அந்தத் துர்சம்பவம் நிகழ்ந்து விடுகிறது.  கூட்டு வன்புணர்வு!


கோதை, ஆண்டாளாவதற்கும் மாடத்தியாவதற்கும் மயிரிழையே வேறுபாடு என்பது தான் தமிழின் வேடிக்கை!     

 •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on July 07, 2021 09:56

T. Dharmaraj's Blog

T. Dharmaraj
T. Dharmaraj isn't a Goodreads Author (yet), but they do have a blog, so here are some recent posts imported from their feed.
Follow T. Dharmaraj's blog with rss.