Εμμανουήλ Δουκάκος's Blog

Δεν έδωσαόμως περισσότερη σημασία. Ήταν μια στιγμή φευγαλέα, και η ζωή μας έτρεχε τόσογρήγορα που δεν είχα χρόνο να την αναλύσω. Ωστόσο, εκείνη η συνάντηση έμεινεανεξίτηλη μέσα μου, σαν ψίθυρος που περίμενε να αποκτήσει φωνή...

Σε Ενα μονοπατι Χαθηκαν η γη και η Ωρα Αναμεσα στο τοπο και τον χρονο Νωρις Αποψε Γιατι Και εκει θα πρεπει να δωσεις Ηλιε.

Ερχεται μια στιγμη, που εκεινη την στιγμη αναθεωρεις τα παντα μια για παντα.Ο κοσμος σου καταρρέει και προσπαθεις να βρεις κατι να σε ενωσει με το χθες, γιατι εκει νιώθεις ασφαλεις, εκει νιωθεις σιγουρια ! Τοτε ειναι η ζωη που δειχνει ποσο απροβλεπτη ειναι. Τοτε ειναι που αν δεν εχεις ηδη σπασει το εγω σου, αυτη θα το κανει για εσενα. Τοσο απλα, θα παρεις το μαθημα σου γιατι αυτο πρεπει να κανεις, να βγεις σοφοτερος και πιο δυνατος.

Παρατηρώ τελευταία πως όλων το κοινωνικό περιβάλλον "προσπαθεί" να φορτώσει τα προβλήματα τους στους αλλους. Βέβαια και θα στηριχθείς κάποια στιγμή σε κάποιον φίλο ή συγγενή, αλλά αυτό που γίνεται θεωρώ οτι εχει πάρει διαστάσεις και αυξάνεται συνεχώς....Και φυσικά άλλο είναι απλώς να τους κάνεις μέρος του δικό σου προβλήματος και άλλο απλώς να το μοιράζεσαι?

Την θυμάστε την εκπομπή με την κυρία Κανελη;
Οι ανορθόγραφοι υπότιτλοι....
Πολλά βίντεο σε διάφορες πλατφόρμες έχουν υπότιτλους. Μια τάση που, προσωπικά, δεν υποστηρίζω. Αλλά το ενοχλητικό δεν είναι αυτό. Είναι ότι για συντομία χρόνου οι περισσότεροι χρησιμοποιούν την αυτοματοποιημένη μορφή υποτίτλων. Εντάξει, ένα-δύο λάθη θα γίνουν, αλλά νομίζω ότι το κακό παραέγινε

Πόσες φορές μου ετυχε; Αμέτρητες!Στέλνεις σε κάποιο άτομο ενα μύνημα ή παίρνεις τηλέφωνο, είτε ακόμα λες μια καλημέρα, και δεν παίρνεις απάντηση ποτέ.Ειναι απλά ανεπίτρεπτο! Αγένεια μέγιστου βαθμού! 
Όπως λέει και ο κ. Χρήστος Ζαμπούνης, σε μια συνέντευξη του απαντάς πάντα εκτος και αν το μύνημα που σου έστειλαν είναι προσβλητικό!
Συμφωνώ απόλυτα!

Έχουν περάσει μερικά χρόνια, ίσως λίγο πριν τον εγκλεισμό του lockdown είτε λόγω της πανδημίας, είτε μπορεί εγώ να το παρατήρησα περισσότερο τότε, όπου παρατήρησα πως όλα τα γεγονότα, είτε προσωπικά είτε παγκόσμια κυλούν σε ταχύτητα fast forward. Δεν μπορείς να ζήσεις τις στιγμές όπως κάποτε συνέβαινε. Σίγουρα "φταίει" η τεχνολογική εξέλιξη, η οποία έκανε μεγάλα βήματα τις τελευταίες δεκαετίες.

Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι λόγω αυτού του φαινομένου, η ζωή έχει γίνει σαν ένα γεύμα fast-food. Έτσι στερείται ποιότητας, η οποία έχει πέσει δραματικά τα τελευταία χρόνια για πολλούς επιπλέον λόγους. Αρχικά με ξένισε πράγματι, όμως τώρα μου προκαλεί ενόχληση, έντονη θα έλεγα, και αυξάνεται εκθετικά με τα χρόνια.

 Είμαι στο ταμείο ενός υποκαταστήματος μιας αλυσίδας σούπερ μάρκετ. Στο δίπλα ταμείο σχεδόν ταυτόχρονα πλησιάζουν ένας άνδρας και μια γυναίκα. Ο ένας έχει λιγότερα πράγματα στο καλάθι από τον άλλο. Ο ηλικιωμένος άνδρας λέει με πολύ ευγενικό τρόπο στη γυναίκα «Παρακαλώ περάστε, έχετε λιγότερα πράγματα». «Εσείς ήρθατε πρώτη» του λέει εκείνη ευγενικά. Τότε ακούγεται μια πολύ κλασική έκφραση από τον ηλικιωμένο άνδρα «Μην αγχώνεστε, περάστε εσείς». Σε εκείνη τη στιγμή μου γεννήθηκε και η ιδέα για αυτό το blog. Μήπως είναι μια εντελώς λάθος έκφραση; Μήπως στη θέση του "αγχώνεστε" πρέπει να πάρει το "μην στεναχωριέστε ή κάτι άλλο;"

Σίγουρα υπάρχουν πολλά που λέγονται λάθος ή ακούγονται λάθος, μήπως είναι ένα από αυτά.«Άνοιξε τον Ασκό του Αιόλου» ο ασκός ήταν ένας, και ο θεός των ανέμων, σύμφωνα με τη μυθολογία, είχε φυλάξει μέσα όλους τους ανέμους. Οι ασκοί του Αιόλου συνεπώς είναι μια λανθασμένη έκφραση.

Βέβαια, υπάρχουν και άλλες εκφράσεις που είναι τετριμμένες και ίσως πλέον ανεύ ουσίας και ο καθένας μας, να απαντάει πλέον μηχανικά. Πχ «Τι κάνεις;» Ακόμα και αν έχει κάποιος κάτι πλέον δύσκολα θα το μοιραστεί, δύσκολα θα πει όχι, δεν είμαι καλά. Αυτό οφείλεται περισσότερο στο γεγονός ότι αυτός που ρωτάει το κάνει πολύ λιγότερο από πραγματικό ενδιαφέρον και περισσότερο για τυπικούς λόγους. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...